Pionier (wojsko)

Pionier – żołnierz wojsk inżynieryjnych wyspecjalizowany w budowie mostów, sypaniu szańców i wszelkiego rodzaju robotach ziemnych. W niektórych armiach pionier jest odpowiednikiem sapera.

W dwudziestoleciu międzywojennym, w piechocie i kawalerii Wojska Polskiego II RP, istniały pododdziały pionierów. Na szczeblu pułku piechoty i kawalerii - pluton, a na szczeblu brygady kawalerii - szwadron.

19 września 1922 Minister Spraw Wojskowych zmienił nazwę „pluton (kompania, szwadron) techniczny” na „pluton (kompania, szwadron) pionierów” w etatach pokojowych i wojennych piechoty i jazdy, lecz nie zezwolił na używanie nazw „pionier”, „starszy pionier” w znaczeniu podobnym jak „saper”, „starszy saper”. Szeregowi plutonów pionierów mieli korzystać z nazw obowiązujących w piechocie lub jeździe[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 38 z 19 września 1922 roku, poz. 546.

Bibliografia

  • Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. VI: Obrączki Kościuszkowskie - Przemysł II. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937.