Piotr Jarecki

Piotr Jarecki

Biskup tytularny Avissy
Piotr Jarecki (2018)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5 Testimonium perhibere veritati Dawać świadectwo prawdzie
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1955 Sierpc
Biskup pomocniczy warszawski
Okres sprawowania	od 1994
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1 czerwca 1980
Nominacja biskupia	16 kwietnia 1994
Sakra biskupia	23 kwietnia 1994

Piotr Jarecki (ur. 29 czerwca 1955 w Sierpcu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk społecznych, biskup pomocniczy warszawski od 1994.

Życiorys

Urodził się 29 czerwca 1955 w Sierpcu^[1]. Ukończył tamtejsze Liceum Ogólnokształcące im. mjra Henryka Sucharskiego^[2]. Studiował w seminariach duchownych w Płocku i w Warszawie. Święceń prezbiteratu udzielił mu 1 czerwca 1980 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie kardynał Stefan Wyszyński^[1]. W Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie uzyskał licencjat z teologii w zakresie katolickiej nauki społecznej, zaś na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie – doktorat z nauk społecznych^[1][3].

Przez dwa lata był wikariuszem w parafii Matki Bożej Anielskiej w Skolimowie. Po powrocie ze studiów w Rzymie piastował urząd referenta w sekretariacie prymasa Polski oraz był wykładowcą nauk społecznych w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym św. Jana Chrzciciela i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. Od 1994 do czasu objęcia urzędu biskupiego pełnił funkcję zastępcy sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski^[1].

16 kwietnia 1994 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej ze stolicą tytularną Avissa^[4]. Święcenia biskupie otrzymał 23 kwietnia 1994 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie^[1]. Głównym konsekratorem był kardynał Józef Glemp, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Polski, a współkonsekratorami Kazimierz Romaniuk, były biskup pomocniczy warszawski, ówczesny biskup diecezjalny warszawsko-praski, Marian Duś, biskup pomocniczy warszawski, i arcybiskup Jorge María Mejía, sekretarz Kongregacji ds. Biskupów^[1][4]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Testimonium perhibere veritati” (Dawać świadectwo prawdzie)^[5]. W archidiecezji warszawskiej objął funkcje: wikariusza generalnego^[6], archidiakona kapituły metropolitalnej warszawskiej, członka rady biskupiej, rady kapłańskiej i kolegium konsultorów^[1].

W październiku 2012 został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji po tym, gdy w Warszawie spowodował kolizję drogową, prowadząc samochód w stanie nietrzeźwości (o stężeniu 2,6 promila alkoholu we krwi)^[7]. W wydanym dwa dni później publicznym oświadczeniu m.in. przeprosił za ten czyn^[8]. Sąd nie uwzględnił wniosku o skazanie bez rozprawy i postanowił o rozpoznaniu sprawy na zasadach ogólnych^[9]. W pierwszej instancji został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na dwuletni okres próby, orzeczono wobec niego grzywnę w kwocie 2400 zł, czteroletni zakaz prowadzenia pojazdów i świadczenie pieniężne w wysokości 4000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej^[10]. Po zdarzeniu drogowym przestał pełnić obowiązki biskupa^[11], a po wyroku sądu Stolica Apostolska zawiesiła go w funkcjach biskupich^[12]. W marcu 2015 czasowo na nowo podjął obowiązki biskupa pomocniczego^[13], a w listopadzie 2015 został trwale przywrócony do pracy w archidiecezji i ponownie objął urząd wikariusza generalnego^[14].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski w latach 1996–2003 był krajowym asystentem kościelnym Akcji Katolickiej w Polsce. W latach 2004–2012 pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu KEP ds. Unii Europejskiej i reprezentował KEP w Komisji Konferencji Biskupów Wspólnoty Europejskiej, gdzie w latach 2006–2012 zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego. Objął ponadto funkcje przewodniczącego Rady ds. Społecznych i członka Rady ds. Środków Społecznego Przekazu KEP^[1]. W 1998 został członkiem Papieskiej Rady Iustitia et Pax^[15]. Przewodniczył Zespołowi ds. Wizyty Apostolskiej Ojca Świętego Benedykta XVI w 2006^[16]. W 2003 był w gronie założycieli Fundacji Nadzieja, w której objął funkcję przewodniczącego Rady Fundatorów^[17][18].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Piotra Jareckiego na stronie archidiecezji warszawskiej [dostęp 2017-02-02]
• Piotr Jarecki na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2017-02-02]
• Piotr Jarecki w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-12-02]
• Piotr Jarecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-12-02] .