Piotr Jegor

Piotr Jegor
Pełne imię i nazwiskoPiotr Andrzej Jegor
Data i miejsce urodzenia13 czerwca 1968
Zbrosławice, Polska
Data i miejsce śmierci17 marca 2020
Knurów, Polska
Wzrost185 cm
Pozycjaobrońca
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1979–1988Górnik Knurów
1988–1995Górnik Zabrze180(13)
1995→ Hapoel Hajfa (wyp.)14(0)
1996Stal Mielec8(1)
1996–2001Odra Wodzisław Śląski107(13)
2001BKS Stal Bielsko-Biała
2002Górnik Jastrzębie29(3)
2003LKS Bełk
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1989–1997 Polska20(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2002Górnik Jastrzębie
2003–2004Olimp Szczygłowice

Piotr Andrzej Jegor (ur. 13 czerwca 1968 w Zbrosławicach, zm. 17 marca 2020 w Knurowie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, związany m.in. z Górnikiem Zabrze i Odrą Wodzisław Śląski, reprezentant Polski, trener.

Kariera klubowa

Macierzystym klubem Jegora był Górnik Knurów, którego członkiem był w latach 1979–1988. Na szczeblu seniorskim bronił jego barw w rozgrywkach II ligi, w których knurowianie dwukrotnie plasowali się na trzecim miejscu w tabeli grupy II, przegrywając ostatecznie dwumecze barażowe o miejsce w elicie (sezony 1986/87 i 1987/88). Zdaniem Jegora w drugim z przypadków czołowi piłkarze Górnika, prowadzącego w rewanżu w Krakowie z Wisłą 2:0 (ostatecznie przegrał 2:4), sprzedali awans za pół miliona złotych[1].

W 1988 przeniósł się do drużyny mistrza Polski, Górnika Zabrze i szybko wywalczył sobie miejsce w składzie. W zabrzańskim klubie spędził siedem i pół roku, rozgrywając w tym czasie 180 meczów ligowych i zdobywając trzynaście bramek. W Pucharze Polski zagrał dwadzieścia razy i trafił czterokrotnie, w rozgrywkach UEFA zaś wystąpił dwanaście razy i strzelił dwa gole. Łącznie zagrał dla Górnika 212 razy, zdobywając dziewiętnaście bramek. Jednym z najbardziej pamiętnych jego trafień był gol na 1:1 w meczu 1/8 finału Pucharu Europy 1988/89 z Realem Madryt na Estadio Santiago Bernabéu (ostatecznie 2:3), po którym trener "Królewskich" Leo Beenhakker bez powodzenia próbował ściągnąć piłkarza do siebie[2]. Zainteresowany był nim później również HSV Hamburg. Ze śląskim klubem zdobył trzy medale mistrzostw Polski – srebrny w sezonie 1990/91 oraz brązowe w sezonach 1988/89 i 1993/94. Dodatkowo zdobył bramkę w finale PP 1991/92, w którym zabrzanie zostali zwyciężeni przez Miedź Legnica (1:1, k. 3–4). Jegor jest rekordzistą Górnika w liczbie goli uzyskanych z rzutów wolnych – trafiał tak pięciokrotnie. Przez całą karierę słynął również z bardzo mocnych uderzeń piłki[3], ambicji i waleczności[4].

Wiosnę 1995 spędził na wypożyczeniu w występującym w izraelskiej Lidze Leumit Hapoelu Hajfa, który osiągnął wtedy finał krajowego pucharu, przegrywając w nim z Makabi Hajfa (0:2). Prezes Hapoelu po zakończeniu okresu wypożyczenia próbował ściągnąć Jegora na stałe, lecz działacze Górnika nie chcieli z nim rozmawiać[5]. Wrócił do Zabrza przed rundą jesienną sezonu 1995/96, jednak wobec jego konfliktów z klubem (w imieniu drużyny domagał się wypłaty zaległych pensji) zimą został sprzedany do upadającej i niewypłacalnej Stali Mielec, która w kolejnym półroczu nie dała rady utrzymać się w I lidze.

Po spadku Stali został zawodnikiem beniaminka ekstraklasy, Odry Wodzisław Śląski. W sezonie 1996/97 drużyna ta zajęła najlepsze w swojej historii miejsce w rozgrywkach ligowych (trzecie). W ciągu pięciu sezonów pobytu w Wodzisławiu Jegor zagrał w barwach Odry w 117 meczach mistrzowskich, zdobywając trzynaście bramek. Występował w tym czasie również w rozgrywkach Pucharu Polski, Pucharu UEFA, Pucharu Intertoto i Pucharu Ligi. Ostatnie spotkania w pierwszym zespole Odry rozegrał jesienią 2000, kolejną rundę spędził na leczeniu kontuzji w drużynie rezerw, a następnie odszedł z klubu. Rok później, w maju 2002 został z okazji jubileuszu 80-lecia istnienia Odry umieszczony w jej jedenastce wszech czasów. Łącznie w swojej pierwszoligowej karierze Jegor rozegrał w barwach Górnika, Stali i Odry 295 spotkań, w których zdobył 27 bramek.

