Piotr (Zimonjić)

Piotr

Petar

Jovan Zimonjić
Metropolita Dabaru i Bośni
Kraj działania	Jugosławia
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1866 Grahovo
Data i miejsce śmierci	1941 Jasenovac
Metropolita Dabaru i Bośni
Okres sprawowania	1920–1941
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Metropolia Dabaru i Bośni
Śluby zakonne	6 września 1895
Diakonat	7 września 1895
Prezbiterat	8 września 1895
Chirotonia biskupia	9 czerwca 1903

Piotr, imię świeckie Jovan Zimonjić^[1] (ur. 24 czerwca 1866 w Grahovie, zm. prawdopodobnie w 1941) – serbski biskup prawosławny, kanonizowany przez Serbski Kościół Prawosławny jako nowomęczennik.

Życiorys

Jego ojciec, prawosławny kapłan Bogdan Zimonjić, był jednym z przywódców powstania w Hercegowinie w latach 1875–1878^[2].

Ukończył seminarium duchowne w Reljewie (1887), a następnie studia teologiczne na Uniwersytecie w Czerniowcach (1893). Dwa lata po uzyskaniu dyplomu złożył wieczyste śluby mnisze (w monasterze Žitomislić^[1]). Dzień później, 7 września 1895, został wyświęcony na hierodiakona, a następnego dnia na hieromnicha. W październiku tego samego roku mianowano go profesorem seminarium duchownego, którego był absolwentem. Od 1901 zasiadał w konsystorzu metropolii Dabaru i Bośni jako radca^[2].

9 czerwca 1903 w soborze Trójcy Świętej w Mostarze został wyświęcony na biskupa zahumsko-hercegowińskiego^[2]. Bronił niezależności serbskich organizacji cerkiewnych od władz Austro-Węgier^[3]. Na tejże katedrze pozostawał do 1920, gdy po odejściu w stan spoczynku metropolity Dabaru i Bośni Eugeniusza dekretem króla Piotra I został nowym ordynariuszem tejże eparchii. Jako biskup prowadził ascetyczny tryb życia, według reguły mniszej, słynął również z patriotyzmu^[2].

Po zajęciu Jugosławii przez III Rzeszę nie zgodził się wyjechać z Sarajewa, postanawiając pozostać na miejscu razem z wiernymi. 12 maja 1941 został zatrzymany przez oddział ustaszy i uwięziony, po czym wywieziony do Zagrzebia, a stamtąd do więzienia w Gospiciu^[2]. Według innej wersji duchowny z Zagrzebia został przeniesiony do więzienia w Kerestinicy, gdzie był torturowany. Stamtąd trafił do Kopriwnicy, a następnie do obozu w Gospiciu^[3] lub od razu do obozu w Jasenovcu, gdzie według zeznań świadków został ponownie poddany torturom i zamordowany^[3][2]. Według innych, mniej prawdopodobnych wersji duchowny zmarł w szpitalu w Zagrzebiu po torturach lub został zamordowany w obozie w Jadovnie^[1].

Kult

Piotr (Zimonjić) został w 1998 kanonizowany przez Serbski Kościół Prawosławny jako nowomęczennik, jego wspomnienie przypada na trzecią niedzielę września. Cerkwie, których jest patronem, istnieją w Doniciach i Vojkoviciach w Bośni. W dniu jego wspomnienia liturgicznego obchodzona jest slava miasta Sarajewo Wschodnie^[1].

Przypisy