Pikus (mitologia rzymska)
 | |
| mityczny król Lacjum | |
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | Saturn |
|---|---|
| Żona | Canens |
| Dzieci | Faunus |
| ||||
| Występowanie | mitologia rzymska | |||
|---|---|---|---|---|
| Teren kultu | starożytny Rzym | |||
Pikus (łac. Picus – dosł. „dzięcioł”) – w mitologii rzymskiej syn Saturna, król Lacjum.
Był wieszczem, wróżącym przy pomocy dzięcioła. Jego żoną miała być Canens, zaś synem Faunus. Według innej literackiej wersji mitów miał być małżonkiem nimfy Pomony.
Wzgardził wdziękami zakochanej w nim Kirke, która za karę zamieniła go w dzięcioła.
Pikus został ubóstwiony i był czczony jako bóg lasów i wróżb. Wieśniacy czcili go jako bóstwo chroniące pola przed suszą i zapewniające paszę bydłu.
Bibliografia
- Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001. ISBN 83-207-1629-2. OCLC 297716845.
- Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: „Książnica”, 1996, ISBN 83-7132-266-6
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 1997, ISBN 83-0404-389-0