Piotr Dahlman

Piotr Dahlman
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1810
Cieśle

Data i miejsce śmierci

25 października 1847
Poznań

Dziedzina sztuki

poeta i publicysta

PL P. J. Szafarzyka słowiański narodopis.djvu

Piotr Dahlman (Dahlmann) (ur. 28 czerwca 1810 w Cieślach k. Buku, zm. 25 października 1847 w Poznaniu) – polski poeta i publicysta.

Piotr Dahlman był synem Karola Henryka Filipa Dahlmanna, ekonoma, pochodzącego z Wrocławia, i Heleny Matysówny (Matyski), córki komorników z Lusowa[1]. Kształcił się w latach 1824–1828 w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. W Berlinie w 1828 rozpoczął studia prawnicze, ale przerwał je w 1831, żeby wziąć udział w powstaniu listopadowym. Udał się po powstaniu do Krakowa, a w 1833 powrócił do Poznania. Został tam aresztowany i skazany na 6 miesięcy więzienia[2]. Pracował po ułaskawieniu jako grawer, z przerwą w latach 1836–1839, kiedy studiował na Uniwersytecie Wrocławskim. Został  wówczas członkiem  Towarzystwa  Literacko-Słowiańskiego.

W 1841 został bliskim współpracownikiem „Tygodnika Literackiego”, w którym zamieszczał artykuły publicystyczne. Pisał utwory poetyckie i recenzje literackie. Opublikował tragedię historyczną Maryna Mniszchówna wraz z Poezjami pomniejszymi (1841). Przełożył wiersze południowych Słowian[3]. Opracował także wielokrotnie wznawiany słownik francusko-polski (1846). Mieszkał w Poznaniu. W lutym 1846 będąc jednym z konspiratorów przygotowujących powstanie jednocześnie w trzech zaborach został aresztowany w Śremie i osadzony w Moabicie. Ze względu na zły stan zdrowia został zwolniony i zmarł 25 października 1847 w Szpitalu Sióstr Miłosierdzia w Poznaniu. Pochowany na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan.

Bibliografia

  • Maria Aleksandra Smoczkiewiczowa (red.), Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu Św. Wojciecha w Poznaniu, Warszawa; Poznań: PWN, 1982, ISBN 83-01-04101-3.
  • Wiesława Albrecht-Szymanowska, Dahlmann Piotr, [w:] Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.), Wielkopolski słownik biograficzny, wyd. 2, Warszawa; Poznań: PWN, 1983, ISBN 83-01-02722-3.

Przypisy

  1. ↑ A.H. Kaletka, Piotr Dahlmann i jego rodzina, „Kronika Miasta Poznania”, 1934 (12), s. 115-119.
  2. ↑ Kotula Karol, Piotr Dahlman zapomniany ewangelicki poeła i patriota, „Zwiastun. Organ urzędowy Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego”, Nr 11 (466), 1 czerwca 1966, s. 161.
  3. ↑ P. J. Szafarzyka słowiański narodopis, nakładem Zygmunta Schlettera, Wrocław 1843.

Media użyte na tej stronie

PL P. J. Szafarzyka słowiański narodopis.djvu
P. J. Szafarzyka słowiański narodopis