Piotr Prokopiak
Piotr Prokopiak (ur. 13 marca 1973 w Szczecinku) – polski poeta i prozaik, członek Związku Literatów Polskich
Debiutował w 2003 roku na łamach Brulionu Literackiego "Ślad" - piśmie słupskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Publikował w "Autografie", Miesięczniku Literackim "Akant",
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | polska |
| Język | polski |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | XXI w. |
| Ważne dzieła | |
"Odsypiając przeszłość" "Autystyczny las" "Cmentarne miśki rozumieją czas" | |
| Strona internetowa | |
Kwartalniku artystyczno-naukowym "Znaj", Piśmie społeczno-kulturalnym "Miesięcznik", Miesięczniku "Idź pod prąd", "Gazecie Kulturalnej", "Poezji dzisiaj", "Pegazie Lubuskim", "Tyglu kultury", "Protokole Kulturalnym", Kwartalniku "ReWiry", "Kurierze Galicyjskim", "Золота Пектораль", "LiryDram", "Дзвін" oraz w prasie lokalnej: "Głos Pomorza", "Kulisy Kołobrzeskie", "Gazeta Kołobrzeska" itp.
Swoje wiersze zamieszczał w licznych almanachach poetyckich i czasopismach internetowych: „PISARZE.PL”, „Helikopter”[1]. Jego utwory ukazały się w „Antologii Polskich Pisarzy Współczesnych” wydanej w Stanach Zjednoczonych. Jest autorem sześciu książek poetyckich: "Narodzeni z wiatru" (2007), "Przedcisze" (2008), "Pastwisko losu" (2009)[2], "Homo Hereticus" (2010)[3], "Zanim pochwyci mnie atanda" (2015)[4], "Cmentarne miśki rozumieją czas" (2017)[5][6][7][8]. W 2011 roku ukazała się jego powieść psychologiczna "Odsypiając przeszłość"[9][10], w 2012 roku zaś tom opowiadań pt. "Trzecia piętnaście i inne opowiadania". W 2013 roku wydał powieść "Wzgórze Wisielców"[11]. Czwartą książką prozatorską jest zbiór opowiadań "Autystyczny las" opublikowany w 2019 roku[12]. Natomiast ostatnią - powieść psychologiczna pt."Uryna", która została wydana w 2020 roku w Poznaniu.[13][14] Pierwszą obcojęzyczną książką tego autora jest "На межі непривітного світу" (Iwano-Frankiwsk 2022) – wybór poezji i prozy w przekładzie Switłany Bresławskiej na język ukraiński.[15] Współautor polsko-ukraińskiego projektu poświęconego osobie i twórczości Bruno Schulza-książki pt. „Jestem z Drohobycza/ Я – з Дрогобича” (Poznań-Iwano Frankiwsk 2022).[16]
Za książkę „Cmentarne miśki rozumieją czas” uzyskał wyróżnienie XL Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu[17]. Jego utwory były tłumaczone na język angielski, grecki, rosyjski, ormiański, bułgarski, białoruski i ukraiński[18]. Zredagował, opatrzył wstępem i doprowadził do wydania, pośmiertny tomik szczecineckiej poetki Barbary Filipowskiej „Mój cień uciekł” (Szczecinek 2014)[19].
Przypisy
- ↑ Krzysztof Śliwka, Piotr Prokopiak - Sześć wierszy - Helikopter 2/2018, Ośrodek Postaw Twórczych [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Książki Piotra Prokopiaka w Bibliotece Narodowej, katalogi.bn.org.pl [dostęp 2019-07-26].
- ↑ „Homo hereticus” – ukazał się najnowszy tomik poetycki Piotra Prokopiaka Szczecinek | temat szczecinek.com, temat.net [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Piotr Prokopiak - Zanim pochwyci mnie Atanda, pisarze.pl, 21 stycznia 2015 [dostęp 2019-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-12] (pol.).
- ↑ Piotr Prokopiak - Sklep KryWaj, www.krywaj.pl [dostęp 2019-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09].
- ↑ Gazeta Kulturalna, www.gazetakulturalna.zelow.pl [dostęp 2019-02-08].
- ↑ „Cmentarne miśki rozumieją czas” Piotra Prokopiaka, www.latarnia-morska.eu [dostęp 2019-02-08].
- ↑ n, Nowa książka Piotra Prokopiaka [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Pisarze Admin, Jerzy Granowski – “Soterion” – zwierciadło naszej duszy | Pisarze.pl [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Odsypiając przeszłość, Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Pisarze pl Admin, Kalina Izabela Zioła – Klątwa czarownic | Pisarze.pl [dostęp 2019-11-26] (pol.).
- ↑ „Autystyczny las” Piotra Prokopiaka, www.latarnia-morska.eu [dostęp 2019-06-24].
- ↑ n, Powieść „Uryna” Piotra Prokopiaka w Serii Wydawniczej LIBRA [dostęp 2020-07-08] (pol.).
- ↑ Piotr Prokopiak 2, www.gazetakulturalna.zelow.pl [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-09].
- ↑ https://szczecinek.naszemiasto.pl/ksiazka-pisarza-ze-szczecinka-ukazala-sie-na-ukrainie/ar/c1-8673995
- ↑ Z kresowej półki bibliofila (7) – „Jestem z Drohobycza / Я з Дрогобича”, Kresy24.pl - Wschodnia Gazeta Codzienna [dostęp 2022-08-16] (pol.).
- ↑ n, POETYCKA KSIĄŻKA ROKU 2017 40. Międzynarodowego Listopada Poetyckiego [dostęp 2019-02-08] (pol.).
- ↑ Piotr Prokopiak, wlkpzlp.danutabartosz.com [dostęp 2019-02-08].
- ↑ "Mój cień uciekł". Pośmiertny tomik wierszy Barbary Filipowskiej Szczecinek, temat szczecinek.com, 4 grudnia 2014 [dostęp 2019-02-08].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie