Piotr Izwolski

Piotr Izwolski

Пётр Извольский

Protoprezbiter
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1863 Jekaterynosław
Data śmierci	listopad/grudzień 1928
Miejsce pochówku	Cerkiew i cmentarz prawosławny w Sainte-Geneviève-des-Bois
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Zachodnioeuropejski Egzarchat Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
Prezbiterat	1922

Piotr Izwolski (ur. 14 lutego 1863 w Jekaterynosławiu, zm. w listopadzie lub 9 grudnia 1928) – rosyjski polityk, oberprokurator Świątobliwego Synodu Rządzącego w latach 1906–1909 i członek Rady Państwa w latach 1912–1916, następnie duchowny prawosławny.

W 1886 ukończył studia na wydziale historyczno-filologicznym Uniwersytetu Petersburskiego (według innych źródeł – Moskiewskiego), uzyskując tytuł kandydata nauk. W tym samym roku zawarł związek małżeński z księżną Marią Golicyną. Następnie pracował w ministerstwach spraw zagranicznych, a następnie spraw wewnętrznych^[1]. W latach 1906–1909 pełnił funkcję oberprokuratora Świątobliwego Synodu Rządzącego. Następnie od 1912 do 1916 zasiadał w Radzie Państwa^[1].

W 1920 emigrował do Konstantynopola, następnie do Paryża. Należał do rady parafii św. Aleksandra Newskiego w Paryżu, zaś w 1922 został wyświęcony na kapłana. Służył w cerkwi św. Mikołaja w Brukseli, zaś w 1923 został dziekanem nowo utworzonego dekanatu, obejmującego parafie Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Hadze, Charleroi, Namur i Liège. Otrzymał godność protoprezbitera^[1].

Zmarł na raka w 1928^[1].

Przypisy