Piotr Głogowski (podpułkownik)

Piotr Głogowski
Peter Ritter von Głogowski
Ilustracja
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

13 października 1889
Bojaniec

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Ułanów
16 Pułk Ułanów
20 Pułk Ułanów
11 Pułk Ułanów
Warszawski Pułk Ułanów

Stanowiska

dowódca pułku
dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913
Ppłk Piotr Głogowski i por. Zarychta przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych na odsłonięcie pomnika Kazimierza Pułaskiego 16 września 1929. W mundurze kpt. Mieczysław Lepecki[1]

Piotr Stanisław Głogowski (ur. 13 października 1889 w Bojańcu[2], zm. ?) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Aleksandra. Urodził się 13 października 1889 w Bojańcu, pow. żółkiewski. W 1913 jako jednoroczny ochotnik cesarskiej i królewskiej armii w szeregach Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 1 brał udział w zawodach hippicznych[3]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach.

Brał udział w I wojnie światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu rotmistrza. Od 10 lipca 1920 przez kilka dni był pełniącym obowiązki dowódcy 16 pułku ułanów. Następnie służył w szeregach 20 pułku ułanów, którego pełnił funkcję dowódcy od 21 sierpnia 1920 w czasie działań wojennych do 1923 już po wojnie. Za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari.

Po wojnie pozostawał oficerem 20 puł w garnizonie Rzeszów. Został awansowany do stopnia majora kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1923 był pełniącym obowiązki dowódcy 20 pułku ułanów[4]. 1 września 1923 roku został przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK X, do czasu powołania na kurs oficerów sztabowych jazdy[5]. Z przyczyn niezależnych od niego nie został skierowany na przeszkolenie w Szkole Kawalerii w Saumur. 1 lutego 1924 został przejściowo przydzielony do Grupy Olimpijskiej w Warszawie[6]. W listopadzie 1924 został przeniesiony do 11 pułku ułanów w Ciechanowie[7]. Następnie powierzono mu pełnienie obowiązków zastępcy dowódcy tego pułku[8]. Z dniem 1 grudnia 1929 został przeniesiony ze stanu nieczynnego, w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 11,5 lokatą w korpusie oficerów kawalerii, z równoczesnym przeniesieniem do 11 pułku ułanów na stanowisko dowódcy[9]. W marcu 1932 został mianowany zastępcą komendanta głównego Straży Granicznej, pozostając z przydziałem do macierzystej jednostki kawalerii[10][11].

Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy dywizjonu marszowego 1 pułku szwoleżerów, wchodzącego w skład Warszawskiego pułku ułanów[12].

Jego bratem był płk Jan Głogowski (1888–1935)[13].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Wyjazd oficerów WP do Stanów Zjednoczonych na odsłonięcie pomnika Kazimierza Pułaskiego. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-09-22].
  2. Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-11].
  3. III. Konkurs hippiczny. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 224 z 1 października 1913. 
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 639, 677.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 547.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 14 lutego 1924 roku, s. 66.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 117 z 1 listopada 1924 roku, s. 654.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 561, 599.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 409.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 235.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 141, 428.
  12. Andrzej Haratym: Dzieje Warszawskiego Pułku Ułanów. niedziela.pl, 2000. [dostęp 2015-09-22].
  13. Kronika miejska. Ś. p. pułkownika Jan Głogowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 183 z 13 sierpnia 1935. 
  14. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i propagandy sportu konnego w wojsku”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Ordine imperiale della corona di ferro, austria.png
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
AUT Karl-Truppenkreuz BAR.svg
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
Piotr Głogowski (rtm 16pu).jpg
Piotr Głogowski (rtm 16pu)
Wyjazd oficerów WP do USA.jpg
Wyjazd oficerów WP do Stanów Zjednoczonych na odsłonięcie pomnika Kazimierza Pułaskiego. Na Dworcu Głównym w Warszawie wyjeżdżających ppłk Piotra Głogowskiego i por. Zarychtę żegna kpt. Mieczysław Lepecki (w mundurze).