Piotr Sujka
_-_Artur_Gadowski_(cropped).jpg) Piotr Sujka podczas koncertu (2015) | |
| Pseudonim | Jinks |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | muzyk, kompozytor, basista, autor tekstów |
| Aktywność | od 1989 |
| Wydawnictwo | Ol Music |
| Instrument | |
| Music Man "String Ray 5 Fender Precision Bass Fender Jazz Bass | |
| Zespoły | |
| Ira (1989) | |
| Strona internetowa | |
Piotr Sujka (ur. 5 lutego 1969[1] w Radomiu) – polski basista, członek rockowego zespołu Ira.
Swój pseudonim artystyczny zapożyczył z amerykańskiej kreskówki Pixie, Dixie i Pan Jinks[2].
Życiorys
Jego rodzice prowadzili szklarnię[3]. Ukończył technikum ogrodnicze[3].
W młodości współtworzył z Wojciechem Owczarkiem amatorską kapelę Brak Miejsc[3][4], następnie stworzył zespół Pandora[3]. W grudniu 1989 został basistą w zespole Ira. W 1990 po raz pierwszy zaprezentował się szerszej publiczności podczas występu Iry na Festiwalu w Sopocie. W następnych latach nagrał z zespołem kilka albumów, zagrał jako support przed grupą Aerosmith oraz wystąpił na Festiwalach w Jarocinie. W 1993 zajął czwarte miejsce w rankingu najlepszych gitarzystów basowych roku sporządzonym przez magazyn Gitara i Bas, rok później zajął siódme miejsce w zestawieniu.
Po zawieszeniu działalności Iry we wrześniu 1996 wraz z gitarzystą Piotrem Łukaszewskim oraz perkusistą Wojciechem Owczarkiem wspomagał Gadowskiego w poczynaniach solowych. W 1998 zagrał trasę koncertową promującą płytę Artur Gadowski oraz brał udział w sesji nagraniowej do płyty Kamienie Katarzyny Gärtner. W 2000 wziął udział w nagraniach drugiej solowej płyty Artura Gadowskiego oraz występował na koncertach promujących album.
Pod koniec 2001 wraz z Gadowskim, Owczarkiem oraz Suskim reaktywował grupę Ira. Od momentu powrotu z zespołem na scenę nagrał z nim trzy albumy studyjne i jeden koncertowy, będący zapisem wielkiego koncertu jubileuszowego z okazji 15-lecia istnienia zespołu.
Żonaty z Anetą[5], mają syna Bartka[6].
Dyskografia
Ira
- 1991 – Mój dom
- 1993 – 1993 rok
- 1993 – Ira Live
- 1994 – Znamię
- 1995 – Ogrody
- 2002 – Tu i teraz
- 2004 – Ogień
- 2004 – Live 15-lecie
- 2007 – Londyn 08:15
- 2010 – 9
- 2013 – X
- 2016 – My
- 2021 – Jutro[7]
Gościnne występy
- 1998 – Kamienie – Katarzyna Gärtner
- 2000 – G.A.D. – Artur Gadowski
- 2003 – Przeznaczenie – Ewelina Flinta
Przypisy
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 199, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
- ↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 43. ISBN 978-83-268-2750-1.
- ↑ a b c d Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 46. ISBN 978-83-268-2750-1.
- ↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 45. ISBN 978-83-268-2750-1.
- ↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 36–37. ISBN 978-83-268-2750-1.
- ↑ Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 236. ISBN 978-83-268-2750-1.
- ↑ IRA – “Jutro” [RECENZJA] - Polska Płyta / Polska Muzyka, 7 czerwca 2021 [dostęp 2021-08-14] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona zespołu Ira. ira.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-17)].
- Archiwum Polskiego Rocka: Piotr Sujka. polskirock.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-17)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 4.0
Konzert der Band IRA (Rockmusik) - Artur Gadowski