Piotr Pogonowski

Piotr Pogonowski
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1973
Siedlce

Profesor nauk prawnych
Specjalność: postępowanie cywilne
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Doktorat

2001 – prawo
KUL

Habilitacja

2004 – prawo
KUL

Profesura

2010

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Katedra

Katedra Postępowania Cywilnego

Stanowisko

kierownik

Okres zatrudn.

2005–2010

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Okres spraw.

19 listopada 2015–3 lutego 2020[1]

Poprzednik

Dariusz Łuczak

Następca

Krzysztof Wacławek

Piotr Pogonowski (ur. 27 listopada 1973 w Siedlcach) – polski prawnik, urzędnik państwowy i nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych. Pułkownik Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w latach 2015–2016 pełniący obowiązki szefa, a w latach 2016–2020 szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, od 2020 członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego.

Życiorys

W 1997 ukończył studia prawnicze i historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji tej samej uczelni na podstawie napisanej pod kierunkiem Henryka Ciocha rozprawy pt. Status prawny organów postępowania upadłościowego uzyskał w 2001 stopień naukowy doktora. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. Zakaz reformationis in peius w postępowaniu cywilnym otrzymał w 2004 stopień doktora habilitowanego. 7 października 2010 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych[2]. Specjalizuje się w postępowaniu cywilnym, zajmując się m.in. postępowaniem upadłościowym, egzekucyjnym i zabezpieczającym.

W latach 1999–2002 pracował w służbach legislacyjnych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 2003–2005 był głównym specjalistą ds. orzecznictwa w Sądzie Najwyższym. W latach 2006–2007 był dyrektorem Biura Obsługi Prawnej i Zastępstwa Procesowego w Ministerstwie Finansów, a następnie do 2008 dyrektorem Biura Prawnego w Służbie Wywiadu Wojskowego[3]. W latach 2008–2010 zajmował stanowisko dyrektora gabinetu szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego[4].

Jako nauczyciel akademicki od 2000 związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Zaczynał jako asystent w Katedrze Prawa Cywilnego, następnie obejmował stanowiska adiunkta i profesora nadzwyczajnego. W latach 2005–2010 był kierownikiem Katedry Postępowania Cywilnego. Wykładał na Wydziale Prawa i Administracji Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie (został profesorem zwyczajnym tej uczelni), a także w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie.

W wyborach parlamentarnych w 2011 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z list Prawa i Sprawiedliwości w okręgu lubelskim. W 2014 został członkiem rady programowej tej partii[5].

Przed jesienią 2015 był współpracownikiem przedsiębiorstwa Srebrna[6].

19 listopada 2015 prezes Rady Ministrów Beata Szydło powierzyła mu pełnienie obowiązków szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego[7]. 19 lutego 2016 objął funkcję szefa tej służby[8]. W ciągu kilkunastu miesięcy – według informacji mediów – awansował ze stopnia kaprala Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego do stopnia pułkownika Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego[9].

W styczniu 2020 złożył rezygnację ze stanowiska szefa ABW[10]. 3 lutego 2020 zastąpił go Krzysztof Wacławek[11]. Kilka tygodni później prezydent RP Andrzej Duda powołał go na stanowisko członka Zarządu Narodowego Banku Polskiego z dniem 1 marca 2020[12]. W tym samym miesiącu objął nadzór nad departamentami NBP: administracji, bezpieczeństwa i controllingu.

Publikacje

  • Domy składowe. Prowadzenie przedsiębiorstwa składowego, dowody składowe jako papiery wartościowe, umowa składu, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2001.
  • Działalność gospodarcza małżonków (współautor), Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002.
  • Organy postępowania upadłościowego, ABC, Kraków 2001.
  • Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2007.
  • Przyjazna administracja skarbowa, Wyd. Difin, Warszawa 2007.
  • Realizacja prawa do sądu w postępowaniu cywilnym, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2005.
  • Umowa składu, Wyd. Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2004.
  • Współczesne przemiany postępowania cywilnego (red.), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
  • Zakaz reformationis in peius w postępowaniu cywilnym, Wyd. Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2004.

Przypisy

  1. Do 19 lutego 2016 jako pełniący obowiązki szefa ABW.
  2. Prof. dr hab. Piotr Pogonowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-05-29].
  3. Nowi szefowie ABW i AW. premier.gov.pl, 19 listopada 2015. [dostęp 2017-05-29].
  4. Kruk jedynką, współpracownik Kamińskiego z CBA – trójką na liście PiS. polskatimes.pl, 27 sierpnia 2011. [dostęp 2014-09-22].
  5. Rada Polityczna Prawa i Sprawiedliwości powołała Radę Programową. pis.org.pl, 15 lutego 2014. [dostęp 2014-10-07].
  6. Szef ABW: „Nie zajmujemy się prywatnymi spółkami”. OKO.press: Jeśli angażuje się w nie Kaczyński. oko.press, 9 lutego 2019. [dostęp 2019-02-28].
  7. Nowi szefowie ABW i Agencji Wywiadu. Na czele służb stanęli Piotr Pogonowski i Grzegorz Małecki. tvpparlament.pl, 19 listopada 2015. [dostęp 2015-11-19].
  8. Premier powołała szefów służb specjalnych. tvn24.pl, 22 lutego 2016. [dostęp 2016-02-22].
  9. Robert Zieliński: Ekspresowy Pogonowski. Jak w półtora roku zostać pułkownikiem. tvn24, 11 lipca 2017. [dostęp 2017-07-11].
  10. Kacper Rogacin: Szef ABW Piotr Pogonowski podał się do dymisji. Jego następcą będzie Krzysztof Wacławek. polskatimes.pl, 22 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-26].
  11. Premier powołał Krzysztofa Wacławka na szefa ABW. pap.pl, 3 lutego 2020. [dostęp 2020-02-18].
  12. Marta Kightley i Piotr Pogonowski wejdą do zarządu NBP. alebank.pl, 28 lutego 2020. [dostęp 2020-02-28].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Herb Polski.svg
Uproszczony obraz godła Polski; oficjalne godło: Coat of arms of Poland-official.png