Piotr Iwaszkiewicz
 (c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 grudnia 1959 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 grudnia 2021 |
| Chargé d’affaires RP w Armenii | |
| Okres | od 2001 |
| Następca | |
| Ambasador RP w Uzbekistanie | |
| Okres | od 23 października 2015 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Piotr Ignacy Iwaszkiewicz (ur. 2 grudnia 1959 w Lublinie, zm. 12 grudnia 2021[1] w Grodzisku Mazowieckim[2]) – polski filolog klasyczny i dyplomata, ambasador RP w Uzbekistanie (2015–2020).
Życiorys
W 1984 ukończył filologię klasyczną na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów działał w opozycji demokratycznej, przewodniczył Samorządowi Studentów Wydziału Historycznego UW (1980–1983). Uczestniczył w podziemnej działalności wydawniczej. Uhonorowany nagrodą Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Członek NSZZ „Solidarność” (1981–1992). Autor tłumaczeń z greckiego i łaciny oraz 2 książek[3][4].
Od 1984 do 1992 był wykładowcą w Instytucie Historycznym UW historii wczesnego chrześcijaństwa oraz literatury bizantyńskiej i późnorzymskiej. Od 1992 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 1993 ukończył Akademię Dyplomatyczną RFN. W MSZ pracował jako specjalista do spraw wschodnich, rozwiązywania konfliktów i praw człowieka. W 1994 został członkiem grupy rozpoznawczej KBWE w Armenii i Górskim Karabachu. Od 1996 do 1998 szef Press and Public Relations Office Misji OBWE w Gruzji. Od 1999 do 2000 w Biurze OBWE w Aszchabadzie jako Human Rights and Media Officer[3][4].
Chargé d’affaires ambasady RP w Tbilisi (2001) i Erywaniu (2001–2003). Od 2003 do 2005 zastępca ambasadora RP w Ałmaty. Od 2006 do 2007 zastępca dyrektora Departamentu Polityki Wschodniej MSZ. W 2009 zorganizował i prowadził biuro regionalne PERN w Baku. Od 2010 w MSZ odpowiedzialny za stosunki dwustronne z Białorusią. Od maja 2011 do czerwca 2012 dyrektor Departamentu Współpracy Rozwojowej. Zorganizował polską misję medyczną podczas libijskiej wojny domowej w Misracie. Od czerwca 2012 naczelnik Wydziału Azji Środkowej i Kaukazu Południowego. Od 23 października 2015 był ambasadorem RP w Uzbekistanie; listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Uzbekistanu Isloma Karimova złożył 25 czerwca 2016[5]. Akredytowany także w Tadżykistanie[3][4]. Odwołany z dniem 31 października 2020[6][7]. Następnie pracował w Wydziale Federacji Rosyjskiej Departamentu Wschodniego MSZ.
Życie prywatne
Syn Aleksandra i Krystyny[2]. Był ojcem sześciorga dzieci[3]. Pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Piasecznie[8].
Publikacje książkowe
- Piotr Iwaszkiewicz, Do Ziemi Świętej: najstarsze opisy pielgrzymek do Ziemi Świętej (IV–VIII w.), Kraków: WAM – Księża Jezuici, 1996, ISBN 978-83-7505-183-4.
- Piotr Iwaszkiewicz, Wiesław Łoś, Marek Stępień, Władcy i wodzowie starożytności: słownik, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998, ISBN 83-02-06971-X.
Przypisy
- ↑ Kondolencje, Polska w Uzbekistanie – Portal Gov.pl, 13 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-14].
- ↑ a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania, rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-10-12].
- ↑ a b c d Ambasador, taszkent.msz.gov.pl [dostęp 2018-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11].
- ↑ a b c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 192/, sejm.gov.pl, 9 września 2015 [dostęp 2018-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-14].
- ↑ Вручены верительные грамоты, old.prezident.uz, 29 czerwca 2016 [dostęp 2019-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-30] (ros.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 2020 r. nr 110.30.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 779).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 2020 r. nr 110.31.2020 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2020 r. poz. 780).
- ↑ Nekrolog PIOTR IWASZKIEWICZ, Koperski.eu, grudzień 2021 [dostęp 2021-12-20].
Media użyte na tej stronie