Pilchowice (województwo śląskie)

Artykuł

50°12′58″N 18°33′40″E

- błąd

39 m

WD

50°12'55.01"N, 18°33'40.00"E

- błąd

1 m

Odległość

98 m

Pilchowice
wieś
Ilustracja
Rynek w Pilchowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

gliwicki

Gmina

Pilchowice

Sołectwo

Pilchowice

Liczba ludności (2008)

2919

Strefa numeracyjna

032

Kod pocztowy

44-145[1]

Tablice rejestracyjne

SGL

SIMC

0219046

Położenie na mapie gminy Pilchowice
Mapa konturowa gminy Pilchowice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pilchowice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pilchowice”
Położenie na mapie powiatu gliwickiego
Mapa konturowa powiatu gliwickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pilchowice”
Ziemia50°12′58″N 18°33′40″E/50,216111 18,561111

Pilchowice (niem. Pilchowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Pilchowice, siedziba gminy Pilchowice. Historycznie leży na Górnym Śląsku.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Nazwa

Nazwa miejscowości wywodzi się od pilcha[2][3] (tj. popielicy szarej, Glis glis). Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 we Wrocławiu wymienia najwcześniejszą nazwę wsi jako Pylchowicz podając jej znaczenie Billmaus, Haselmansort czyli po polsku Miejscowość Pilchów[2]. Od tego zwierzęcia nazwę miejscowości wywodził również zmarły w Pilchowicach śląski pisarz Konstanty Damrot. W swoim dziele z 1896 o nazwach miejscowych na Śląsku podał także dwie nazwy polską Pilchowice oraz niemiecką Pilchowitz[3].

Polską nazwę Pilchowice w książce Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[4]. Od nazwy tego zwierzęcia tworzono również staropolskie nazwiska, a więc nazwa wsi może mieć charakter nazwy patronimicznej wywodzącej się od założyciela lub pierwszego właściciela o nazwisku Pilch.

Ze względu na polskie pochodzenie nazwy miejscowości w 1936 ówczesna nazistowska administracja III Rzeszy w akcji germanizacyjnej postanowiła zmienić ją i wprowadziła nową, całkowicie niemiecką w brzmieniu Bilchengrund. Obecną nazwę wsi zatwierdzono administracyjnie 12 listopada 1946[5].

Historia

Miejscowość powstała w XIV wieku i była początkowo wsią rycerską, która rozwinęła się z miejsca, w którym odbywały się targi. W 1363 roku w dokumentach zanotowany został Leutholdus z Pilchowic, a w latach 1480–1496 dokumenty notują Jana Gołego z Ponęcic, pana na Pilchowicach. We wsi powstał w tym początkowym okresie zamek obronny otoczony fosami oraz wałami, który w późniejszym czasie po zasypaniu fosy oraz zrównaniu wałów, przekształcony został w rezydencję dworską[6].

W 1437 roku Pilchowice wraz z innymi posiadłościami przechodzą na własność Wacława II raciborskiego, pana na Opawie i Raciborzu, odstąpione mu przez brata, księcia Mikołaja. Następuje to w wyniku podziału ziem raciborskiej, karniowskiej i rybnickiej[6].

Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela

W 1780 roku wzniesiony został w miejscowości kościół parafialny, a także kilkuklasowa szkoła oraz katolickie seminarium nauczycielskie. W 1809 roku przy klasztorze braci miłosierdzia powstał szpital na 40 łóżek, który wzniósł ówczesny dziedzic dóbr pilchowickich hrabia von Wengersky z fundacji Antoniego Wenzla z Rybnika[6].