Jesienią 2001 występował w czwartoligowym BKS Stal Bielsko-Biała[6], a wiosną i jesienią 2002 w ekipie Górnika Jastrzębie, najpierw w III, a po spadku w IV lidze. Od maja do listopada był grającym trenerem tego zespołu[7]. Ostatnim klubem w jego zawodniczej karierze był występujący w rybnickiej klasie A LKS Bełk[8], z którym wiosną 2003 zajął drugie miejsce w tabeli i po barażowym dwumeczu awansował do ligi okręgowej. W sezonie 2003/04 prowadził jako trener C-klasowy zespół Olimpu Szczygłowice[9].

Kariera międzynarodowa

W reprezentacji Polski Jegor zadebiutował 7 lutego 1989 w wyjazdowym meczu z Kostaryką (4:2). W ciągu kolejnych ośmiu lat występował w biało-czerwonych barwach jedynie w grach towarzyskich, notując łącznie dwadzieścia takich spotkań. Po raz ostatni na boisku w meczu międzypaństwowym pojawił się 26 lutego 1997, gdy rywalem Polaków była Brazylia (2:4). Jedyną bramkę w reprezentacji zdobył dziewięć dni wcześniej, w meczu z Łotwą na Anagenissis Stadio w Derinii na Cyprze (3:2, strzelił z rzutu wolnego gola na 2:2). W trzech spotkaniach był kapitanem zespołu.

Życie prywatne

Z zawodu był elektromechanikiem. Jego dwaj bracia pracowali w kopalni. Miał żonę i dwóch synów[5]. Po zakończeniu kariery sportowej zerwał kontakty z piłkarskim środowiskiem, miał problemy z alkoholem, przez pewien czas nie mógł znaleźć zatrudnienia. Pracował później w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Knurowie, w LKS Bełk, wreszcie w Podstrefie Gliwickiej Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w firmie produkującej parowniki do chłodziarek[5].

Zmarł w wieku 51 lat[10][11]. Został pochowany 21 marca 2020 roku na cmentarzu komunalnym w Knurowie[12].

Statystyki

Klubowe

KlubSezonLigaLigaPucharEuropa[a]Inne[b]Suma
MeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
Górnik Zabrze1988/1989I liga
26
0
3
0
4[c]
1
0[d]
0
33
1
1989/1990I liga
29
0
1
0
2[e]
0
—
32
0
1990/1991I liga
27
3
4
1
——
31
4
1991/1992I liga
29
3
7
2
2[f]
1
—
38
6
1992/1993I liga
26
5
1
0
——
27
5
1993/1994I liga
25[g]
2
3
1
——
28
3
1994/1995I liga
12
0
0
0
4[h]
0
—
16
0
1995/1996I liga
6
0
1
0
—
0[i]
0
7
0
Ogólnie180132041220021219
Hapoel Hajfa (wyp.)1994/1995Liga Leumit
14
0
——
14
0
Stal Mielec1995/1996I liga
8
1
0
0
——
8
1
Odra Wodzisław Śląski1996/1997I liga
27
2
0
——
27
2
1997/1998I liga
28
4
1
3[j]
0
1/2[k]
0
32/33
5
1998/1999I liga
30
3
0
——
30
3
1999/2000I liga
20
3
0
—
4[l]
1
24
4
2000/2001I liga
2
1
1
0
—
2[m]
0
5
1
Ogólnie107131307/8111815
Górnik Jastrzębie2001/2002III liga
15
3
———
15
3
2002/2003IV liga
14
0
———
14
0
Ogólnie293——————293
Ogólnie w karierze3383051527/8138238

