Piotr Flin
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1945 Kraków | |
| Data śmierci | 1 września 2018 | |
| Doktor habilitowany nauk fizycznych | ||
| Specjalność: astronomia | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński | |
| Doktorat | 1976 Uniwersytet Jagielloński | |
| Habilitacja | 1991 Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu | |
| Nauczyciel akademicki | ||
| Uczelnia | Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach | |
| Okres zatrudn. | 1993–2015 | |
| Uczelnia | Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie | |
| Okres zatrudn. | 1992–1995 | |
| Uczelnia | Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie | |
| Okres zatrudn. | 1998–2000 | |
Piotr Flin (ur. 11 marca 1945 w Krakowie, zm. 1 września 2018[1]) – polski astronom, doktor habilitowany nauk fizycznych.
Życiorys
Syn Zygmunta i Stefanii z domu Juer. W 1963 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kochanowskiego w Krakowie. Na Uniwersytecie Jagiellońskim odbył studia z zakresu astronomii (1963–1968) i fizyki (1969–1972). W 1976 doktoryzował się na uczelni macierzystej. W 1991 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie astronomii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w oparciu o pracę Testowanie teorii powstawania galaktyk.
Był nauczycielem fizyki w Technikum dla Pracujących w Nowej Hucie (1970–1974) oraz w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Wieliczce (1990–1992). W latach 1988–1989 pracował jako informatyk i kierownik filii firmy Vigor.
Od 1968 do 1988 był pracownikiem Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie podjął pracę jako starszy wykładowca Ośrodka Badań Interdyscyplinarnych przy Wydziale Filozofii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1988–1991). W latach 1992–1995 kierował Pracownią Fundamentalnych Problemów Fizyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W latach 1998–2000 był wykładowcą Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Od 1993 był profesorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego. W 1995 objął kierownictwo Zakładu Astrofizyki w Instytucie Fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na kieleckiej uczelni zainicjował powstanie oddanych do użytku w 2003 obserwatorium i planetarium. Odkrytą w 2010 planetoidę (296987) Piotrflin nazwano jego imieniem i nazwiskiem[2].
5 stycznia 2015 wystąpił wraz z Jerzym Vetulanim, Janem Güntnerem i Krystyną Styrną w Piwnicy pod Baranami w spektaklu Koniec świata. Wizje świętego Ildefonsa, czyli Satyra na wszechświat według scenariusza Jana Güntnera.
Zmarł 1 września 2018. Pochowany został 5 września na Cmentarzu Rakowickim[1].
Przypisy
- ↑ a b Piotr Burda: Profesor Piotr Flin nie żyje. ujk.edu.pl, 8 września 2018. [dostęp 2018-09-09].
- ↑ Piotr Burda: Świętokrzyskie w kosmosie. Planetoida nazwana imieniem kieleckiego profesora!. echodnia.eu, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2018-04-02].
Bibliografia
- Zbigniew Judycki, Józef Siwek: Kto jest kim w Kielcach. Informator biograficzny, t. 1, Toruń 2002, s. 52-53.
- Dr hab. Piotr Flin, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-09-09].