Dawny klasztor, obecnie szpital przeciwgruźliczy

Pod koniec XIX wieku miejscowość wymienia Słownik geograficzny Królestwa Polskiego jako leżącą w powiecie rybnickim. Wieś dzieliła się na dwie części, dworską oraz wiejską. Największą własność w miejscowości posiadał hrabia von Wengersky, który miał gospodarstwo hodowlane liczące w 1842 roku m. in. 8460 sztuk owiec rasy merynos, bardzo cenionych ze względu na obfite runo. Do jego dóbr należało także 2136 morg lasu[6]. Wieś miała wówczas zarząd miejski i znajdował się w niej urząd pocztowy oraz zakład karny dla 100 przestępców, mieszczący się w rezydencji dziedzica Pilchowic, hrabiego Węgierskiego. Miejscowość miała wówczas charakter rolniczo-targowy. Odbywały się w niej 4 jarmarki rocznie oraz cotygodniowe targi. Ludność miejscowa trudniła się głównie handlem, rolnictwem oraz tkactwem lnianym[6].

W XIX wieku w miejscowości dominowała ludność polskojęzyczna. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 notuje stosunki ludnościowe na terenie wsi – Die Bevolkerung besteht aus 165 Haushaltungen mit 928 Seelen, von denen 786 nur der polnischen Sprache (...). czyli w tłumaczeniu na język polski Ludność składa się 928 dusz w 165 gospodarstwach domowych, z których 786 mówi tylko po polsku (...)[7]. Również pod koniec XIX wieku w miejscowości dominowali Polacy. We wsi znajdowało się wówczas 165 domów zamieszkanych przez 928 mieszkańców, z czego 728 Polaków[6].

W ramach plebiscytu na Górnym Śląsku w 1921 roku w Pilchowicach łącznie z obszarem dworskim 428 głosów opowiedziało się za pozostaniem w Niemczech, a 249 za przyłączeniem do Polski[8]. Po podziale Górnego Śląska w 1922 roku Pilchowice pozostały w Niemczech.

Edukacja

Dawna szkoła parafialna

Przedszkola:

Szkoły podstawowe:

Gimnazja:

Turystyka

Przez wieś przebiega szlak turystyczny:

Ludzie związani z miejscowością

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 939 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 60, OCLC 456751858 (niem.).
  3. a b Konstanty Damrot: Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde. Beuthen: Verlag von Felix Kasprzyk, 1896, s. 178.
  4. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, s. 32.
  5. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  6. a b c d e f Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. VIII, hasło "Pilchowice". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1887, s. 133. [dostęp 2018-06-26].
  7. Felix Triest 1865 ↓, s. 804.
  8. Wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku, odbytka z "ekonomisty". Stefan Dziewulski, 1922. [dostęp 2021-01-24].
  9. Jerzy Oleksiński, I nie ustali w walce, Warszawa: Nasza Księgarnia, 1980, ISBN 83-10-07610-X, OCLC 830955231.

Bibliografia

  • Felix Triest: Topographisches handbuch von Oberschliesen. Breslau: Verlag von Wilh. Gottl. Korn, 1865.

Linki zewnętrzne

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Gliwice County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Gliwice County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.56 N
  • S: 50.16 N
  • W: 18.33 E
  • E: 18.83 E
POL Szlak czerwony.svg
Czerwony szlak turystyczny.
Pilchowice, kościół par. p.w. św. Jana Chrzciciela, elewacja południowa.jpg
Autor: Leszek.cylupa, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Pilchowice, ul. Dworcowa 35 - rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela, 1779-1780
Pilchowice klasztor bonifratrów, ob. szpital przeciwgruźliczy.jpg
Autor: Leszek.cylupa, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Pilchowice, ul. Dworcowa 31 - dawny klasztor bonifratów, obecnie szpital przeciwgruźliczy, 1800-1814
Pilchowice, rynek 01.jpg
Autor: Kamil Czaiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rynek w Pilchowicach na Górnym Śląsku
Pilchowice, dawna szkoła parafialna, widok od pd..JPG
Autor: Bazie, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Dawna szkoła parafialna (ob. budynek mieszkalny); Pilchowice, ul. Dworcowa 33, Pilchowice