Międzynarodowe

Polska
RokMeczeGole
198920
199010
199120
199250
199310
199450
199741
Ogólnie201
Polska
Lp.DataMiejscePrzeciwnikWynikRozgrywkiCzas gryUwagi
1.07.02.1989San José, Kostaryka Kostaryka
4:2
towarzyski
1–90
2.12.02.1989Gwatemala, Gwatemala Gwatemala
1:0
towarzyski
80–90
3.26.09.1990Bukareszt, Rumunia Rumunia
1:2
towarzyski
75–90
4.05.02.1991Belfast, Irlandia Północna Irlandia Północna
1:3
towarzyski
1–45
5.27.03.1991Ołomuniec, Czechosłowacja Czechosłowacja
0:4
towarzyski
64–90
6.07.05.1992Solna, Szwecja Szwecja
0:5
towarzyski
1–90
7.27.05.1992Jastrzębie-Zdrój, Polska Czechosłowacja
1:0
towarzyski
62–90
8.18.11.1992Iława, Polska Łotwa
1:0
towarzyski
1–90
9.26.11.1992Buenos Aires, Argentyna Argentyna
0:2
towarzyski
1–90
10.29.11.1992Montevideo, Urugwaj Urugwaj
1:0
towarzyski
60–90
11.01.02.1993Nikozja, Cypr Cypr
0:0
towarzyski
74–90
12.09.02.1994Santa Cruz de Tenerife, Hiszpania Hiszpania
1:1
towarzyski
1–90
13.23.03.1994Saloniki, Grecja Grecja
0:0
towarzyski
1–90
14.13.04.1994Cannes, Francja Arabia Saudyjska
1:0
towarzyski
1–45
15.04.05.1994Kraków, Polska Węgry
3:2
towarzyski
1–90
16.17.05.1994Katowice, Polska Austria
3:4
towarzyski
1–90
17.14.02.1997Ajia Napa, Cypr Litwa
0:0
towarzyski
1–90
Kapitan Żółta kartka
18.15.02.1997Ajia Napa, Cypr Cypr
3:2
towarzyski
1–90
Kapitan Żółta kartka
19.17.02.1997Derinia, Cypr Łotwa
3:2
towarzyski
1–90
Kapitan Gol
20.26.02.1997Goiânia, Brazylia Brazylia
2:4
towarzyski
1–90

Sukcesy

Górnik Zabrze
Hapoel Hajfa
Odra Wodzisław Śląski
LKS Bełk

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 4 (1), Puchar UEFA – 11 (1).
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski – 0 (0), Puchar Intertoto – 1/2 (0), Puchar Ligi – 6 (1).
  3. ↑ Uwzględniono: Puchar Europy.
  4. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Polski.
  5. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  6. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  7. ↑ Wyjazdowy mecz 19. kolejki z GKS Katowice został przerwany i powtórzony (uwzględniono oba).
  8. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  9. ↑ Uwzględniono: Puchar Intertoto UEFA.
  10. ↑ Uwzględniono: Puchar UEFA.
  11. ↑ Uwzględniono: Puchar Intertoto UEFA.
  12. ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi Polskiej.
  13. ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi Polskiej.

Przypisy

  1. ↑ Rafał Musioł: Zmarł Piotr Jegor, były piłkarz Górnika Zabrze (pol.). dziennikzachodni.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13].
  2. ↑ Przemysław Chlebicki: Piotr Jegor nie żyje. Był nazywany “polskim Koemanem” (pol.). futbolnews.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13].
  3. ↑ ZMARŁ PIOTR JEGOR (pol.). gornikzabrze.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13].
  4. ↑ Kuba Cimoszko: Piotr Jegor. Śląski "karlus", który zachwycił Real Madryt (wspomnienie) (pol.). sportowefakty.wp.pl, 2020-03-18. [dostęp 2020-04-13].
  5. ↑ a b c Paweł Muzyka: Piotr Jegor: Gdybym urodził się 10 lat wcześniej albo później, miałbym inne życie… (pol.). weszlo.com, 2012-09-12. [dostęp 2020-04-13].
  6. ↑ Mocny strzał BKS (pol.). bielskobiala.naszemiasto.pl, 2001-08-10. [dostęp 2020-04-13].
  7. ↑ Zmarł Piotr Jegor (pol.). gksjastrzebie.com, 2020-03-17. [dostęp 2020-04-13].
  8. ↑ Piotr Jegor w rybnickiej A-klasie (pol.). katowice.wyborcza.pl, 2003-03-12. [dostęp 2020-04-13].
  9. ↑ Piotr Skorupa. „Na początek hala”. „Przegląd Lokalny”, 2004-02-12. Media Lokalne sp. z o.o.. 
  10. ↑ Piotr Jegor nie żyje (pol.). 90minut.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-18].
  11. ↑ Paweł Czado: Piotr Jegor, były piłkarz Górnika Zabrze, nie żyje. "Nie wykorzystałem szansy jako sportowiec" (pol.). katowice.wyborcza.pl, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-17].
  12. ↑ 78, W sobotę pogrzeb Piotra Jegora, www.gksjastrzebie.com [dostęp 2021-04-02] (pol.).

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski, Bożena Lidia Szmel, Joachim Waloszek: Górnik Zabrze. 60 lat prawdziwej historii (1948–2008). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2009, s. 152–179, 238. ISBN 978-83-88232-24-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Guatemala.svg
The flag of Guatemala, official since 1871.
Flag of Northern Ireland (1953–1972).svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Yellow card.svg
Autor: Ta grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez ed g2s (dyskusja), a następnie ręcznie zedytowana, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Yellow card (association football).
Soccerball shade.svg
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Captain Armband (soccer).png
Autor: Kevin McDon-ELL, Licencja: CC BY 3.0
This is a depiction of a football team captain armband.
Ulster Banner.svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
State Flag of Costa Rica (1964-1998).svg
State Flag of Costa Rica between 1964 and 1998. In 1998 a decree was passed by government about the design of National Coat of Arms, and according to the decree there should be some smoke ejecting from three volcanoes.