Piotr Kalniszewski
| ||
święty sprawiedliwy | ||
![]() | ||
Data urodzenia | 20 czerwca 1690 | |
Data śmierci | 31 października 1803 | |
Czczony przez | Rosyjski Kościół Prawosławny, Kościół Prawosławny Ukrainy | |
Kanonizacja | 2008, 2015 | |
Wspomnienie | 14 października, 13 listopada |
Petro Kalnyszewski ukr. Петро Іванович Калнишевський (ur. 20 czerwca 1690, zm. 31 października 1803) był ostatnim atamanem Siczy Zaporoskiej.
Życiorys
Po zrujnowaniu Siczy w 1775 roku przez wojska Katarzyny II pod dowództwem Piotra Tekeliego, w wieku 85 lat został uwięziony na Sołowkach. W zimnej klasztornej celi o wymiarach 2 m na 1 m spędził 26 lat; na świeże powietrze wypuszczano go trzy razy w roku z okazji świąt. Uwolniony przez cara Aleksandra I w 1801 roku, kiedy miał już 110 lat. Wtedy już niewidomy, nie zdecydował się wrócić do rodziny i zmarł w klasztorze dwa lata później.
W 2008 Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego kanonizował go.
W 2015 Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego kanonizował go z tytułem świętego sprawiedliwego[1].
Przypisy
Literatura
- Енциклопедія українознавства, Lwów 1993, t. 3, s. 926
Media użyte na tej stronie
Autor: Semenov.m7, Licencja: CC BY-SA 4.0
Надгробный памятник Петру Калнышевскому в Соловецком монастыре