Piotr Drwęski

Piotr Izydor Drwęski

Gozdawa
Rodzina	Drwęscy
Data urodzenia	1732
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1795 Choryń
Ojciec	Tadeusz Drwęski
Matka	Marianna Skórzewska
Żona	Wiktoria Bielińska
Dzieci	Bonifacy Roch Teodor Cyryl

Piotr Izydor Drwęski herbu Gozdawa (ur. 1732, zm. 3 sierpnia 1795)^[1] – pisarz ziemski poznański w latach 1768–1794, konsyliarz województwa poznańskiego i kaliskiego w konfederacji barskiej w 1768 roku.

Ochrzczony został 8 grudnia 1732 roku w parafii św. Mikołaja w Krobi. Brat Kunegundy, szwagier Józefa Wybickiego. W 1753 złożył przysięgę na urząd susceptanta grodzkiego kaliskiego, niedługo potem został rejentem konińskim. W czasie elekcji 1764 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego^[2]. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa poznańskiego, poseł województwa poznańskiego na sejm elekcyjny 1764 roku. W 1772 został pozbawiony urzędu sekretarza, zabrano mu siłą archiwum Izby Konsyliarskiej. Dzięki bogatemu ożenkowi w 1771 z Wiktorią z Bielińskich (zm. 1801) doszedł z czasem do wielkiej fortuny. Wymazawszy skrupulatnie z kart swego życia epizod barski, intensywniej poświęcił się pracy w majątkach.

Bibliografia

• Biografia w iPSB
• Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 35.
• Władysław Konopczyński, Konfederacja barska, t. I, Warszawa 1991, s. 432.
• Urzędnicy wielkopolscy XV-XVIII wieku. Spisy, oprac. Adam Bieniaszewski, 1987, s. 199.

Przypisy