Pilawa (herb szlachecki)
![]() Herb Pilawa | |
Typ herbu | szlachecki |
---|---|
Alternatywne nazwy | Pilawa srebrna, Piława, Piliava, Półtrzecia krzyża, Strzała, „Z” |
Pierwsza wzmianka | 1385 (zapis sądowy) 1419 (pieczęć) |
Pilawa (Pilawa srebrna, Piława[1], Piliava[2], Strzała, „Z”[3], Półtrzecia krzyża[4]) – polski herb szlachecki, wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[5].
Pilawa jest jednym z nielicznych znanych herbów, które uczestniczyły w Bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku. Miał go wówczas nosić Klemens z Moskorzewa. Wraz z upływem czasu i rozwojem struktury szlacheckiej, Pilawici podzielili się na wiele rodzin. Najbardziej znane rody z późniejszych epok, pieczętujące się herbem Pilawa to między innymi: Potoccy[6] i Kamienieccy.
Opis herbu
Opis historyczny
Jan Długosz blazonuje herb i opisuje herbownych następująco[5]:
Pylawa, crucem geminatam cum semisse ceruleam in campo celestino defert.
Po przetłumaczeniu:
Pilawa, krzyż bliźniaczy z połową w polu błękitnym nosi.
Kasper Niesiecki, podając się na dzieła historyczne Marcina Bielskiego, Bartosza Paprockiego i Szymona Okolskiego, opisuje herb[5]:
Półtrzecia krzyża białego w polu błękitnym, tym kształtem powinno być ułożone, że ostatniego od dołu z lewej strony tarczy, tylko połowa, a nad koroną pięć piór strusich (...)
Opis współczesny
Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy o polu błękitnym półtrzeciakrzyż srebrny.
W klejnocie pięć piór strusich.
Labry herbowe błękitne, podbite srebrem.
Geneza

Według najczęściej cytowanej przez heraldyków legendy (opisanej w sekcji niżej), rycerz Żyrosław z Potoka miał otrzymać herb za męstwo[7].
Hipolit Stupnicki, twierdzi natomiast, że Kazimierz Sprawiedliwy nagradzając czyny Żyrosława przemienił półtora krzyża z jego ówczesnego herbu (Prus) na półtrzeciakrzyż. Tym samym dając narodziny herbowi Pilawa[8].
(...) Kazimierz Sprawiedliwy nagradzając czyny owego Żyrosława, zamienił półtora krzyża jego (herb Prus) na półtrzecia.
Najwcześniejsze wzmianki
Najstarsze zapiski sądowe herbu pochodzą z 1385 roku, natomiast najstarszy znak pieczętny z 1419 roku[9]. Najwcześniejsze znane źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który wzmiankuje w nim informację, wraz z podanym wcześniej opisem herbu[5]:
Pylawa, crucem geminatam cum semisse ceruleam in campo celestino defert. Genus Polonicum ad impietatem pronum.
Po przetłumaczeniu:
Pilawa, krzyż bliźniaczy z połową w polu błękitnym nosi. Rasa polska, podatna na bezprawie.
Etymologia
Krzyż heraldyczny znajdujący się w godle herbowym to tzw. półtrzeciakrzyż, czyli częsta w heraldyce figura, występująca głównie w herbach nadawanych rodzinom na Kresach. Półtrzecia to dawne określenie liczby 2,5. Symbolicznie odnosi się do przejścia z pogaństwa na chrześcijaństwo i walki w obronie wiary[10].
Nazwa herbu pochodzi od miejscowości Pilawa w Prusach (obecnie Bałtyjsk w Rosji), w której odbyła się bitwa między Polakami a Prusakami[4].
Legenda
W roku 1166 Bolesław Kędzierzawy nadciągnął ze swym rycerstwem pod miejscowość Pilawa w ówczesnych Prusach. Naprzeciw stały hufce nieprzyjacielskie. One też uderzyły jako pierwsze. Atak został odparty przez oddział Polaków pod wodzą Żyrosława. Wrogowie zaatakowali po raz drugi. I znów musieli się cofnąć. Wtedy Żyrosław uderzył ze swymi wojami. Przebił się przez środek nieprzyjacielskiego wojska, dopadł ich wodza, zwalił z konia i zabił. Strwożeni Prusowie rzucili się do ucieczki. Na pamiątkę tego boju Żyrosław dostał herb zwany Pilawą – od miejsca bitwy[4].
