Piotr Buder

Piotr Buder

plutonowy
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1907 Wilno
Data i miejsce śmierci	2 września 1957 Gdańsk
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	1 Pułk Piechoty Legionów, Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte)
Główne wojny i bitwy	obrona Westerplatte
Odznaczenia

Piotr Buder (ur. 29 listopada 1907 w Wilnie, zm. 2 września 1957 w Gdańsku)^[1] – plutonowy Wojska Polskiego, obrońca Westerplatte, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Henryka i Melanii z Gołtanowiczów.

Służbę wojskową pełnił w 1 pułku piechoty Legionów w Wilnie w latach 1937–1938. Latem 1938 został odkomenderowany do Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte, dokąd przybył 20 września. Na liście załogi figurował jako trzeci plutonowy zawodowy. Brał udział w obronie placówki jako dowódca wartowni numer 1. Po kapitulacji Westerplatte został wzięty do niewoli niemieckiej i trafił do Stalagu I A (nr jeniecki: 1872)^[1], w którym był osadzony do 1945.

Po wojnie na stałe osiadł w Warszawie. Zmarł na zawał serca w Gdańsku, podczas Zjazdu Westerplatczyków w 1957. Został pochowany na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu na gdańskiej Zaspie.

Grób Piotra Budera na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu na Zaspie

Rodzina

Był żonaty i miał dwoje dzieci.

Odznaczenia

• 1990 Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (pośmiertnie)

Film

W wyreżyserowanym przez Stanisława Różewicza filmie fabularnym Westerplatte (1967) rolę plut. Piotra Budera zagrał Józef Nowak. Natomiast w obrazie Tajemnica Westerplatte (2013) w jego postać wcielił się Marcin Krawczyk.

Przypisy

Bibliografia

• westerplatte.pl – Piotr Buder
• Stanisława Górnikiewicz-Kurowska: Westerplatczycy. Gdańsk: Marpress, 1999. ISBN 83-87291-53-6.

Zobacz też

• Ostatnia załoga Westerplatte