Pietro Canonica

Pietro Canonica

Dmitrij Skałon i Pietro Canonica (1913)
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1869 Moncalieri
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1959 Rzym
Senator dożywotni
Okres	od 1950 do 1957

Pietro Canonica (ur. 1 marca 1869 w Moncalieri, zm. 8 czerwca 1959 w Rzymie) – włoski rzeźbiarz, malarz, kompozytor, a także senator dożywotni.

Życiorys

Kształcił się w Accademia Albertina w Turynie, po czym rozpoczął karierę artysty-rzeźbiarza, kultywując tradycję kultury włoskiej. Uczestniczył w wielu krajowych i międzynarodowych wystawach w Europie (w tym w Paryżu, Wenecji, Londynie i innych). Był członkiem m.in. Akademii Świętego Łukasza oraz szeregu organizacji kulturalnych i naukowych. W czasie swojej aktywności odwiedzał kręgi arystokratyczne, był zapraszany przez głowy państw, wykonując na zlecenie dworów popiersia i portrety panujących^[1].

Komponował także opery, m.in. Miranda, La Sposa di Corinto, Enrico di Mirval, Medea, Impressioni i Sacra Terra^[2]. W drugiej połowie lat 20. XX wieku, kiedy już cieszył się międzynarodową sławą, władze miejskie Rzymu udostępniły mu kompleks Villa Borghese, który wykorzystał jako miejsce zamieszkania i pracy^[3]. Po śmierci urządzono w tym miejscu muzeum jego imienia.

1 grudnia 1950 prezydent Włoch Luigi Einaudi w uznaniu zasług powierzył mu godność dożywotniego senatora. Pietro Canonica zasiadał w Senacie I, II i III kadencji, tj. do czasu swojej śmierci^[4].

Wybrane prace

• popiersie Edwarda VII w Buckingham Palace w Londynie (1903)
• popiersie Emily Doria Pamphili w Rzymie (1904)
• pomnik konny Atatürka przed Muzeum Etnograficznym w Ankarze (1927)
• pomnik Atatürka w Ankarze (1927)
• Cumhuriyet Anıtı (Pomnik Republiki) w Stambule (1928)
• pomnik papieża Benedykta XV w bazylice św. Piotra w Watykanie (1928)
• pomnik Atatürka w Izmirze (1932)
• grobowiec Vittoria Emanuele Orlando w Rzymie (1935)
• pomnik papieża Piusa XI w bazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie (1941–1949)
• drzwi do opactwa na Monte Cassino (1951)

Przypisy