Pigwowiec japoński
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | pigwowiec japoński | ||
Nazwa systematyczna | |||
Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach Hist. nat. vég. 2:159. 1834 | |||
Synonimy | |||
|
Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych (Rosaceae). Nieprawidłowo bywa czasami nazywany pigwą japońską. Pochodzi z Japonii[3]. Nazwa rodzajowa Chaenomeles związana jest z anatomią owocu – pochodzi od gr. χαίνειν chainein (pękać, otwierać się)[4] i gr. μῆλον mēlon (jabłko)[5]. Jest uprawiany w Polsce.
Morfologia
- Pokrój
- Kolczasty krzew o wysokości 1-2 m. Młode pędy nagie. Ma szeroko rozpostarte na boki gałęzie.
- Liście
- Odwrotnie jajowate lub łopatkowate, długości do 5 cm, ostro piłkowane z dużymi przylistkami.
- Kwiaty
- Liczne 5-działkowe i 5-płatkowe, łososioworóżowe lub pomarańczowoczerwonawe z licznymi pręcikami i 1 słupkiem powstałym ze zrośnięcia pięciu owocolistków.
- Owoce
- Owoce pozorne, pachnące i jadalne, po dojrzeniu koloru jasnożółtego, czasami czerwono nakrapiane. Dojrzewają w październiku.
Zmienność
Często tworzy mieszańca z pigwowcem chińskim (jest to pigwowiec pośredni Ch. ×superba (Frahm) Rehder.)[6].
Zastosowanie
- Sztuka kulinarna: owoce są twarde i kwaśne. Zawierają duże ilości witaminy C, kwasów organicznych oraz polifenoli. Nie nadają się do bezpośredniego spożycia z powodu niskiego poziomu cukrów do kwasów (2:1, czyli poniżej akceptowalnego 10:1)[7]. Nadają się natomiast jako dodatek do herbaty (w miejsce cytryny), jako podstawa pigwówki i na przetwory: dżemy, galaretki. Można je łączyć w przetworach z innymi owocami, np. jabłkami lub aronią.
- Roślina ozdobna: w Europie nieco zapomniany krzew ozdobny. Wczesną wiosną obficie i efektownie zakwita, czasami również powtórnie jesienią. W uprawie często spotykany w odmianie karłowatej (C. japonensis var. alpina). Istnieją odmiany o różnych barwach kwiatów od pomarańczowej poprzez różową do czerwonej. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby i jest odporny na mróz. Należy przycinać nadmiernie rozrastające się na boki pędy.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].
- ↑ χαίνειν - WordSense.eu, www.wordsense.eu [dostęp 2020-11-08] (ang.).
- ↑ μῆλον - WordSense.eu, www.wordsense.eu [dostęp 2020-11-08] (ang.).
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Charakterystyka owoców pigwowca japońskiego i derenia jadalnego. [dostęp 2015-12-05].
Bibliografia
- A. i J. (red.) Szweykowscy: Słownik botaniczny. Warszawa: 2003. ISBN 83-214-1305-6.
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Pigwowiec w odmianach. [dostęp 2008-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2008)].
- BioLib: 39544
- EoL: 230570
- EUNIS: 180369
- Flora of China: 200010696
- FloraWeb: 26342
- GBIF: 3000610
- INaturalist: 61236
- IPNI: 77105966-1
- ITIS: 508021
- NCBI: 320146
- Plant Finder: 286564
- The Plant List: rjp-3441
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:77105966-1
- Tela Botanica: 16270
- Tropicos: 27803792
- USDA PLANTS: CHJA2
Media użyte na tej stronie
Autor: George Chernilevsky, Licencja: CC BY-SA 4.0
Japanese quince or Maule's quince fruit (Chaenomeles japonica). Ukraine, Vinnytsia oblast
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Meika (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Chaenomeles sp. (Flowering Quince) fruit, bisected meika loofs samorzewski,
Fruit off a plant grown at Bream Creek, Tasmania