Herbowni
Lista herbownych w artykule sporządzona została na podstawie wiarygodnych źródeł, zwłaszcza klasycznych i współczesnych herbarzy. Należy jednak zwrócić uwagę na częste zjawisko przypisywania rodom szlacheckim niewłaściwych herbów, szczególnie nasilone w czasie legitymacji szlachectwa przed zaborczymi heroldiami, co zostało następnie utrwalone w wydawanych kolejno herbarzach. Identyczność nazwiska nie musi oznaczać przynależności do danego rodu herbowego. Przynależność taką mogą bezspornie ustalić wyłącznie badania genealogiczne.
Pełna lista herbownych nie jest dziś możliwa do odtworzenia, także ze względu na zniszczenie i zaginięcie wielu akt i dokumentów w czasie II wojny światowej (m.in. w czasie powstania warszawskiego w 1944 spłonęło ponad 90% zasobu Archiwum Głównego w Warszawie, gdzie przechowywana była większość dokumentów staropolskich)[11]. Lista nazwisk znajdująca się w artykule pochodzi z Herbarza polskiego, Tadeusza Gajla[12] (159 nazwisk[13]). Występowanie na liście nazwiska nie musi oznaczać, że konkretna rodzina pieczętowała się herbem Pilawa. Często te same nazwiska są własnością wielu rodzin reprezentujących wszystkie stany dawnej Rzeczypospolitej, tj. chłopów, mieszczan, szlachtę. Jest to dotychczas najpełniejsza lista herbownych, uzupełniana ciągle przez autora przy kolejnych wydaniach Herbarza. Tadeusz Gajl wymienia następujące nazwiska uprawnionych do używania herbu Pilawa[13]:
- Antypowicz,
- Balcer, Baszmanowski, Batulewicz, Błędowski, Bogdaszewski, Boleścic, Borowski, Borszcożowski, Bortkiewicz, Bóbr, Buczacki, Buterlewicz, Butulewicz, Bystrzykowski, Bzowski,
- Charewicz, Charkowski, Chechelski, Chrzczonowski, Cieszkowski, Czeszkowski,
- Denewski, Denow, Dmitrowski, Dobromirski, Drozdowski, Dulowski, Dymitrowski,
- Felsztyn, Gąsiorowski,
- Grabowski, Groffik,
- Ilkusz,
- Janowski, Jerzewski, Jurkowicki, Jurkowicz, Jurkowiecki,
- Kamieniec, Kamieniecki, Kamieński, Kaminiec, Karliński, Kliczkowski, Klikowicz, Knot, Knoth, Kostecki, Kot, Kubiatowicz,
- Lachowicz, Lachowski, Lalowski, Lechiński, Lechowski, Lewicki, Lichiński, Lichnowski, Lutostański,
- Łabuszewski, Łachowski,
- Małyszewicz, Manasterski, Manastyrski, Marcinkowski, Mars, Masłowski, Miłkowski, Misiowski, Modzelewski, Monasterski, Moskarzowski, Moskorzewski, Murca, Mysiowski, Mysłowski, Mystkowski, Myszkowski, Myślkowski,
- Nagorski, Nagorzyński, Nagórski, Nagurski, Namieniecki, Niewiadowski, Niewodowski,
- Obertyński, Okieński, Okiński,
- Petrowicki, Pęczalski, Pęczelski, Piec, Piecewski, Piecowski, Pieczyski, Pierzyński, Pilawski, Piotrkowczyk, Piotrkowski, Piotrowicki, Piruski, Płatuść, Podfilipski, Podgajewski, Podgórski, Podhajecki, Pokutyński, Potocki, Przełubski, Przyłubski,
- Rawa, Rawski, Roskowski, Roszkowski, Rucki, Rudzki, Rutski, Rynkowski,
- Skaczkowski, Skałowski, Słostowski, Smalawski, Smalski, Solecki, Stanisławski, Stokowski, Stroiński, Sychowski, Szewiga, Szychowski,
- Światły, Święcicki,
- Twardowski, Twarowski, Tworowski,
- Warkulewicz, Warzyński, Waźliński, Ważyński, Wierzbicki, Wierzychowski, Wiesiołowski, Wietrychowski, Wietrzychowski, Wojsz, Wojsza,
- Zagorski, Zagórski, Zakliczewski, Zakliczowski, Zelisławski,
- Żak, Żakiewicz, Żarski, Żelisławski, Żelsławski, Żokiewicz, Żyrosław[12].
Znaczący przedstawiciele i potomkowie rodów herbu Pilawa
Wielu Pilawitów, szczególnie z rodzin magnackich, dochodziło w czasach Rzeczypospolitej szlacheckiej do godności dygnitarskich (sprawowali najwyższe funkcję dygnitarskie w historii Rzeczypospolitej, np. wojewodów, marszałków, podskarbich, kanclerzy, hetmanów). Rodziny magnackie, o których tu mowa to chociażby Potoccy i Kamienieccy. Nie brakowało też wśród przedstawicieli rodów herbu Pilawa wysokich rangą sług Kościoła (np. biskupów), a także poetów, pisarzy, artystów, uczonych, uczestników zrywów niepodległościowych[b].
