Piotr Pcionek
 generał brygady w st. spocz. | |
| Data i miejsce urodzenia | 1955 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1975–2012 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 25 Pułk Czołgów |
| Stanowiska | dowódca plutonu czołgów |
| Odznaczenia | |
        | |
Piotr Pcionek (ur. 1955 w Michałówce) – generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku.
Życiorys
W 1975 r. rozpoczął służbę wojskową jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu, którą ukończył w 1979 r. Od 1986 r. studiował w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[1]. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu objął w 1979 r. stanowisko dowódcy plutonu czołgów w 25 Pułku Czołgów w Szczecinie. Od 1982 r. był dowódcą kompanii czołgów w 5 Pułku Zmechanizowanym 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie. Od 1984 do 1987 dowódca 1 kcz 25 pcz w Szczecinie. Od 1989 r., po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, został wykładowcą w Centrum Szkolenia Operacji Pokojowych w Kielcach. W latach 1990–1991 był dowódcą batalionu czołgów w 5 pułku zmechanizowanym. Następnie w latach 1991–1992 pełnił służbę jako starszy oficer operacyjny 12 Dywizji Zmechanizowanej. W latach 1992 do 1995 r. był zastępcą dowódcy pułku ds liniowych, później szefem sztabu 9 Pułku Zmechanizowanego[1]. W 1994 r. dowodził tym pułkiem, który na początku 1995 r. został rozformowany.
1 marca 1995 r. dowódca 12 SzDZ powierzył ppłk dypl. P. Pcionkowi organizację 6 Brygady Pancernej. Z dniem 2 sierpnia 1995 r. Minister Obrony Narodowej oficjalnie wyznaczył go na dowódcę 6 Brygady Pancernej, a następnie 6 Brygady Kawalerii Pancernej im. gen. bryg. Konstantego Plisowskiego[2]. W roku 1999 został szefem wydziału szkolenia, potem był szefem szkolenia 12 Dywizji Zmechanizowanej.
W 2002 r. został asystentem szefa sztabu 2 Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie[3]. W 2005 r. ukończył Studium Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie[4]. 15 sierpnia 2005 r. Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski mianował go na stopień generała brygady[5]. We wrześniu 2005 r. został dowódcą 12 Brygady Zmechanizowanej w Szczecinie[6].
W roku 2007 został szefem wojsk pancernych i zmechanizowanych dowództwa Wojsk Lądowych[7]. Od 2008 r. był szefem sztabu w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych[8]. W czerwcu 2009 r. został skierowany do rezerwy kadrowej (ze względu na trudną sytuację rodzinną)[9]. W 2010 r. został asystentem dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego[10] i do dnia odejścia do rezerwy służył na tym stanowisku.
15 sierpnia 2012 r. gen. Piotr Pcionek został pożegnany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego wraz z grupą generałów kończących zawodową służbę wojskową, otrzymując pamiątkowy ryngraf[11]. Był żołnierzem ludowego Wojska Polskiego, a później oficerem Sił Zbrojnych RP.
Awanse
- podporucznik – 1979
- porucznik – 1982
- kapitan – 1986
- major – 1991
- podpułkownik – 1994
- pułkownik – 1998
- generał brygady – 15 sierpnia 2005[5]
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaka pamiątkowa 5 Pułku Zmechanizowanego
- Odznaka pamiątkowa 6 Brygady Pancernej
- Odznaka pamiątkowa 12 Dywizji Zmechanizowanej
- Odznaka pamiątkowa 2 Korpusu Zmechanizowanego
- Odznaka pamiątkowa 12 BZ
- Odznaka pamiątkowa Dowództwa Wojsk Lądowych
- Odznaka pamiątkowa Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych
- Pamiątkowy ryngraf od prezydenta Bronisława Komorowskiego w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej
Przypisy
- ↑ a b Oficer Prasowy Brygady (redaktor treści zawartych na stronie internetowej) kapitan Janusz Błaszczak: Poczet dowódców. 12 Brygada Zmechanizowana. [dostęp 2015-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-15)].
- ↑ Dariusz Faszcza: Z Dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. s. 35.
- ↑ Page has moved, archiwalny.mon.gov.pl [dostęp 2020-07-09].
- ↑ http://szczecin.wyborcza.pl/szczecin/1,34959,2898224.html#ixzz3mHknZx85.
- ↑ a b M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697
- ↑ http://szczecin.wyborcza.pl/szczecin/1,34959,2898224.html.
- ↑ Szczecin > Zmiany w 12. brygadzie | Głos Szczeciński, www.gs24.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ https://archive.is/20150920121512/http://lotniczapolska.pl/Prezydent-w-Malborku--Obejrzy-Rafale--pozegna-PKW-ORLIK-5,33772.
- ↑ Cash Advance Online – Promilitaria 21, promilitaria21.org [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Raport z sekcji oficerów Sikorskiego w styczniu - TVN24, www.tvn24.pl [dostęp 2020-07-09].
- ↑ Cash Advance Online – Promilitaria 21, promilitaria21.org [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Orzeł Wojsk Lądowych RP
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
Baretka: Złoty Medal za Długoletnią Służbę