Piotr Bielik
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 23 września 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 1980 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1927–1980 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Piotr Aleksiejewicz Bielik, ros. Пётр Алексеевич Белик (ur. 10 września?/ 23 września 1909 w Żukowcach w guberni kijowskiej, zm. 12 czerwca 1980 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii (1969), Bohater Związku Radzieckiego (14 lutego 1943).
Życiorys
Był narodowości ukraińskiej. Członek KPZR od 1929, w radzieckiej armii od września 1927. Ukończył Kijowską Wojskową Szkołę Piechoty (1930), Moskiewskie Kursy Doskonalące Kadry Dowódczej Wojsk Pancernych (1932), Wyższe Akademickie Kursy przy Wojskowej Akademii Wojsk Pancernych (1944), Wyższe Akademickie Kursy przy Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego (1953).
W latach 1930–1940 dowodził plutonem, kompanią czołgów i samodzielnym batalionem czołgów. W 1940 był mianowany dowódcą 8 pułku motocyklowego, po napaści Niemiec na ZSRR uczestniczył w walkach na Południowo-Zachodnim Froncie w rejonie Sławuty i Szepietowki oraz w rejonie Smoleńska, bitwie pod Moskwą i o Stalingrad. Za zasługi bojowe jego pułk został przekształcony w gwardyjski, 580 żołnierzy pułku zostało nagrodzonych orderami i medalami, a Bielik otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Pułk walczył następnie pod Charkowem, w rejonie Iziuma, uczestniczył w bitwie o Dniepr w 1943.
W lutym 1945 został mianowany dowódcą 2 Samodzielnej Gwardyjskiej Brygady Pancernej 3 Frontu Białoruskiego, brał udział w operacji wschodniopruskiej.
Po wojnie zajmował odpowiedzialne stanowiska dowódcze. W latach 1960–1966 – pierwszy zastępca dowódca Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, od 1966 dowódca Zabajkalskiego Okręgu Wojskowego.
Na 24 Zjeździe KPZR wybrany na członka Centralnej Komisji Rewizyjnej. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 8 i 9 kadencji.
Odznaczony dwoma Orderami Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, Orderem Czerwonego Sztandaru - czterokrotnie, Orderem Suworowa III klasy, Orderem Czerwonej Gwiazdy, „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy, medalami i orderami zagranicznymi[1].
Bibliografia
- Белик Пётр Алексеевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-12-25]
Przypisy
- ↑ Белик Пётр Алексеевич. [w:] БИОГРАФИЧЕСКИЙ УКАЗАТЕЛЬ [on-line]. Проект ХРОНОС. [dostęp 2015-12-06]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Suvorov ribbon, third class
Autor:
- Rank_insignia_of_генералиссимус_Советского_Союза.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform since 1974-1991.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.