Pilawa (herb szlachecki)

Pilawa
Ilustracja
Herb Pilawa
Typ herbuszlachecki
Alternatywne nazwyPilawa srebrna, Piława, Piliava, Półtrzecia krzyża, Strzała, „Z”
Pierwsza wzmianka1385 (zapis sądowy)
1419 (pieczęć)

Pilawa (Pilawa srebrna, Piława[1], Piliava[2], Strzała, „Z”[3], Półtrzecia krzyża[4]) – polski herb szlachecki, wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[5].

Pilawa jest jednym z nielicznych znanych herbów, które uczestniczyły w Bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku. Miał go wówczas nosić Klemens z Moskorzewa. Wraz z upływem czasu i rozwojem struktury szlacheckiej, Pilawici podzielili się na wiele rodzin. Najbardziej znane rody z późniejszych epok, pieczętujące się herbem Pilawa to między innymi: Potoccy[6] i Kamienieccy.

Opis herbu

Herb Pilawa w herbarzu Jana Długosza z lat 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae.

Opis historyczny

Jan Długosz blazonuje herb i opisuje herbownych następująco[5]:

Pylawa, crucem geminatam cum semisse ceruleam in campo celestino defert.

Jan Długosz, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae

Po przetłumaczeniu:

Pilawa, krzyż bliźniaczy z połową w polu błękitnym nosi.

Jan Długosz, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae

Kasper Niesiecki, podając się na dzieła historyczne Marcina Bielskiego, Bartosza Paprockiego i Szymona Okolskiego, opisuje herb[5]:

Półtrzecia krzyża białego w polu błękitnym, tym kształtem powinno być ułożone, że ostatniego od dołu z lewej strony tarczy, tylko połowa, a nad koroną pięć piór strusich (...)

Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, T. VII

Opis współczesny

Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:

Na tarczy o polu błękitnym półtrzeciakrzyż srebrny.

W klejnocie pięć piór strusich.

Labry herbowe błękitne, podbite srebrem.

Geneza

Przedstawienia herbu Pilawa na przestrzeni wieków
Herb Pilawa w herbarzu Ambrosiusa M. de Nissa z 1572 r.
Herb Pilawa w herbarzu Bartosza Paprockiego z 1584 r.
Herb Pilawa w herbarzu Jana Aleksandra Gorczyna z 1630 r.
Herb Pilawa w herbarzu Hipolita Stupnickiego z 1859 r.
Herb Pilawa w herbarzu Zbigniewa Leszczyca z 1908 r.

Według najczęściej cytowanej przez heraldyków legendy (opisanej w sekcji niżej), rycerz Żyrosław z Potoka miał otrzymać herb za męstwo[7].

Hipolit Stupnicki, twierdzi natomiast, że Kazimierz Sprawiedliwy nagradzając czyny Żyrosława przemienił półtora krzyża z jego ówczesnego herbu (Prus) na półtrzeciakrzyż. Tym samym dając narodziny herbowi Pilawa[8].

(...) Kazimierz Sprawiedliwy nagradzając czyny owego Żyrosława, zamienił półtora krzyża jego (herb Prus) na półtrzecia.

Hipolit Stupnicki, Herbarz polski i imionospis zasłużonych...

Najwcześniejsze wzmianki

Najstarsze zapiski sądowe herbu pochodzą z 1385 roku, natomiast najstarszy znak pieczętny z 1419 roku[9]. Najwcześniejsze znane źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który wzmiankuje w nim informację, wraz z podanym wcześniej opisem herbu[5]:

Pylawa, crucem geminatam cum semisse ceruleam in campo celestino defert. Genus Polonicum ad impietatem pronum.

Jan Długosz, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae

Po przetłumaczeniu:

Pilawa, krzyż bliźniaczy z połową w polu błękitnym nosi. Rasa polska, podatna na bezprawie.

Jan Długosz, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae

Etymologia

Krzyż heraldyczny znajdujący się w godle herbowym to tzw. półtrzeciakrzyż, czyli częsta w heraldyce figura, występująca głównie w herbach nadawanych rodzinom na Kresach. Półtrzecia to dawne określenie liczby 2,5. Symbolicznie odnosi się do przejścia z pogaństwa na chrześcijaństwo i walki w obronie wiary[10].

Nazwa herbu pochodzi od miejscowości Pilawa w Prusach (obecnie Bałtyjsk w Rosji), w której odbyła się bitwa między Polakami a Prusakami[4].

