Piotr Konownicyn

Piotr Konownicyn
Ilustracja
Piotr Piotrowicz Konownicyn, (mal. George Dawe)
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia9 października 1764
Psków
Data i miejsce śmierci9 września 1822
Peterhof
Przebieg służby
Siły zbrojneLesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Główne wojny i bitwywojna rodyjsko-szwedzka
wojny napoleońskie
Późniejsza pracaMinister wojny
Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Broń Świętego Jerzego IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Komandor Orderu Leopolda Order Maksymiliana Józefa (Bawaria)

Piotr Piotrowicz Konownicyn, hrabia 1819, ros. Пётр Петрович Коновницын (ur. 9 października 1764, zm. 9 września 1822 Peterhof, koło Petersburga) – rosyjski generał piechoty 1817, generał adiutant 1812.

Służbę wojskową rozpoczął w 1785. Brał udział w wojnie ze Szwecją 1788-1790. W 1794 walczył przeciw Polsce, a w 1797 awansował na generała. W 1806 otrzymał zadanie organizowania lokalnych milicji. W czasie wojny ze Szwecją 18081809 generał dyżurny (szef gabinetu) sztabu naczelnego dowódcy.

Na początku wojny z Napoleonem 1812 dowodził 3 Dywizją Piechoty w III Korpusie Piechoty. Odznaczył się pod Ostrownem, gdzie na czele jednej dywizji powstrzymywał awangardę Wielkiej Armii. Umiejętnie dowodził odwrotem do Witebska. Walczył pod Smoleńskiem i Walutino, po czym objął straż tylną armii rosyjskiej i w dniach 16-23 sierpnia zabezpieczył rozwinięcie rosyjskich wojsk pod Borodino. Pod Borodino przejął dowództwo 2 Armii po rannym gen. Piotrze Bagrationie. Od 6 września generał dyżurny sztabu Zjednoczonej Armii Zachodniej.

Od stycznia 1813 dowódca Korpusu Grenadierów, został ranny pod Kulm i opuścił służbę. W 1814 w świcie cara Aleksandra I. W latach 1815-1819 piastował urząd ministra wojny. Od 1819 członek Rady Państwa, komendant uczelni wojskowych, w tym: Korpusu Paziów i Carskiego Liceum. Był odznaczony Orderem Świętego Aleksandra Newskiego, Orderem Świętego Jerzego II, III i IV klasy, Orderem Świętego Włodzimierza I klasy, Złotą Szablą "Za Dzielność", pruskim Orderem Czerwonego Orła, austriackim Orderem Leopolda, Orderem Maksymiliana Józefa. Jego syn i córka (związani z antycarskim ruchem dekabrystów) zostali zesłani na Kaukaz.

Poprzednik
Aleksiej Gorczakow
Minister wojny Rosji
1815-1819
Następca
NN

Media użyte na tej stronie

RUS Order św. Jerzego (baretka).png
Baretka Orderu św. Jerzego
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
PRU Roter Adlerorden BAR.svg
Baretka:Order Czerwonego Orła
Military Order of Max Joseph ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Military Order of Max Joseph. Bavaria.
RUS Order of St. Alexander Nevsky BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Świętego Aleksandra Newskiego
George Dawe - Portrait of Pyotr P. Konovnitsyn.jpg
Граф (с 1819) Пётр Петро́вич Коновни́цын (1764—1822) — генерал от инфантерии, в 1815—1819 гг. военный министр Российской империи.
Imperial Russian Army GenBranch 1917 h.png
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.
Ord Leopold-COM.png
Autor: FranzJosephI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Commendatore dell'Ordine Imperiale di Leopoldo