Pimachiowin Aki
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Woodland Caribou Provincial Park | |
Państwo | |
---|---|
Typ | mieszany |
Spełniane kryterium | (iii)(vi)(ix) |
Numer ref. | |
Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 2018 |
51°49′N 95°24′W/51,816667 -95,400000 | |
Pimachiowin Aki (dosł. tłum. z języka odżibwe „ziemia, która daje życie”[1]) – leśny krajobraz kulturowy stanowiący dziedzictwo kulturowe pięciu odłamów indiańskiego plemienia Odżibwejów – Pikangikum, Poplar River, Pauingassi, Little Grand Rapids i Bloodvein – obejmujący obszary tajgi na terenie prowincji Manitoba i Ontario.
W 2018 roku Pimachiowin Aki został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Opis
Pimachiowin Aki to obszary tajgi obejmujące ziemie pięciu odłamów plemienia Odżibwejów – Pikangikum, Poplar River, Pauingassi, Little Grand Rapids i Bloodvein[1]. Znajduje się między rzekami Berens, Bloodvein, Pigeon i Poplar[2], na wschód od jeziora Winnipeg, na terenie prowincji Manitoba i Ontario[1]. Zajmuje powierzchnię 33400 km²[1].
Krajobraz Pimachiowin Aki ma charakter leśny, obejmuje przede wszystkim tajgę, z wieloma rzekami, jeziorami i mokradłami[2]. Występuje tu wiele gatunków flory i fauny borealnej, m.in. renifer kanadyjski (karibu), łoś euroazjatycki, wilk szary, rosomak tundrowy, ryś, zając amerykański, jesiotr jeziorny, wilsonka kanadyjska i nury[2]. Pimachiowin Aki jest domem dla największego stada karibu na południe od Zatoki Hudsona[3].
W granicach Pimachiowin Aki żyją cztery niewielkie społeczności Odżibwejów, którzy zamieszkują te tereny od ok. 7 tys. lat[2]. Znaleziono tu pozostałości tradycyjnych narzędzi i broni myśliwskiej, obozów myśliwych i cmentarzy, a także rysunki naskalne[4]. Na początku XVII w. na tereny te przybyli Europejczycy w poszukiwaniu futer[4]. Od 1870 roku budowano tu kościoły i szkoły z internatami, do których wysyłano indiańskie dzieci odbierane rodzicom[4]. W latach 1930–1940, tradycje Odżibwejów dokumentował tu amerykański antropolog Alfred Irving Hallowell (1892–1974)[4].
Odżibwejowie opiekują się swoją ziemią zgodnie z tradycją Dżi-dżanauendamang Dżidakiiminaan (pol. „utrzymania ziemi”) opierającą się na trzech zasadach: czczeniu darów stwórcy poprzez odpowiednie użytkowanie ziemi, utrzymywaniu relacji opartych na szacunku dla aki (tłum. „ziemia i jej całe życie”) poprzez odpowiednie praktyki i zwyczaje, oraz na utrzymywaniu harmonijnych relacji z innymi ludami poprzez sojusze i partnerstwa oraz szacunek dla starszyzny, strażników tradycji[2][1].
W 2002 roku pięć pierwszych narodów Odżibwejów utworzyło Pimachiowin Aki Corporation, która m.in. przygotowała dokumentację niezbędną do ubiegania się o status światowego dziedzictwa UNESCO[1].
W 2018 roku Pimachiowin Aki został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Graham Fairclough, Ingrid Sarlöv Herlin, Carys Swanwick: Routledge Handbook of Landscape Character Assessment: Current Approaches to Characterisation and Assessment. Routledge, 2018. ISBN 978-1-317-62103-4. [dostęp 2018-07-13].
- ↑ a b c d e f UNESCO: Pimachiowin Aki. [dostęp 2018-07-13]. (ang.).
- ↑ Pimachiowin Aki Corporation: The Land. [w:] pimachiowinaki.org [on-line]. [dostęp 2018-07-13]. (ang.).
- ↑ a b c d Pimachiowin Aki Corporation: Our Past. [w:] pimachiowinaki.org [on-line]. [dostęp 2018-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-06)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Yug, Licencja: CC-BY-SA-3.0
cropped version of Carte administrative du Canada.svg for map location.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: Hanhil 17:29, 24 September 2009 (UTC), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Manitoba, Canada
Autor: Kate Ming-Sun, Licencja: CC BY 2.0
Rock wall at Woodland Caribou Provincial Park