Piotr Głogowski (podpułkownik)
.jpg) | |
 podpułkownik kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 października 1889 |
|---|---|
| Data śmierci | ? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 1 Pułk Ułanów |
| Stanowiska | dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 _4r_BAR.svg){kind=small}     | |
Piotr Stanisław Głogowski (ur. 13 października 1889 w Bojańcu[2], zm. ?) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn Aleksandra. Urodził się 13 października 1889 w Bojańcu, pow. żółkiewski. W 1913 jako jednoroczny ochotnik cesarskiej i królewskiej armii w szeregach Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 1 brał udział w zawodach hippicznych[3]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach.
Brał udział w I wojnie światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu rotmistrza. Od 10 lipca 1920 przez kilka dni był pełniącym obowiązki dowódcy 16 pułku ułanów. Następnie służył w szeregach 20 pułku ułanów, którego pełnił funkcję dowódcy od 21 sierpnia 1920 w czasie działań wojennych do 1923 już po wojnie. Za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari.
Po wojnie pozostawał oficerem 20 puł w garnizonie Rzeszów. Został awansowany do stopnia majora kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1923 był pełniącym obowiązki dowódcy 20 pułku ułanów[4]. 1 września 1923 roku został przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK X, do czasu powołania na kurs oficerów sztabowych jazdy[5]. Z przyczyn niezależnych od niego nie został skierowany na przeszkolenie w Szkole Kawalerii w Saumur. 1 lutego 1924 został przejściowo przydzielony do Grupy Olimpijskiej w Warszawie[6]. W listopadzie 1924 został przeniesiony do 11 pułku ułanów w Ciechanowie[7]. Następnie powierzono mu pełnienie obowiązków zastępcy dowódcy tego pułku[8]. Z dniem 1 grudnia 1929 został przeniesiony ze stanu nieczynnego, w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 11,5 lokatą w korpusie oficerów kawalerii, z równoczesnym przeniesieniem do 11 pułku ułanów na stanowisko dowódcy[9]. W marcu 1932 został mianowany zastępcą komendanta głównego Straży Granicznej, pozostając z przydziałem do macierzystej jednostki kawalerii[10][11].
Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej na stanowisku dowódcy dywizjonu marszowego 1 pułku szwoleżerów, wchodzącego w skład Warszawskiego pułku ułanów[12].
Jego bratem był płk Jan Głogowski (1888–1935)[13].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[14]
- Order Korony Żelaznej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austro-Węgry)
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (Austro-Węgry)
Przypisy
- ↑ Wyjazd oficerów WP do Stanów Zjednoczonych na odsłonięcie pomnika Kazimierza Pułaskiego. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-09-22].
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-11].
- ↑ III. Konkurs hippiczny. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 224 z 1 października 1913.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 639, 677.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 547.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 14 lutego 1924 roku, s. 66.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 117 z 1 listopada 1924 roku, s. 654.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 561, 599.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 409.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 235.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 141, 428.
- ↑ Andrzej Haratym: Dzieje Warszawskiego Pułku Ułanów. niedziela.pl, 2000. [dostęp 2015-09-22].
- ↑ Kronika miejska. Ś. p. pułkownika Jan Głogowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 183 z 13 sierpnia 1935.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu organizacji i propagandy sportu konnego w wojsku”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
Baretka Krzyża Wojskowego Karola – Austro-Węgry. (Karl-Truppenkreuz)
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
_as_used_for_Signum_Laudis.gif)
Baretka Signum laudis
Piotr Głogowski (rtm 16pu)
Wyjazd oficerów WP do Stanów Zjednoczonych na odsłonięcie pomnika Kazimierza Pułaskiego. Na Dworcu Głównym w Warszawie wyjeżdżających ppłk Piotra Głogowskiego i por. Zarychtę żegna kpt. Mieczysław Lepecki (w mundurze).