Piotr Pilik
Piotr Pilik (łac. Pilkonis) herbu Rogala (zm. po 1435), zwany Pilikowicem lub Pilikowiczem[1] – syn Jana (wojewody czerskiego który poległ 12 lub 16[2] sierpnia 1399 w bitwie nad Worsklą).
Marszałek dworu Janusza I (1381-1398)[1], podstoli warszawski (1385)[1], podkomorzy zakroczymski (1390-1400)[1], wojewoda mazowiecki[1] (1402-1435)[3].
Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[4].
Właściciel rozległych dóbr - Drwalew, Chynów, Skuły, Węgrów (nadany przez Janusza).
Wystawił kościół w Węgrowie (dnia 2 grudnia 1414)[1], Chynowie (1434).
Zmarł bezdzietnie i dobra węgrowskie wróciły do książąt litewskich, dobra w ziemi czerskiej zapisał bratankom ze Skuł używających nazwiska Skulski.
Przypisy
- ↑ a b c d e f Zbigniew Rostkowski, WĘGRÓW - Bazylika Mniejsza - Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - Diecezjalne Sanktuarium Maryjne, Diecezja Drohiczyńska [dostęp 2021-05-06] (pol.).
- ↑ A. Supruniuk, Wojewoda płocki Abraham Socha. Przyczynek do genealogii Nałęczów mazowieckich, [w:] A. Supruniuk, Szkice o rycerstwie mazowieckim XIV/XV wieku, Toruń 2008, ISBN 978-83-89376-69-5, s. 7-8.
- ↑ Wg opracowania ks. dr Zbigniew Rostkowski, zamieszczonego na https://drohiczynska.pl/parafie/wegrow-bazylika-mniejsza-parafia-wniebowziecia-najswietszej-maryi-panny/#rys-historyczny, lata piastowania stanowiska wojewody mazowieckiego to 1400-1435
- ↑ Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.