Piotr Adamowicz

Piotr Adamowicz
Ilustracja
Piotr Adamowicz (2022)
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1961
Elbląg

Zawód, zajęcie

dziennikarz prasowy

Stanowisko

poseł na Sejm IX kadencji (od 2019)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Piotr Adamowicz (ur. 26 czerwca 1961 w Elblągu[1]) – polski dziennikarz prasowy i publicysta, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm IX kadencji.

Życiorys

Od końca lat 70. związany z działalnością opozycyjną[1], początkowo jako współpracownik ROPCiO, następnie Ruchu Młodej Polski. W trakcie strajków sierpnia 1980 zajmował się dystrybucją pism protestujących w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Był etatowym pracownikiem Komisji Krajowej „Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej. W styczniu 1982 został internowany, zwolnienie uzyskał w sierpniu tego samego roku. Do 1987 pozostawał bez stałego zatrudnienia, następnie do 1989 pracował w administracji Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[2]. Do końca lat 80. współpracował z podziemnymi strukturami NSZZ „S”[3], zajmując się m.in. kolportażem wydawnictw drugiego obiegu. Był też związany z periodykiem „Przegląd Polityczny”[2].

Od 1988 związany z dziennikarstwem. Był korespondentem agencji Agence France Presse, współpracownikiem Reutersa, Deutsche Presse-Agentur, włoskiej agencji ANSA i NBC. Do 1993 publikował w „Życiu Warszawy”, następnie do 2010 w „Rzeczpospolitej”[3]. Został też doradcą społecznym Fundacji Centrum Solidarności i Europejskiego Centrum Solidarności, a także przedstawicielem części gdańskich opozycjonistów (m.in. Lecha Wałęsy, Bogdana Borusewicza i Donalda Tuska) w kontaktach z Instytutem Pamięci Narodowej[2].

Jest autorem części biogramów zamieszczanych w trzytomowej publikacji Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–89 (Ośrodek Karta, Warszawa 2000, 2002 i 2006), współautorem książki Gdańsk według Lecha Wałęsy (Urząd Miejski, Gdańsk 2008). Opracował też autorskie wspomnienia Danuty Wałęsy Marzenia i tajemnice (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2011).

W wyborach w 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu gdańskim, otrzymując 41 795 głosów[4]. W Sejmie zasiadł w Komisji Kultury i Środków Przekazu[5].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2009 odznaczony przez Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[7]. Dwukrotnie wyróżniany nagrodami Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[3].

Życie prywatne

Jego młodszym bratem był Paweł Adamowicz, prezydent Gdańska w latach 1998–2019.

Przypisy

  1. ↑ a b Adamowicz Piotr. gedanopedia.pl. [dostęp 2020-06-28].
  2. ↑ a b c Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2012-06-04].
  3. ↑ a b c Rozmowa dnia – 24 listopada. sdp.pl. [dostęp 2012-06-04].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  5. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2019-11-21].
  6. ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 291
  7. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 31

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.
Piotr Adamowicz 2022.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Poseł Piotr Adamowicz w Sejmie