Piotr Synowiec

Piotr Synowiec
Data urodzenia22 lutego 1966
Prezydent Opola
Okresod grudnia 2001
do października 2002
Przynależność politycznaSojusz Lewicy Demokratycznej
PoprzednikLeszek Pogan
NastępcaRyszard Zembaczyński

Piotr Cezary Synowiec (ur. 22 lutego 1966[1]) – polski samorządowiec i przedsiębiorca, w 2001 szef rady miejskiej Opola, w latach 2001–2002 prezydent Opola.

Życiorys

Syn Barbary oraz Hieronima, w latach 1977–1981 I sekretarza Komitetu Miejskiego PZPR w Opolu[2]. W młodości był zawodnikiem hokeja (karierę przerwała kontuzja). Później został trenerem i działaczem sportowym (m.in. wiceprezesem Opolskiego Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie[3]). W 1991 ukończył studia z wychowania technicznego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Od roku 1988 prowadził działalność gospodarczą, początkowo był właścicielem sklepu z meblami. Od 1991 do 1997 prowadził dwie dyskoteki, utrzymywał się później z wynajmu posiadanych nieruchomości[4][5]. Zatrudniono go także w Miejskim Zarządzie Obiektów Rekreacyjnych[3]. Media oskarżały go także o prowadzenie domu publicznego i kontakty z gangsterami[6].

Od 1997 związany z SdRP i SLD, od 2002 kierował strukturami drugiej z partii w Opolu[7]. W 1998 po raz pierwszy wybrany do rady miejskiej Opola, w lutym 2001 objął funkcję jej przewodniczącego[8]. 4 grudnia 2001 wybrany na prezydenta miasta (zastąpił Leszka Pogana, mianowanego wojewodą opolskim)[5]. W 2002 ubiegał się o reelekcję, jednak już w pierwszej turze przegrał z Ryszardem Zembaczyńskim (zdobył 23,5% głosów)[9]. Utrzymał natomiast mandat radnego[10] (zrezygnował z niego w 2004), został szefem klubu SLD[11].

Wyroki sądowe

Był jednym z głównych oskarżonych w ramach tzw. opolskiej afery ratuszowej, dotyczącej szeregu przestępstw korupcyjnych, których mieli się dopuszczać lokalni przedsiębiorcy oraz związani z SLD wysocy urzędnicy samorządowi w latach 1994–2002 (poza nim oskarżono także m.in. jego żonę, Leszka Pogana i Ewę Olszewską). Aresztowano go w maju 2004, po 3 miesiącach wyszedł na wolność po wpłaceniu kaucji[12]. Ostatecznie został prawomocnie skazany za nadużycie władzy, korupcję i oszustwo na szkodę ratusza w dwóch wyrokach na kary 3 lat i 9 miesięcy oraz 1,5 roku pozbawienia wolności (połączono je w karę łączną 4,5 roku więzienia), zobowiązano go także do zwrotu uzyskanych korzyści oraz nałożono 9-letni zakaz zajmowania stanowisk publicznych[13][14].

Życie prywatne

Ożenił się z Grażyną (właścicielką agencji modelek), ma dwie córki[5].

Przypisy

  1. Piotr Cezary Synowiec. rejestr.io. [dostęp 2020-11-07].
  2. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-11-07].
  3. a b Agata Jop: Wszystko się może zdarzyć. nto.pl, 3 grudnia 2001. [dostęp 2020-11-07].
  4. Piotr Synowiec. wyborcza.pl, 27 października 2001. [dostęp 2020-11-07].
  5. a b c Agata Jop: Nocne życie pantoflarza. nto.pl, 9 grudnia 2001. [dostęp 2020-11-07].
  6. Tańczący z gangsterami. nto.pl, 25 sierpnia 2006. [dostęp 2020-11-07].
  7. Synowiec nowym szefem opolskiej SLD. wyborcza.pl, 6 stycznia 2002. [dostęp 2020-11-07].
  8. Marek Świercz: Don Pietro i jego miasto. naszemiasto.pl, 7 września 2006. [dostęp 2020-11-07].
  9. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2020-11-07].
  10. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2020-11-07].
  11. Marek Świerszcz: Patrioci czy terroryści?. naszemiasto.pl, 3 października 2003. [dostęp 2020-11-07].
  12. Synowiec na wolności. radio.opole.pl, 18 sierpnia 2004. [dostęp 2020-11-07].
  13. Piotr S. były prezydent Opola musi zwrócić pieniądze z łapówek. ngopole.pl, 26 lutego 2013. [dostęp 2020-11-07].
  14. Były prezydent Opola Piotr S. usłyszał łączny wyrok. 24opole.pl, 21 lutego 2012. [dostęp 2020-11-07].

Media użyte na tej stronie

POL Opole COA.svg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0