Piotr Kurowski

Herb Szreniawa

Piotr Kurowski, także Piotr z Kurowa herbu Szreniawa (zm. 1463) – kasztelan sądecki (1440), senator (ok. 1450), kasztelan lubelski (1460), starosta lubelski (1431-1432).

Syn kasztelana żarnowskiego Klemensa Kurowskiego i Katarzyny nieznanego nazwiska. Żonaty z Burnetą nieznanego nazwiska, miał z nią córkę Jadwigę.

3 lipca 1431 roku, w czasie wyprawy łuckiej wysłał listy wypowiednie wielkiemu księciu litewskiemu Świdrygielle z obozu wojskowego w Bystrzycy na ziemi lubelskiej[1].

Był członkiem konfederacji Spytka z Melsztyna w 1439 roku[2].

W trakcie bezkrólewia 1444-1447 będąc ledwie kasztelanem sądeckim należał do grupy najwybitniejszych opozycjonistów wobec pozycji Zbigniewa Oleśnickiego i zarazem do grupy stronników Kazimierza Jagiellończyka. W kwietniu 1446 został wybrany przez tajny zjazd małopolskiej opozycji w Bełżycach posłem do przebywającego na Litwie wielkiego księcia. Dopiero to poselstwo przywiozło zgodę Kazimierza na przyjęcie korony polskiej i zażegnanie kryzysu władzy (w tym czasie zdążono już warunkowo obrać królem Bolesława IV, księcia czersko-warszawskiego).

W 1442 zmienił lokację miejską Kurowa z prawa polskiego na magdeburskie. W 1452 w miejsce drewnianego, ufundował murowany kościół pod wezwaniem Narodzenia NMP i św. Michała Archanioła oraz hojnie uposażył parafię w Kurowie. Czy było to związane z erygowaniem nowej parafii, czy też odnowieniem starej pod wezwaniem św. Idziego - istniejącej od XII wieku, tego stwierdzić jednoznacznie nie można. Wątpliwe jednak, by do rangi miasta podniesiono ośrodek bez własnej parafii.

Ruiny zamku górnego w Rożnowie należącego do roku 1426 do braci - Piotra i Mikołaja Kurowskiego, a następnie odsprzedanego Zawiszy Czarnemu z Garbowa

Bibliografia

  • Krzysztof Latocha, Bezkrólewie w Polsce w latach 1444 – 1447,
  • Alicja Bieńkowska, Duchowość królowej Jadwigi Andegaweńskiej, Medium Aevum, Nr 1-2.
  • Marek J. Minakowski, Ci wielcy Polacy to nasza rodzina, wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ​ISBN 83-918058-5-9​.

Przypisy

  1. Dariusz Wróbel, Przyczynek prozopograficzny do dziejów tzw. wyprawy łuckiej w 1431 roku, w: Res Historica, nr 41, 2016, s. 245.
  2. Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 389.

Media użyte na tej stronie