Pionier (samochód)
Producent | Zakłady Samochodowe Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego |
---|---|
Projektant | M. Łukawski |
Zaprezentowany | |
Okres produkcji | nieprodukowany seryjnie |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Silniki | Gad 500, 496 cm³, benzynowy, 2-cylindrowy |
Napęd | przedni |
Długość | 3800 mm |
Wysokość | 1500 mm |
Rozstaw osi | 2600 mm |
Pionier − prototyp polskiego samochodu, konstrukcji M. Łukawskiego, wykonany w 1953 przez Zakłady Samochodowe Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego jako małolitrażowy pojazd osobowo-dostawczy.
Podwozie Pioniera było czterokołowe, ramowe. Trzydrzwiowe nadwozie (dwoje drzwi bocznych i dwuskrzydłowe drzwi tylne), całkowicie zamknięte, typu kombi wykonano jako konstrukcję metalowo-drewnianą. Napęd stanowił dwusuwowy silnik Gad 500 konstrukcji S. Gajęckiego, używany w łodziach motorowych.
Pojazd nie został zatwierdzony do produkcji seryjnej.
Samochody Pionier okazały się kompletnie nieudane. Uznano, że jedynie nadwozie typu furgon ma jakiekolwiek widoki na przyszłość, ze względu na sporą przestrzeń ładunkową przy niewielkich wymiarach zewnętrznych. Nie wiadomo jaka część tych pojazdów była konstrukcją własną. Nie wiadomo też jaki był cel budowy tych prototypów. Prawdopodobnie chodziło o skonstruowanie samochodu, kopiując istniejące rozwiązania techniczne DKW, z zastosowaniem polskiego silnika i własnego nadwozia.
Bibliografia
Andrzej Zieliński, Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947 - 1960, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1985, ISBN 83-206-0521-0
Linki zewnętrzne
- Pionier - "zupełnie nieudany polski prototyp" na Oldtimery.com. oldtimery.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).