Piotr Kwasigroch
| |||
Data i miejsce urodzenia | 1 czerwca 1962 Katowice | ||
Obywatelstwo | Polska | ||
Wzrost | 174 cm | ||
Pozycja | napastnik |
Piotr (Peter) Kwasigroch (ur. 1 czerwca 1962 w Katowicach) – polski hokeista, olimpijczyk. Trener hokejowy. Przyjął także niemieckie obywatelstwo.
Kariera klubowa
- Naprzód Janów (1974-1989)
- Kölner EC (1989-1994)
- EV Füssen (1992)
- Kassel Huskies (1994-1997)
- GEC Nordhorn (1997-1999)
- EV Landsberg (1999-2000)
- EC Euregio Nordhorn (2000-2001)
- EV Landsberg (2000-2001)
- Neusser EV (2001-2003)
- EC Euregio Gronau-Nordhorn (2009-2010)
Wychowanek i w latach 1974-1989 zawodnik Naprzodu Janów na pozycji napastnika. W polskiej lidze w ciągu 9 sezonów rozegrał 274 mecze strzelając 141 bramek. Z zespołem Naprzodu zdobywca srebrnego (1989) i trzykrotnie brązowego (1982, 1986, 1987) medalu mistrzostw Polski.
W grudniu 1989 w wyniku porozumienia zawartego przez PZHL z zachodnioniemieckim klubem Kölner EC, został zawodnikiem tej drużyny, a kwota transferu wyniosła 100 tys. marek[1]. W barwach tego zespołu grał do 1994, następnie w barwach Kassel Huskies. W tamtejszej najwyższej lidze rozegrał 390 spotkań zdobywając 106 goli. Pracował także jako trener.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Polski w latach 1986-1994 rozegrał 52 mecze strzelając 19 bramek. Wystąpił w turnieju olimpijskim w 1988 w Calgary oraz w turniejach o mistrzostwo świata.
Sukcesy
- Klubowe
- Srebrny medal mistrzostw Niemiec: 1997 z Kassel Huskies
Przypisy
- ↑ Sport. Sprintem. „Nowiny”, s. 2, Nr 296 z 226 grudnia 1989.
Bibliografia
- Biografia na stronie PZHL
- Piotr Kwasigroch – statystyki na Eliteprospects.com
- Polski Komitet Olimpijski: Piotr Kwasigroch – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2018-09-29].
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).