Pietryszki (sielsowiet Dalekie)

Pietryszki
Państwo Białoruś
Obwódwitebski
Rejonbrasławski
SielsowietDalekie
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia55°29′02″N 27°00′40″E/55,483889 27,011111
Portal Białoruś

Pietryszki – dawna kolonia i leśniczówka[1][2]. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Dalekie.

Historia

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W latach 1921–1939 kolonia i leśniczówka leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim)[4], w gminie Bohiń[5][6].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

  • kolonię – 84 osoby, 7 było wyznania rzymskokatolickiego, 4 prawosławnego a 73 staroobrzędowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 17 budynków mieszkalnych[6].
  • leśniczówkę – 6 osób, wszystkie były wyznania staroobrzędowego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[6].

Miejscowości należały do parafii rzymskokatolickiej w Wasiewiczach i prawosławnej w Kozianach. W 1933 podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Bohiniu[5].

Przypisy

  1. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 27, Słup 44, Warszawa 1932
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  4. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 361.
  6. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 39.

Media użyte na tej stronie