Piotr Chryzolog

Święty
Piotr Chryzolog
Πέτρος ὁ Χρυσολόγος
	biskup; wyznawca; doktor Kościoła
	; Św. Piotr Chryzolog, XVII w.
Data i miejsce urodzenia	ok. 380 ; Forum Cornelli
Data śmierci	31 lipca 450
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	4 grudnia nadzwyczajna forma rytu rzymskiego lub 30 lipca zwyczajna forma rytu rzymskiego
Atrybuty	księga, mitra, pastorał
Patron	diecezji i miasta Imola
Szczególne miejsca kultu	Imola

Piotr Chryzolog (Złotousty), gr. Ἅγιος Πέτρος ὁ Χρυσολόγος, Petros Chrysologos (ur. ok. 380 w Forum Cornelli, zm. 31 lipca^[1] 450) – biskup, wyznawca, ojciec i doktor Kościoła, budowniczy kościołów, duszpasterz i kaznodzieja, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

Piotr urodził się około 380 r. w miasteczku Imola. Wychował go i do stanu duchownego przyjął biskup tego miasta, Korneliusz. Około 433 papież Sykstus III, dzięki objawieniu prywatnemu, wskazał Piotra jako następcę św. Jana Angeloptesa (biskup 430–433) i nowego biskupa Rawenny^[2]. Był doradcą cesarzowej Galii Placydii^[3]. W swej działalności pasterskiej Piotr preferował kaznodziejstwo, dysponując niepospolitym talentem krasomówczym, skutecznym i starannie stosowanym, przez co zasłużył sobie na przydomek Chryzologa, co w gr. oznacza o złotych słowach. W ten sposób Kościół zachodni chciał podkreślić, że jak Wschód miał swojego Jana Złotoustego (zm. 407), tak Zachód ma swojego złotoustego Piotra. Wspólnie z papieżem Leonem I bronił dogmatu o dwóch naturach w Chrystusie przeciw monofizytom. Papież Leon Wielki mianował Piotra wysłannikiem na sobór chalcedoński w 451, na który posłał długi list, gdzie obalał tezy Eutychiusza, a na nowo potwierdzał naukę o podwójnej bosko-ludzkiej naturze Chrystusa.

Po Piotrze Chryzologu zachowało się około 200 kazań (w tym nie wszystkie z całą pewnością autentyczne) z komentarzami do Pisma św., szeregiem wskazań moralnych i rozważaniami doktrynalnymi.

Kult

Kościół katedralny w Imoli

Szybko uznany za świętego, doktorem Kościoła ogłoszony został przez Benedykta XIII w 1729.

Jest patronem diecezji i miasta Imola.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest:

w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego 4 grudnia
w zwyczajnej formie rytu rzymskiego 30 lipca.

Zobacz też

Przypisy

↑ Data tradycyjna.
↑ Archdiocese of Ravenna (Ravennatensis) – Catholic Encyclopedia (ang.).
↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 122. ISBN 978-83-247-0574-0.

Bibliografia

Encyklopedia chrześcijaństwa, Henryk Witczyk (red.), wyd. 2, Kielce, 2001, s. 563. ISBN 83-7224-330-1.
Święty Piotr Chryzolog, biskup i doktor Kościoła na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 28.06.2010]

[1] Data tradycyjna.

[2] Archdiocese of Ravenna (Ravennatensis) – Catholic Encyclopedia (ang.).

[3] Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 122. ISBN 978-83-247-0574-0.

[1]

[2]

[3]

XIII wiek	św. Ambroży św. Augustyn św. Hieronim św. Grzegorz Wielki (1295)
XVI wiek	św. Tomasz z Akwinu (1567) św. Atanazy Wielki św. Bazyli Wielki św. Grzegorz z Nazjanzu (1567) św. Jan Złotousty (1568) św. Bonawentura (1588)
XVIII wiek	św. Anzelm z Canterbury (1720) św. Izydor z Sewilli (1722) św. Piotr Chryzolog (1729) św. Leon Wielki (1754)
XIX wiek	św. Piotr Damiani (1828) św. Bernard z Clairvaux (1830) św. Hilary z Poitiers (1851) św. Alfons Liguori (1871) św. Franciszek Salezy (1877) św. Cyryl Jerozolimski św. Cyryl Aleksandryjski (1882) św. Jan Damasceński (1890) św. Beda Czcigodny (1899)
XX wiek	św. Efrem Syryjczyk (1920) św. Piotr Kanizy (1925) św. Jan od Krzyża (1926) św. Robert Bellarmin (1931) św. Albert Wielki (1931) św. Antoni z Padwy (1946) św. Wawrzyniec z Brindisi (1959) św. Katarzyna ze Sieny (1970) św. Teresa z Ávila (1970) św. Teresa z Lisieux (1997)
XXI wiek	św. Jan z Ávili (2012) św. Hildegarda z Bingen (2012) św. Grzegorz z Nareku (2015) Ireneusz z Lyonu (2022)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne