Piotr Briks

Piotr Briks
Data urodzenia3 czerwca 1966
Zawód, zajęciebiblista, historyk, nauczyciel akademicki
Tytuł naukowydoktor habilitowany
Alma MaterKatolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Stanowiskoprofesor nadzwyczajny

Piotr Mieszko Briks (ur. 3 czerwca 1966 w Szczecinie[1]) – polski biblista i historyk, doktor habilitowany nauk teologicznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Szczecińskiego. Przewodnik po krajach Bliskiego Wschodu[1].

Życiorys

Ukończył studia w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie (1991), studia teologiczne na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1996), w zakresie historii i archeologii w École Biblique et Archeologique oraz teologii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1999)[2].

W 1998 w Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) uzyskał stopień naukowy doktora nauk teologicznych w zakresie biblistyki na podstawie rozprawy pt. Radość Boga w Starym Testamencie. Studium egzegetyczno-teologiczne, zaś w 2005 na tym samym wydziale na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Koniec świata czy apokatastaza? Pozytywne aspekty koncepcji eschatologicznych w Biblii hebrajskiej otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w specjalności: teologia biblijna[2]. W latach 2000-2008 był redaktorem naczelnym czasopisma Colloquia Theologica Ottoniana[1].

Był pracownikiem i w latach 2005-2008 kierownikiem Katedry Egzegezy i Teologii Biblijnej Starego Testamentu Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego. Następnie w 2008 roku został profesorem nadzwyczajnym Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Wydziału Humanistycznego tegoż Uniwersytetu[1].

Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego (od 2008) i Stowarzyszenia Biblistów Polskich (od 2006)[1].

Wybrane publikacje

  • Koniec świata czy apokatastaza? Pozytywne aspekty koncepcji eschatologicznych w Biblii Hebrajskiej, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", cop. 2004.
  • Księgi historyczne Starego Testamentu, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2007.
  • Podręczny słownik hebrajsko-polski i aramejsko-polski Starego Testamentu, Warszawa: "Vocatio", 1999, 2000.
  • Radość Boga w Starym Testamencie, Warszawa: "Vocatio", 2000.
  • Zakład Historii Starożytnej Uniwersytetu Szczecińskiego 1985-2015, Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2015[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 89. ISBN 978-83-942725-0-0.
  2. ↑ a b Dr hab. Piotr Mieszko Briks, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-08-22].
  3. ↑ Briks, Piotr (1966- ). (pol.). bn.org.pl. [dostęp 2015-08-22].