Piotr Chrapkowski
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1988 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 202 cm[1] | ||||||||||||
Pozycja | lewy rozgrywający | ||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||
Klub | |||||||||||||
Numer w klubie | 49 | ||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[a] | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
Piotr Paweł Chrapkowski (ur. 24 marca 1988[1] w Kartuzach[3]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2017 zawodnik SC Magdeburg.
Kariera sportowa
Wychowanek Cartusii Kartuzy, następnie gracz AZS-u AWFiS Gdańsk. W barwach gdańskiego klubu zdobył w sezonie 2008/2009 128 goli, zajmując 16. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Ekstraklasy[4]. W latach 2010–2013 występował w Wiśle Płock. W sezonie 2010/2011, w którym rzucił 122 bramki w 28 meczach[5], zdobył z płocką drużyną mistrzostwo Polski (w rozegranym 22 maja 2011 drugim meczu finałowym z Vive Kielce (32:30) rzucił 13 goli, w tym sześć w dogrywce[6][7]). W sezonie 2011/2012 zdobył dla Wisły Płock 20 goli w Lidze Mistrzów[1]. Później regularne występy uniemożliwiła mu półtoraroczna kontuzja barku[7].
W latach 2013–2017 występował w Vive Kielce, z którym zdobył cztery mistrzostwa Polski i cztery Puchary Polski. W sezonie 2015/2016, w którym rzucił dziewięć bramek, wygrał z kieleckim klubem Ligę Mistrzów – w rozegranym 29 maja 2016 meczu finałowym z węgierskim Veszprém (39:38, po rzutach karnych) grał w obronie, otrzymał jedną dwuminutową karę oraz zablokował, na 20 sekund przed końcem regulaminowego czasu gry, rzut Arona Pálmarssona, co pozwoliło kieleckiej drużynie przeprowadzić ostatnią akcję i doprowadzić do dogrywki. W sezonie 2014/2015, w którym zdobył 12 goli, zajął z Vive 3. miejsce w Lidze Mistrzów – w decydującym o brązowym medalu meczu z THW Kiel (28:26) rzucił jedną bramkę i otrzymał czerwoną kartkę[1].
W lipcu 2017 został zawodnikiem SC Magdeburg, z którym podpisał trzyletni kontrakt[8]. W Bundeslidze zadebiutował 27 sierpnia 2017 w wygranym spotkaniu z TV 05/07 Hüttenberg (33:26), w którym zdobył jednego gola. W sezonie 2017/2018 rozegrał w najwyższej niemieckiej klasie rozgrywkowej 33 mecze i rzucił 42 bramki[9]. Ponadto wystąpił w 10 spotkaniach Pucharu EHF, w których zdobył 15 goli, a jego zespół zajął w tych rozgrywkach 3. miejsce[1]. W grudniu 2018 przedłużył kontrakt z niemieckim klubem do końca czerwca 2023[10].
W 2006 wystąpił w mistrzostwach Europy U-18 w Estonii, w których zdobył 15 bramek[11]. W 2007 uczestniczył w mistrzostwach świata U-19 w Bahrajnie, podczas których był najlepszym strzelcem polskiej kadry – w sześciu meczach zdobył 28 bramek[12]. W 2008 wziął udział w mistrzostwach Europy U-20 w Rumunii.
W reprezentacji Polski seniorów zadebiutował 5 czerwca 2010 w meczu towarzyskim z Litwą (31:31), w którym zdobył trzy bramki[13]. Uczestniczył w mistrzostwach Europy w Danii (2014; 6. miejsce) i mistrzostwach Europy w Polsce (2016; 7. miejsce). W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze, podczas których w dziewięciu meczach rzucił 12 bramek[14]. W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji (w siedmiu spotkaniach zdobył sześć goli)[15].
Życie prywatne
Absolwent III Liceum Ogólnokształcącego im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni[16]. Żonaty z Dagmarą, ma dwie córki i syna[17][18].
Sukcesy
- Wisła Płock
- Vive Kielce
- Liga Mistrzów: 2015/2016
- 3. miejsce w Lidze Mistrzów: 2014/2015
- Mistrzostwo Polski: 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017
- Puchar Polski: 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017
- Reprezentacja Polski
- 3. miejsce w mistrzostwach świata: 2015
- Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (2015)[19]
Przypisy
- ↑ a b c d e Piotr Chrapkowski. eurohandball.com. [dostęp 2018-09-29]. (ang.).
- ↑ „Przegląd Sportowy” wyd. 8/2022 (19 211), s. 16.
- ↑ XXV Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej. Francja 2017, dodatek do „Przeglądu Sportowego” z 11 stycznia 2017, nr 8, s. 9.
- ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2008/2009. zprp.pl. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2010/2011. zprp.pl. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Remis w wielkim finale!. zprp.pl, 22 maja 2011. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ a b Paweł Kotwica: Piotr Chrapkowski, „człowiek, który załatwił Vive”, jest od niedawna zawodnikiem drużyny z Kielc. echodnia.eu, 26 lipca 2013. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Piotr Chrapkowski wechselt zum SC Magdeburg. scm-handball.de, 13 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (niem.).
- ↑ Saisonstatistik – Feldspieler 2017/2018. dkb-handball-bundesliga.de. [dostęp 2018-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-29)]. (niem.).
- ↑ SULLI, PIOTR UND JANNICK VERLÄNGERN VERTRÄGE. scm-handball.de, 23 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-26]. (niem.).
- ↑ Raport z mistrzostw Europy U-18 w Estonii 2006. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
- ↑ Statystyki mistrzostw świata U-19 w Bahrajnie 2007. ihf.info. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
- ↑ Z Litwą na remis w meczu numer 1. zprp.pl, 5 czerwca 2010. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
- ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-17]. (ang.).
- ↑ Piotr Chrapkowski – reprezentant Polski na mistrzostwach Europy w piłce ręcznej. lo3.gdynia.pl. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Piotr Chrapkowski ma drugą córkę!. echodnia.eu, 2 grudnia 2016. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ Piotr Chrapkowski: w "świętej wojnie" będę kibicował... obu drużynom. Telewizja Polska S.A 2020-12-11. [dostęp 2021-10-20].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Handball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.