Piewik gałązkowiec
| Cicadetta montana | |||
| (Scopoli, 1772) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | cykadokształtne | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | Tibicininae | ||
| Rodzaj | Cicadetta | ||
| Gatunek | piewik gałązkowiec | ||
| Synonimy | |||
| |||
Piewik gałązkowiec[1] (Cicadetta montana) – gatunek pluskwiaka z rodziny piewikowatych. Występuje w Eurazji.
Opis
Pluskwiak ten osiąga od 16 do 20 mm długości ciała (od 23 do 28 mm razem ze złożonymi skrzydłami) i od 45 do 52 mm rozpiętości skrzydeł. Podstawowe ubarwienie ma wyraźnie czarne z ochrowożółtymi: spodem i rysunkami na przedpleczu i śródpleczu oraz czerwonymi obrzeżeniami tergitów odwłoka. Tło tarczki również jest czarne. Wierzchołki przednich skrzydeł cechują się delikatnym przydymieniem krawędzi. Śródtułów ma szerokość od 5,5 do 6 mm. Wieczkowate wyrostki (operculi) zatułowia samca są ku środkowi ciała wąsko wydłużone. Genitalia samca różnią się od tych u pokrewnego piewika podolskiego wąskim wyrostkiem brzuszno-bocznym pygoforu oraz edeagusem o półksiężycowatej podstawie i mającym połowę długości pygoforu wyrostku[2].
Piewik gałązkowiec należy do grupy kryptycznych gatunków określanej jako Cicadetta montana sensu lato. Pewne ich rozróżnienie bywa możliwe wyłącznie za pomocą analizy dźwięków wydawanych przez samce lub badań molekularnych[3]. Pod względem dźwięków C. montana najbliżej do C. brevipennis i C. olympica[4][5].
Biologia i występowanie
Jaja składane są w tkankach roślin zielnych, a wyklute larwy schodzą do ziemi, gdzie żywią się ssąc soki z korzeni[1]. Ich rozwój trwa prawdopodobnie 2 lata. Owady dorosłe pojawiają się pod koniec kwietnia i spotykane są do połowy lipca. Przebywają na roślinach liściastych i iglastych[2]. Samce grają melodyjnie i wysoko, od ranka do zachodu słońca[1].
Piewik ten zasiedla zakrzewione zbocza i poręby[1], na wysokości od 100 do 1600 m n.p.m.[2] Rozprzestrzeniony jest co najmniej od Wielkiej Brytanii po irański Golestan[4].
Przypisy
- ↑ a b c d Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 124.
- ↑ a b c Wolfgang Schedl. Taxonomie, Biologie und Verbreitung der Singzikaden Mitteleuropas (Insecta: Homoptera: Cicadidae et Tibicinidae). „Ber. nat.-med. Verein Innsbruck”. 87, s. 257–271, 2000.
- ↑ Tomi Trilar, Thomas Hertach. Three species of Mountain Cicadas Cicadetta montana (sensu lato) found in northern Italy. „Bulletin of Insectology”. 61, s. 185–186, 2008. ISSN 1721-8861.
- ↑ a b Matija Gogala, Sakis Drosopoulos, Tomi Trilar. Present status of mountain cicadas Cicadetta montana (sensu lato) in Europe. „Bulletin of Insectology”. 61 (1), s. 123–124, 2008. ISSN 1721-8861.
- ↑ Matija Gogala, Sakis Drosopoulos, Tomi Trilar. Two moutains, two species: new taxa of the Cicadetta montana species complex in Greece (Hemiptera: Cicadidae). „Acta Entomologica Slovenica”. 17, s. 13–28, 2009.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Honza Beran, Licencja: CC BY 3.0
Cykada (Melampsalta montana). Zdjęcie wykonano na wyspie Brač, w Chorwacji. Przedstawia dorosłego osobnika, w powiększeniu. Cykady z tego gatunku latem mierzą przeciętnie ok. 4 cm.