Występowanie w heraldyce terytorialnej
Herby będące powtórzeniem rysunku Pilawy
Niemal niezmienionego herbu Pilawa używają (bądź używały) miasta:
Herb | Nazwa | Status | Powiat | Województwo | Kraj |
---|---|---|---|---|---|
Brody | miasto | brodzki | tarnopolskie | ![]() | |
Buczacz | miasto | buczacki | tarnopolskie | ![]() | |
![]() | Horodenka | miasto | horodeński | stanisławowskie | ![]() |
![]() | Jabłonów | osiedle typu miejskiego | kosowski | iwanofrankiwskie | ![]() |
![]() | Leszniów | wieś | brodzki | lwowskie | ![]() |
![]() | Probużna | wieś | czortkowski | tarnopolskie | ![]() |
![]() | Potok Złoty | osiedle typu miejskiego | buczacki | tarnopolskie | ![]() |
![]() | Sokołówka | wieś | buski | lwowskie | ![]() |
![]() | Tłuste | osiedle typu miejskiego | zaleszczycki | tarnopolskie | ![]() |
Tyśmienica | miasto | tłumacki | stanisławowskie | ![]() |
Herby terytorialne nawiązujące do Pilawy
Akcenty herbu Pilawa używają (bądź używały) miasta:
Herb | Nazwa | Status | Powiat | Województwo | Kraj |
---|---|---|---|---|---|
Buczacz | miasto | buczacki | tarnopolski | ![]() | |
![]() | Buczacz | miasto | buczacki | tarnopolski | ![]() |
![]() | Buczacz | miasto | buczacki | tarnopolski | ![]() |
![]() | Budzanów | wieś | trembowelski | tarnopolski | ![]() |
![]() | Kozowa | osiedle typu miejskiego | brzeżański | tarnopolski | ![]() |
![]() | Krzeszowice | miasto | chrzanowski | krakowski | ![]() |
![]() | Krzeszowice | gmina | chrzanowski | krakowski | ![]() |
![]() | Krzeszowice | gmina | chrzanowski | krakowski | ![]() |
![]() | Monasterzyska | miasto | buczacki | tarnopolski | ![]() |
![]() | Nałęczów | miasto | lubelskie | puławski | ![]() |
![]() | Nałęczów | gmina | lubelskie | puławski | ![]() |
![]() | Peczeniżyn | osiedle typu miejskiego | kołomyjski | iwanofrankiwski | ![]() |
![]() | Stanisławów | miasto | – | iwanofrankiwski | ![]() |
![]() | Wierzchówka | wieś | trostianecki | winnicki | ![]() |
![]() | Zabłotów | osiedle typu miejskiego | śniatyński | stanisławowski | ![]() |
Odmiany
![]() Herb Pilawa w Tablicach odmian herbowych autorstwa Teodora Chrząńskiego z 1909 roku. III rząd, II kolumna. |
Galeria
Pałac we Lwowie, ulica Stefanyka 7a
Kościół pw. św. Marcina w Siemianówce
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie.
- ↑ Podrozdział „Znaczący przedstawiciele i potomkowie rodów herbu Pilawa” został stworzony na podstawie drobnych danych, wyciągniętych z przypisów znajdujących się w artykule Pilawa (herb szlachecki).
Przypisy
- ↑ Paprocki 1858 ↓, s. 964.
- ↑ Nissa 1572? ↓, s. 93.
- ↑ Ostrowski 1906 ↓, s. 263.
- ↑ a b c Chmielewski 2005 ↓, s. 62.
- ↑ a b c d Długosz 1885 ↓, s. 27.
- ↑ Niesiecki 1841 ↓, s. 427–467.
- ↑ Niesiecki 1841 ↓, s. 302–305.
- ↑ Stupnicki 1859 ↓, s. 234–235.
- ↑ Pilawa a ↓.
- ↑ Pilawa b ↓.
- ↑ Dzieje zasobu ↓, Linki zewnętrzne.
- ↑ a b Gajl 2007 ↓.
- ↑ a b Gajl ↓, Linki zewnętrzne.
Bibliografia
- Ambrosius Marcus de Nissa , Arma Regni Poloniae, [1572?], s. 161 .
- Kasper Niesiecki, Herbarz polski. Jan Nepomucen Bobrowicz, t. VII, Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 585 .
- Bartosz Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kazimierz Józef Turowski, Kraków: Biblioteka Polska, 1858, s. 1140 .
