Pingwin maskowy

Pingwin maskowy
Pygoscelis antarcticus[1]
(J.R. Forster, 1781)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pingwiny

Rodzina

pingwiny

Rodzaj

Pygoscelis

Gatunek

pingwin maskowy

Synonimy
  • Aptenodytes antarctica J.R. Forster, 1781[2]
  • Pygoscelis antarctica (J.R. Forster, 1781)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     poza sezonem lęgowym

Pingwin maskowy[4], pingwin antarktyczny (Pygoscelis antarcticus) – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkujący wybrzeża i wyspy Antarktyki oraz niektóre wyspy subantarktyczne. Nie jest zagrożony.

Wygląd
Ma charakterystyczny wzór na głowie przypominający maskę lub policyjną czapkę (stąd potoczna nazwa policjant). Wierzch ciała czarny, spód głowy i przód biały z wąskim paskiem (od niego pochodzi angielska nazwa P. antarcticuschinstrap, „pasek na brodzie”). Nieopierzony, krótki dziób, ogon o długich, wąskich, sztywnych piórach (ułatwiających pływanie).
Rozmiary
długość ciała: około 75 cm[5]
masa ciała: około 5,5 kg[5]
Zasięg i środowisko
Okołobiegunowy, pospolity ptak lęgowy na Półwyspie Antarktycznym i przybrzeżnych wyspach Antarktydy, na Szetlandach Południowych, Sandwichu Południowym i Orkadach Południowych; niewielkie populacje lęgowe także na Georgii Południowej, Wyspach Bouveta, Wyspach Balleny’ego[6] i Wyspie Piotra I[5]; czasami spotykany jest dalej na północ. Nie wyróżnia się podgatunków[2][7].
Pożywienie
Żywi się niemal wyłącznie krylem antarktycznym, choć niekiedy zjada też inne gatunki skorupiaków i ryby. W poszukiwaniu pożywienia potrafi nurkować na głębokość do 70 m , choć zazwyczaj poniżej 45 m[6].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina maskowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[3]. Liczebność światowej populacji w 1999 roku szacowano na około 4 miliony par lęgowych. Globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy. Za główne zagrożenie dla gatunku uważa się zmiany klimatyczne, które wpływają na liczebność i rozmieszczenie kryla, a tym samym na sukces reprodukcyjny pingwinów maskowych[6].

Przypisy

  1. a b Pygoscelis antarcticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Chinstrap Penguin (Pygoscelis antarctica). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  3. a b Pygoscelis antarcticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Spheniscidae Bonaparte, 1831 - pingwiny - Penguins (wersja: 2019-10-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-20].
  5. a b c B. Ellenbroek: Chinstrap penguin. [w:] Miskelly, C.M. (red.) New Zealand Birds Online [on-line]. 2013 (aktualizacja 2017). [dostęp 2020-07-20]. (ang.).
  6. a b c Species factsheet: Pygoscelis antarcticus. BirdLife International. [dostęp 2020-07-20]. (ang.).
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-14]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Pygoscelis antarcticus map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range map of Chinstrap Penguin (Pygoscelis antarcticus)
 
Breeding
 
Nonbreeding
Manchot 01.jpg
Chinstrap Penguin