Piotr Kowalczuk

Piotr Kowalczuk

Piotr Kowalczuk (2018)
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1976 Gdańsk
Wiceprezydent m. Gdańska
Okres	od 11 grudnia 2014 do 9 listopada 2020
Przynależność polityczna	bezpartyjny (z rekomendacji WdG)
Poprzednik	Ewa Kamińska
Następca	Monika Chabior[1]
Odznaczenia

Piotr Stanisław Kowalczuk (ur. 15 czerwca 1976 w Gdańsku^[2]) – polski samorządowiec, urzędnik i pedagog. W latach 2014–2020 zastępca prezydenta m. Gdańska.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku^[3]. Ukończył studia na Uniwersytecie Gdańskim oraz na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Przez ponad 12 lat pracował jako pedagog, był m.in. wychowawcą dzieci niepełnosprawnych. Pracował jako wykładowca i pracownik naukowy na uczelniach wyższych. Prowadził audycję społeczno–edukacyjną w Radiu Plus „Rodzice na Plusie”. W 2010 został kierownikiem referatu komunikacji społecznej Urzędu Miasta Gdańska. Był członkiem Komisji Unii Metropolii Polskich ds. Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego oraz członkiem Zespołu Rzecznika Miejsko–Wojewódzkiego Sztabu Operacyjnego EURO 2012. W 2013 był zastępcą dyrektora wydziału edukacji w UMG. Pełnił funkcję pełnomocnika prezydenta ds. inicjatyw i konsultacji społecznych. Był jednym z organizatorów gdańskiego Budżetu Obywatelskiego, który po raz pierwszy odbył się w 2013. W kwietniu 2014 kierował nowo powstałym wydziałem rozwoju społecznego^[4]. Od 1 marca 2021 pracuje na Uniwersytecie Gdańskim^[5][6][7][8].

Działalność polityczna

Podczas sesji RMG w 2014, na której odbyło się zaprzysiężenie prezydenta Pawła Adamowicza, prezydent podczas przemówienia poinformował o powołaniu Piotra Kowalczuka na urząd wiceprezydenta ds. polityki społecznej. Na stanowisku tym zastąpił Ewę Kamińską^[9]. Został przewodniczącym Komisji ds. Rozwoju Społecznego Obszaru Metropolitalnego Gdańsk Gdynia Sopot, członkiem komisji branżowych Unii Metropolii Polskich, delegatem Miasta Gdańska w Związku Miast Polskich oraz członkiem Zarządu Krajowego Polskiego Komitetu Światowej Organizacji Wychowania Przedszkolnego OMEP^[10]. W wyborach samorządowych w 2018 wystartował do rady miasta Gdańska z ramienia stowarzyszenia Wszystko dla Gdańska. Otrzymał 2014 głosów nie uzyskując w efekcie mandatu radnego^[11]. Ponownie został mianowany zastępcą prezydenta Gdańska ds. polityki społecznej. W styczniu 2019, po zamachu na prezydenta miasta Gdańska Pawła Adamowicza, przestał pełnić obowiązki wiceprezydenta z powodu wygaśnięcia mandatu. Następnie został powołany przez Aleksandrę Dulkiewicz, która była komisarzem miasta na stanowisko zastępcy prezydenta^[12]. W imieniu władz miasta w najbliższych dniach po zamachu spotkał się z matką zabójcy prezydenta Pawła Adamowicza. Po spotkaniu nawoływał do zaprzestania obrażania rodziny zamachowca^[13]. Po wygranej Aleksandry Dulkiewicz w wyborach uzupełniających został zastępcą prezydenta miasta Gdańska ds. edukacji i usług społecznych^[14]. Podczas strajku nauczycieli w 2019 napisał list do pierwszej damy Agaty Kornhauser-Duda, z prośbą o pomoc w rozmowach między strajkującymi nauczycielami a rządem^[15]. Był współprzewodniczącym Gdańskiej Rady ds. Równego Traktowania^[16]. W listopadzie 2020 zrezygnował ze stanowiska wiceprezydenta Gdańska^[17].

Odznaczenia i wyróżniania

Został odznaczony Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka^[18]. Jest ojcem chrzestnym specjalnie wyselekcjonowanej, naturalnej bryły bursztynu nazwanej: Leonardo Gedanensis^[19]. W 2019 został wyróżniony Honorową odznaką  „Złoty Czepek”, który jest wyróżnieniem przez środowisko pielęgniarek i położnych^[20]. Jest Honorowym Dawcą Krwi^[21].

Życie prywatne

Jest żonaty z Anną. Angażuje się w działalność charytatywną, jest ambasadorem Funduszu Dzieci Osieroconych Fundacji Hospicyjnej oraz ambasadorem Programu „Tumbo Pomaga”, jest wolontariuszem m.in. Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy^[22][23].

Przypisy