Pilatus PC-7
 Pilatus PC-7 w 1983 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Szwajcaria |
|---|---|
| Producent | Pilatus Aircraft |
| Typ | samolot szkolno-treningowy |
| Załoga | 1-2 |
| Historia | |
| Data oblotu | 12 kwietnia 1966 (prototyp) 18 sierpnia 1978(seryjny) |
| Lata produkcji | od 1979 |
| Liczba egzemplarzy | 618+ |
| Dane techniczne | |
| Napęd | silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PT6A-25A |
| Moc | 550 KM (410 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10,40 m |
| Długość | 9,78 m |
| Wysokość | 3,21 m |
| Powierzchnia nośna | 16,60 m² |
| Masa | |
| Własna | 1330 kg |
| Startowa | 2700 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 412 km/h |
| Prędkość minimalna | 119 km/h |
| Pułap praktyczny | 10 060 m |
| Zasięg | 2630 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Angola, Austria, Boliwia, Botswana, Brunei, Czad, Chile, Francja, Gwatemala, Holandia, Indie, Iran, Irak, Malezja, Meksyk, Mjanma, Nigeria, Południowa Afryka, Surinam, Szwajcaria, Urugwaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie | |
| Rzuty | |
 | |
Pilatus PC-7 Turbo Trainer – jednosilnikowy lekki samolot szkolno-treningowy produkowany przez szwajcarskie przedsiębiorstwo Pilatus Aircraft. Wykorzystywany na całym świecie jako samolot szkolenia wstępnego, od wejścia do produkcji w 1979 Pilatus sprzedał ponad 500 tych maszyn, a wylatały one ponad milion godzin. Obecnie produkowana jest wersja PC-7 Mk II z kokpitem i kadłubem zbliżonym do Pilatus PC-9, napędzana silnikiem PT6A-25C o mocy 700 KM. Część z maszyn została przystosowana do podwieszania pod skrzydłami uzbrojenia, jako samoloty wsparcia były wykorzystywane bojowo przez Irak, Meksyk i Czad. Szczególnie złą sławę zyskały podczas wojny iracko-irańskiej, kiedy wyglądające niegroźnie irackie PC-7 zaatakowały bronią chemiczną Irańczyków oblegających port Al-Faw, niedaleko miasta Basra, zabijając nawet 8000 ludzi[1].
Główni użytkownicy
Angola- 25 PC-7
Österreichische Luftstreitkräfte- 16 PC-7
Boliwia- 24 PC-7
Botswana- 7 PC-7 (1989-2012)
5 PC-7 Mk II (2012-) 
Tatmadaw Lei (ówcześnie Birma)- 18 PC-7
Koninklijke Luchtmacht- 13 PC-7
Królewskie Malezyjskie Siły Powietrzne- 46 PC-7
Meksykańskie Siły Powietrzne- 88 PC-7
South African Air Force- 60 PC-7 Mk II
Szwajcarskie Siły Powietrzne i Swissair- 40+ PC-7/NCPC-7
Indyjskie Siły Powietrzne- 75 PC-7 Mk II (zamówione, 2013-)[2]
Irackie Siły Powietrzne- 52 PC-7
Siły Powietrzne Islamskiej Republiki Iranu- 35 PC-7
Siły Powietrzne Zjednoczonych Emiratów Arabskich- 24 PC-7
Podobne samoloty
- Beechcraft T-6 Texan II
- Embraer EMB 312 Tucano
- Embraer EMB 314 Super Tucano
- Pilatus PC-9
- Pilatus PC-21
- PZL-130 Orlik
Przypisy
- ↑ Iran-Iraq War 1980 to 1988.
- ↑ Pilatus o indyjskim kontrakcie, altair.com.pl, 29 maja 2012 [dostęp 2012-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-01] (pol.).
Media użyte na tej stronie
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Christo Crous, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Pilatus Astra of SAAF Silver Falcons (SAAF 2023
Autor: Eduard Marmet, Licencja: CC-BY-SA-3.0
A Pilatus PC-7 of Swissair at Basle Airport