Pike

Pike

Logo języka
Pojawienie się	1994[1]
Paradygmat	wieloparadygmatowy (m.in. obiektowy, imperatywny)
Aktualna wersja stabilna	8.0.1116 (24 grudnia 2020) [±]
Twórca	Fredrik Hübinette[1]
Licencja	GNU GPL, GNU LGPL, MPL[2]
Platforma sprzętowa	IA-32, amd64, ARM, PowerPC, RISC-V[3]
Platforma systemowa	Linux, Mac OS X, Windows, SunOS[3]
Strona internetowa

Pike – interpretowany język programowania o składni zbliżonej do języka C.

Początkowo od 1994 funkcjonował pod nazwą µLPC jako stworzona przez szwedzkiego programistę, Fredrika Hübinette reimplementacja języka LPC z bardziej permisywną licencją. Nazwa Pike została przyjęta ok. 1996 roku ze względów marketingowych. W 2002 firma Roxen, w której pracował Hübinette, przekazała prawa do języka Uniwersytetowi Linköping^[1].

Zastosowania

Sprawdza się w zastosowaniach internetowych i szybkim przetwarzaniu tekstu. Jest bazowym językiem systemu zarządzania treścią rozwijanego przez szwedzką firmę Roxen AB na bazie serwera o tej samej nazwie^[4]. Stanowi podstawę środowiska serwerowego Opery Mini^[5].

Charakterystyka

Podobieństwo do C/C++ sprawia, że osoby piszące wcześniej w tych językach łatwo się go uczą.

Pike zawiera wiele zaawansowanych struktur danych, takich jak zbiory, typowane tablice asocjacyjne oraz wyrażenia lambda.

Przykłady

Przykładowy kod:

import Stdio;

int main()
{historia
   string name;
   write("Hello, world !\nWhat's your name ?\n");
   sscanf(stdin->gets(), "%s", name);
   write("Hello, %s\n", name);
   return 0;
}

Przykład użycia preprocesora

PPP – Pike PreProcessor – rozumie dyrektywy takie jak:

• #define – tak samo jak w C
• #include – włączyć zawartość pliku
• #string – włączyć zawartość pliku jako łańcuch tekstowy
• dyrektywy kompilacji warunkowej

Plik ppp.inc:

Hello, world

Plik wykonywalny:

#define foo bar
#define i(j) import j;

i(Stdio);

int main()
{
   string foo = #string "ppp.inc";
   write ("%s", bar);
   return 0;
}

Przykład zmiennej tablicowej

W przykładzie arr to tablica dowolnych rozmiarów złożona ze zmiennych typu string:

import Stdio;

int main()
{
   array (string) arr;
   string s;

   arr = ({"He", "llo, ", "world!\n"});

   foreach (arr, s)
      write("%s", s);
   return 0;
}

Lambda-wyrażenia

Funkcje można zwracać albo tak jak w C, albo za pomocą notacji lambda.

import Stdio;

string foo ()
{
   return "Ala";
}

string bar ()
{
   return " ma ";
}

function f (int i)
{
   return i ? foo : bar;
}

function g (int i)
{
   return (i ?
   ( lambda() {return "kota";} ):
   ( lambda() {return ".\n";} ));
}

int main()
{
   write("%s", f (1)());
   write("%s", f (0)());
   write("%s", g (1)());
   write("%s", g (0)());
   return 0;
}

Program wypisze na standardowym wyjściu "Ala ma kota."historia

Tablice asocjacyjne

W Pike można używać tablic asocjacyjnych.

import Stdio;

int main()
{
   mapping (int: string) map1;
   mapping (string: string) map2;

   map1 = ([100:"ala", 200:"ma", 300:"kota"]);
   map2 = (["ma":"kota", "kot":"pies", "kasia":"basia"]);

   write("map1[200] = %s\n", map1[200]);
   write("map2[map1[200]] = %s\n", map2[map1[200]]);
   return 0;
}

Przypisy