Pikrynian amonu

Pikrynian amonu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2,4,6-trinitrofenolan amonu Inne nazwy i oznaczenia Explosive D, Dunnite (USA)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H6N4O7
Masa molowa	246,13 g/mol
Wygląd	żółte, krystaliczne ciało stałe
Identyfikacja
Numer CAS	131-74-8
PubChem	8577
SMILES C1=C(C=C(C(=C1[N+](=O)[O-])[O-])[N+](=O)[O-])[N+](=O)[O-].[NH4+]
InChI InChI=1S/C6H3N3O7.H3N/c10-6-4(8(13)14)1-3(7(11)12)2-5(6)9(15)16;/h1-2,10H;1H3 InChIKey PADMMUFPGNGRGI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,72 g/cm³[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 11 g/l (20 °C)[1] Temperatura topnienia 265 °C (wybuch)[1][2] Temperatura wrzenia 423 °C (wybuch)[2]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Zwroty H H201, H301, H311, H331 Zwroty P brak wiarygodnych danych Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Wybuchowy (E) Toksyczny (T) Zwroty R R3, R23/24/25 Zwroty S S1/2, S28, S35, S37, S45
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Pikrynian amonu – organiczny związek chemiczny, sól kwasu pikrynowego i amoniaku. Stosowany jako materiał wybuchowy mało wrażliwy na uderzenia (w przeciwieństwie do nitrogliceryny), zapalający się od otwartego płomienia (podobnie jak proch czarny).

Używany jest do mieszanin pirotechnicznych, np.

• 72,5% azotanu amonu i 27,5% pikrynianu amonu (mieszanina J.M. Czelcowego z końca XIX wieku)
• 57% azotanu potasu i 43% pikrynianu amonu (proch pikrynowy)
• 55% pikrynianu amonu, 25% pikrynianu potasu i 20% dichromianu amonu (proch złoty lub złoty pył)

W Stanach Zjednoczonych w 1901 roku wprowadzono go pod nazwą Explosive D lub Dunnite i stosowano w pociskach artyleryjskich, ze względu na domniemaną bardzo wysoką odporność na uderzenia. Na początku XX wieku wykazano, że jest on wrażliwszy na uderzenia niż trotyl.

Przypisy