Legenda

W roku 1166 Bolesław Kędzierzawy nadciągnął ze swym rycerstwem pod miejscowość Pilawa w ówczesnych Prusach. Naprzeciw stały hufce nieprzyjacielskie. One też uderzyły jako pierwsze. Atak został odparty przez oddział Polaków pod wodzą Żyrosława. Wrogowie zaatakowali po raz drugi. I znów musieli się cofnąć. Wtedy Żyrosław uderzył ze swymi wojami. Przebił się przez środek nieprzyjacielskiego wojska, dopadł ich wodza, zwalił z konia i zabił. Strwożeni Prusowie rzucili się do ucieczki. Na pamiątkę tego boju Żyrosław dostał herb zwany Pilawą – od miejsca bitwy[4].

Herbowni

Lista herbownych w artykule sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.

Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich)[11]. Lista nazwisk znajdująca się w artykule pochodzi z Herbarza polskiego, Tadeusza Gajla[12] (159 nazwisk[13]). Występowanie na liście nazwiska nie musi oznaczać, że konkretna rodzina pieczętowała się herbem Pilawa. Często te same nazwiska są własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę. Jest to dotychczas najpełniejsza lista herbownych, uzupełniana ciągle przez autora przy kolejnych wydaniach Herbarza. Tadeusz Gajl wymienia następujące nazwiska uprawnionych do używania herbu Pilawa[13]:

Antypowicz,
Balcer, Baszmanowski, Batulewicz, Błędowski, Bogdaszewski, Boleścic, Borowski, Borszcożowski, Bortkiewicz, Bóbr, Buczacki, Buterlewicz, Butulewicz, Bystrzykowski, Bzowski,
Charewicz, Charkowski, Chechelski, Chrzczonowski, Cieszkowski, Czeszkowski,
Denewski, Denow, Dmitrowski, Dobromirski, Drozdowski, Dulowski, Dymitrowski,
Felsztyn, Gąsiorowski,
Grabowski, Groffik,
Ilkusz,
Janowski, Jerzewski, Jurkowicki, Jurkowicz, Jurkowiecki,
Kamieniec, Kamieniecki, Kamieński, Kaminiec, Karliński, Kliczkowski, Klikowicz, Knot, Knoth, Kostecki, Kot, Kubiatowicz,
Lachowicz, Lachowski, Lalowski, Lechiński, Lechowski, Lewicki, Lichiński, Lichnowski, Lutostański,
Łabuszewski, Łachowski,
Małyszewicz, Manasterski, Manastyrski, Marcinkowski, Mars, Masłowski, Miłkowski, Misiowski, Modzelewski, Monasterski, Moskarzowski, Moskorzewski, Murca, Mysiowski, Mysłowski, Mystkowski, Myszkowski, Myślkowski,
Nagorski, Nagorzyński, Nagórski, Nagurski, Namieniecki, Niewiadowski, Niewodowski,
Obertyński, Okieński, Okiński,
Petrowicki, Pęczalski, Pęczelski, Piec, Piecewski, Piecowski, Pieczyski, Pierzyński, Pilawski, Piotrkowczyk, Piotrkowski, Piotrowicki, Piruski, Płatuść, Podfilipski, Podgajewski, Podgórski, Podhajecki, Pokutyński, Potocki, Przełubski, Przyłubski,
Rawa, Rawski, Roskowski, Roszkowski, Rucki, Rudzki, Rutski, Rynkowski,
Skaczkowski, Skałowski, Słostowski, Smalawski, Smalski, Solecki, Stanisławski, Stokowski, Stroiński, Sychowski, Szewiga, Szychowski,
Światły, Święcicki,
Twardowski, Twarowski, Tworowski,
Warkulewicz, Warzyński, Waźliński, Ważyński, Wierzbicki, Wierzychowski, Wiesiołowski, Wietrychowski, Wietrzychowski, Wojsz, Wojsza,
Zagorski, Zagórski, Zakliczewski, Zakliczowski, Zelisławski,
Żak, Żakiewicz, Żarski, Żelisławski, Żelsławski, Żokiewicz, Żyrosław[12].

Znaczący przedstawiciele i potomkowie rodów herbu Pilawa

Wielu Pilawitów, szczególnie z rodzin magnackich, dochodziło w czasach Rzeczypospolitej szlacheckiej do godności dygnitarskich (sprawowali najwyższe funkcję dygnitarskie w historii Rzeczypospolitej, np. wojewodów, marszałków, podskarbich, kanclerzy, hetmanów). Rodziny magnackie, o których tu mowa to chociażby Potoccy i Kamienieccy. Nie brakowało też wśród przedstawicieli rodów herbu Pilawa wysokich rangą sług Kościoła (np. biskupów), a także poetów, pisarzy, artystów, uczonych, uczestników zrywów niepodległościowych[b].

