Piotr Brevis

Piotr Brevis
Biskup
Data śmierci

1254

Biskup płocki
Okres sprawowania

1245–1254

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

?

Konsekrator

nieznany

Piotr zwany Brevis (ur. ?, zm. 1254[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup płocki.

Życiorys

Był synem duchownego. Na zagranicznych studiach uzyskał tytuł magistra, po czym powrócił do kraju. Był kanonikiem płockim i włocławskim. Przy poparciu księcia Konrada I mazowieckiego najpóźniej w 1232 został kustoszem płockim. W 1235 w imieniu Konrada I negocjował zwrot grodu dobrzyńskiego i przynależących do niego posiadłości z krzyżakami. Później został prepozytem kapituły włocławskiej. Najprawdopodobniej kierował pracami kancelarii kujawskiej.

W 1244 kapituła płocka, za aprobatą książąt Konrada I i Bolesława I, wybrała Piotra Brevisa biskupem płockim. 26 stycznia 1245 papież Innocenty IV prekonizował go na to stanowisko, udzielając mu wcześniej dyspensy m.in. z powodu pochodzenia.

Najprawdopodobniej Piotr odprawił pogrzeb Konrada I. Podejmował starania o odbudowę zniszczonych dóbr diecezji i powiększenie jej dochodów. W czerwcu 1248 uzyskał u Innocentego IV bullę w obronie poddanych biskupa płockiego przed uciskami władzy książęcej.

Zmarł w pierwszych miesiącach 1254.

Przypisy

  1. Kasper Niesiecki: Korona polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa klejnotami... ozdobiona, potomnym zaś wiekom na zaszczyt i nieśmiertelną sławę pamiętnych w tej ojczyźnie synów podana... roku wolności ludzkiej przez wcielonego Boga windykowanej 1728. s. 41.

Bibliografia