Piotr Kwasigroch

Piotr Kwasigroch
Data i miejsce urodzenia1 czerwca 1962
Katowice
ObywatelstwoPolska
Wzrost174 cm
Pozycjanapastnik

Piotr (Peter) Kwasigroch (ur. 1 czerwca 1962 w Katowicach) – polski hokeista, olimpijczyk. Trener hokejowy. Przyjął także niemieckie obywatelstwo.

Kariera klubowa

  • Polska Naprzód Janów (1974-1989)
  • Niemcy Kölner EC (1989-1994)
  • Niemcy Kassel Huskies (1994-1997)
  • Niemcy GEC Nordhorn (1997-1999)
  • Niemcy EV Landsberg (1999-2000)
  • Niemcy EC Euregio Nordhorn (2000-2001)
  • Niemcy EV Landsberg (2000-2001)
  • Niemcy Neusser EV (2001-2003)
  • Niemcy EC Euregio Gronau-Nordhorn (2009-2010)

Wychowanek i w latach 1974-1989 zawodnik Naprzodu Janów na pozycji napastnika. W polskiej lidze w ciągu 9 sezonów rozegrał 274 mecze strzelając 141 bramek. Z zespołem Naprzodu zdobywca srebrnego (1989) i trzykrotnie brązowego (1982, 1986, 1987) medalu mistrzostw Polski.

W grudniu 1989 w wyniku porozumienia zawartego przez PZHL z zachodnioniemieckim klubem Kölner EC, został zawodnikiem tej drużyny, a kwota transferu wyniosła 100 tys. marek[1]. W barwach tego zespołu grał do 1994, następnie w barwach Kassel Huskies. W tamtejszej najwyższej lidze rozegrał 390 spotkań zdobywając 106 goli. Pracował także jako trener.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski w latach 1986-1994 rozegrał 52 mecze strzelając 19 bramek. Wystąpił w turnieju olimpijskim w 1988 w Calgary oraz w turniejach o mistrzostwo świata.

Sukcesy

Klubowe
  • Silver medal with cup.svg Srebrny medal mistrzostw Niemiec: 1997 z Kassel Huskies

Przypisy

  1. Sport. Sprintem. „Nowiny”, s. 2, Nr 296 z 226 grudnia 1989. 

Bibliografia


Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).