Występowanie w heraldyce terytorialnej

Herby będące powtórzeniem rysunku Pilawy

Niemal niezmienionego herbu Pilawa używają (bądź używały) miasta:

HerbNazwaStatusPowiatWojewództwoKraj
BrodymiastobrodzkitarnopolskieUkraina
BuczaczmiastobuczackitarnopolskieUkraina
POL Horodenka COA.svgHorodenkamiastohorodeńskistanisławowskieUkraina
POL Jabłonów COA.pngJabłonówosiedle typu

miejskiego

kosowskiiwanofrankiwskieUkraina
UKR Leszniów COA.pngLeszniówwieśbrodzkilwowskieUkraina
POL Probużna COA.pngProbużnawieśczortkowskitarnopolskieUkraina
POL Złoty Potok COA.pngPotok Złotyosiedle typu

miejskiego

buczackitarnopolskieUkraina
UKR Sokołówka COA.pngSokołówkawieśbuskilwowskieUkraina
POL Tłuste COA.svgTłusteosiedle typu

miejskiego

zaleszczyckitarnopolskieUkraina
TyśmienicamiastotłumackistanisławowskieUkraina

Herby terytorialne nawiązujące do Pilawy

Akcenty herbu Pilawa używają (bądź używały) miasta:

HerbNazwaStatusPowiatWojewództwoKraj
Coat of Arms Buchach.PNGBuczaczmiastobuczackitarnopolskiUkraina
Coat of Arms Buchach 1920-1939.pngBuczaczmiastobuczackitarnopolskiUkraina
Герб БУЧАЧ.gifBuczaczmiastobuczackitarnopolskiUkraina
POL Budzanów COA.svgBudzanówwieśtrembowelskitarnopolskiUkraina
POL Kozowa COA.svgKozowaosiedle typu

miejskiego

brzeżańskitarnopolskiUkraina
POL Krzeszowice COA.svgKrzeszowicemiastochrzanowskikrakowskiPolska
POL Krzeszowice COA.svgKrzeszowicegminachrzanowskikrakowskiPolska
POL Krzeszowice flag.svgKrzeszowicegminachrzanowskikrakowskiPolska
Monasterzyska tarnopol coa XVI.pngMonasterzyskamiastobuczackitarnopolskiUkraina
POL Nałęczów COA.svgNałęczówmiastolubelskiepuławskiPolska
POL Nałęczów COA.svgNałęczówgminalubelskiepuławskiPolska
UKR Pechenizhyn COA.svgPeczeniżynosiedle typu

miejskiego

kołomyjskiiwanofrankiwskiUkraina
POL Stanisławów COA.svgStanisławówmiastoiwanofrankiwskiUkraina
Verhivka tr gerb.pngWierzchówkawieśtrostianeckiwinnickiUkraina
POL Zabłotów COA.svgZabłotówosiedle typu

miejskiego

śniatyńskistanisławowskiUkraina

Odmiany

Odmiany herbu Pilawa
Herb Pilawa II
Herb Potocki
Herb Potocki II
Potocki III
Herb Potocki IV
Herb Pilawa w Tablicach odmian herbowych autorstwa Teodora Chrząńskiego z 1909 roku. III rząd, II kolumna.

Galeria

Zobacz też

Uwagi

  1. Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie.
  2. Podrozdział „Znaczący przedstawiciele i potomkowie rodów herbu Pilawa” został stworzony na podstawie drobnych danych, wyciągniętych z przypisów znajdujących się w artykule Pilawa (herb szlachecki).