- Hipolit Stupnicki, Herbarz polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi wszystkich stanów i czasów, t. II, Lwów: Zakład poligraficzny Pillerów, 1859, s. 283 .
- Jan Długosz, Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego, wydał dr. Z. Celichowski, Zygmunt Celichowski, Poznań: Biblioteka Kórnicka, 1885, s. 27 .
- Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, cz. II, Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906, s. 388 .
- Lech Chmielewski , Tajemnice herbów polskich, Poznań: Publicat, 2005, s. 129, ISBN 83-7341-970-5 .
- Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów, Gdańsk: L&L, 2007, s. 543, ISBN 978-83-60597-10-1, OCLC 233447252 .
Linki zewnętrzne
- Pilawa, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-09-20] .
- Pilawa (pol.). genealogia.okiem.pl. [dostęp 2021-09-20].
- Tadeusz Gajl: Nazwiska (pol.). gajl.wielcy.pl. [dostęp 2021-09-20].
- Dzieje zasobu (pol.). agad.gov.pl. [dostęp 2021-09-20].
Media użyte na tej stronie
Herb miasta Nałęczów
Autor: Andrzej Otrębski, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Łańcut - Zamek, herb Pilawa
Coat of Arms of Buchach, Ternopil Oblast, Ukraine
Autor: Володимир Федотов, Licencja: CC BY 3.0
Herb Potockich - Pilawa
Autor: Mykola Swarnyk, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb rodu Potockich nad drzwiami kościoła Św. Marcina w Śiemianówce, pustomycki rejon, obwód lwowski
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Herb „Pilawa” na fasadzie Collegium Novum w Krakowie. 2019
Autor: Aeou, Licencja: CC BY 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 46-101-1601
Autor: Beemwej, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Pilawa na Kościele Św.Marcina w Krzeszowicach.
Polski: Zdjęcie przedstawia herb Pilawa. Pochodzi z herbarza Ambrożego ze strony 380: https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/31164/edition/48455/content
Autor: Віктор Гребеньовський, Licencja: CC BY-SA 3.0
To jest zdjęcie miejsca lub budynku wpisanego do Państwowego Rejestru Zabytków Nieruchomych Ukrainy pod numerem: 61-212-0008
Autor: Zygmunt Celichowski (1845-1923), Jan Długosz (1415-1480), Licencja: CC0
Zygmunt Celichowski,"Insignia seu clenodia regis et regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego", wyd. Z. Celichowski, Poznań 1885.
Autor: User:Piotrus copy in large size by User:Gustavo Szwedowski de Korwin, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Pilawa coat of arms in Baranow-Sandomierski castle.
Detail of Image:Baranów Sandomierski - castle 11.JPG full resolution, by User:Piotrus and tagged with the same “self2.GFDL.cc-by-sa-2.5,2.0,1.0” license.(c) Palkin at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
Herb Monasterzysk - XVI wiek
Panoplia na Pałacu Tyszkiewiczów, Krakowskie Przedmieście 32, Warszawa
Polski herb szlachecki Pilawa, przedstawienie z herbarza Zbigniewa Leszczyca
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Pilawa
Autor: Pko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb Pilawa Potockich przy mauzoleum Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich w Wilanowie
Polski herb szlachecki Pilawa, przedstawienie z herbarza Jana Aleksandra Gorczyna.
Autor: Pko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb Pilawa Potockich na mauzoleum Stanisława Kostki i Aleksandry Potockich w Wilanowie, 1836 r.
Autor: Beemwej, Licencja: CC BY-SA 3.0
Źródło Główne; główne źródło wody siarczanej w Krzeszowicach.
Coat of Arms of Buchach 1920-1939. Герб Бучача (ТЕРНОПІЛЬСЬКА ОБЛАСТЬ) польського (1920-1939рр.) періоду - "Пілава" - в лазуровому полі срібний п'ятираменний хрест.
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Pilawa Złota
Autor: Guccee, Licencja: CC BY-SA 4.0
Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich cz. 1. Warszawa 1897 Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich cz. 2. Warszawa 1897
Flaga Krzeszowic.
Autor: Guccee, Licencja: CC BY-SA 4.0
Polski: Herb Potocki III English: Coat of Arms Potocki III
Герб австрійського періоду. В лазуровому полі срібна міська ратуша з брамою, посередині якої герб "Пилява".
Історичний герб с. Верхівка (Тростянецький район) 1761 року
Zdjęcie przedstawia herb Pilawa. Pochodzi z herbarza Ambrożego ze strony 93: https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/show-content/publication/edition/98853?id=98853&showContent=true
Polski herb szlachecki Pilawa, przedstawienie z herbarza Hipolita Stupnickiego.