Przypisy

  1. Paprocki 1858 ↓, s. 964.
  2. Nissa 1572? ↓, s. 93.
  3. Ostrowski 1906 ↓, s. 263.
  4. a b c Chmielewski 2005 ↓, s. 62.
  5. a b c d Długosz 1885 ↓, s. 27.
  6. Niesiecki 1841 ↓, s. 427–467.
  7. Niesiecki 1841 ↓, s. 302–305.
  8. Stupnicki 1859 ↓, s. 234–235.
  9. Pilawa a ↓.
  10. Pilawa b ↓.
  11. Dzieje zasobu ↓, Linki zewnętrzne.
  12. a b Gajl 2007 ↓.
  13. a b Gajl ↓, Linki zewnętrzne.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
Łańcut zamek Pilawa.jpg
Autor: Andrzej Otrębski, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Łańcut - Zamek, herb Pilawa
Coat of Arms Buchach.PNG
Coat of Arms of Buchach, Ternopil Oblast, Ukraine
Антоніни.Герб Потоцьких.2006.jpg
Autor: Володимир Федотов, Licencja: CC BY 3.0
Herb Potockich - Pilawa
Semenivka St Martin Church Potocki COA.JPG
Autor: Mykola Swarnyk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb rodu Potockich nad drzwiami kościoła Św. Marcina w Śiemianówce, pustomycki rejon, obwód lwowski
CollegiumNovum-Herb„Pilawa”-POL, Kraków.jpg
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Herb „Pilawa” na fasadzie Collegium Novum w Krakowie. 2019
7a Stefanyka Street, Lviv (03).jpg
Autor: Aeou, Licencja: CC BY 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-101-1601
Pilawa Krzeszowice 04.JPG
Autor: Beemwej, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Pilawa na Kościele Św.Marcina w Krzeszowicach.
POL COA Pilawa u Paprockiego.png
Polski: Zdjęcie przedstawia herb Pilawa. Pochodzi z herbarza Ambrożego ze strony 380: https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/31164/edition/48455/content
Insignia Dolanga Olywa.jpg
Autor: Zygmunt Celichowski (1845-1923), Jan Długosz (1415-1480), Licencja: CC0
Zygmunt Celichowski,"Insignia seu clenodia regis et regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego", wyd. Z. Celichowski, Poznań 1885.
Herb Pilawa, Baranow Sandomierski.PNG
Autor: User:Piotrus copy in large size by User:Gustavo Szwedowski de Korwin, Licencja: CC-BY-SA-3.0

Pilawa coat of arms in Baranow-Sandomierski castle.

Detail of Image:Baranów Sandomierski - castle 11.JPG full resolution, by User:Piotrus and tagged with the same “self2.GFDL.cc-by-sa-2.5,2.0,1.0” license.
Panoplia Pałac Tyszkiewiczów Warszawa.jpg
Panoplia na Pałacu Tyszkiewiczów, Krakowskie Przedmieście 32, Warszawa
POL COA Pilawa u Leszczyca.png
Polski herb szlachecki Pilawa, przedstawienie z herbarza Zbigniewa Leszczyca
POL COA Pilawa.svg
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Pilawa
Wilanow herb Pilawa lew.jpg
Autor: Pko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb Pilawa Potockich przy mauzoleum Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich w Wilanowie
POL COA Pilawa u Gorczyna.png
Polski herb szlachecki Pilawa, przedstawienie z herbarza Jana Aleksandra Gorczyna.
Wilanow herb Pilawa na mauzoleum.jpg
Autor: Pko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb Pilawa Potockich na mauzoleum Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich w Wilanowie, 1836 r.
Buczacz.KosciolNMP.jpg
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Buczacz. Kościół NMP
Zdrój Główny Krzeszowice 92.JPG
Autor: Beemwej, Licencja: CC BY-SA 3.0
Źródło Główne; główne źródło wody siarczanej w Krzeszowicach.
Coat of Arms Buchach 1920-1939.png
Coat of Arms of Buchach 1920-1939. Герб Бучача (ТЕРНОПІЛЬСЬКА ОБЛАСТЬ) польського (1920-1939рр.) періоду - "Пілава" - в лазуровому полі срібний п'ятираменний хрест.
POL COA Pilawa Złota.svg
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Pilawa Złota
POL Nałęczów COA.svg
Herb miasta Nałęczów
POL COA Potocki Hrabia IV.png
Autor: Guccee, Licencja: CC BY-SA 4.0
Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich cz. 1. Warszawa 1897 Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich cz. 2. Warszawa 1897
  • https://archive.org/details/ksigaherbowarod00ostrgoog/page/n281/mode/2up
  • https://archive.org/details/ksigaherbowarod02ostrgoog/page/n477/mode/2up
  • POL Krzeszowice flag.svg
    Flaga Krzeszowic.
    POL COA Potocki Hrabia III.png
    Autor: Guccee, Licencja: CC BY-SA 4.0
    Polski: Herb Potocki III English: Coat of Arms Potocki III
    Герб БУЧАЧ.gif
    Герб австрійського періоду. В лазуровому полі срібна міська ратуша з брамою, посередині якої герб "Пилява".
    POL Brody COA.svg
    Herb miasta Buczacz z czasów I i II Rzeczpospolitej. Zobacz też: Herb Buczacza.
    Verhivka tr gerb.png
    Історичний герб с. Верхівка (Тростянецький район) 1761 року
    Zator Pilawa.JPG
    Autor: Beemwej, Licencja: CC BY-SA 3.0
    Zamek r.Potockich w Zatorze. Herb Pilawa.
    POL COA Pilawa u Stupnickiego.png
    Polski herb szlachecki Pilawa, przedstawienie z herbarza Hipolita Stupnickiego.