Piotr Trojan

Piotr Trojan
Ilustracja
Piotr Trojan (2022)
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1986
Tarnowskie Góry

Zawód

aktor, scenarzysta, reżyser

Lata aktywności

od 2005

Piotr Trojan (ur. 6 czerwca 1986 w Tarnowskich Górach) – polski aktor, scenarzysta i reżyser. Laureat Orła za najlepszą główną rolę męską w filmie 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (2020) oraz dwukrotny zdobywca nagrody Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską w filmie 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy (2020) oraz za rolę Patryka Galewskiego w filmie Johnny (2022)[1].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Tarnowskich Górach, gdzie ukończył Państwową Szkołę Muzyczną im. Ignacego Paderewskiego I stopnia w klasie gitara klasyczna i fortepian. O aktorstwie myślał „od zawsze”. Jako uczeń Salezjańskiego Zespołu Szkół w Tarnowskich Górach związał się z teatrem „Za lustrem”, działającym przy Tarnogórskim Centrum Kultury[2]. Brał udział w konkursach przez wszystkie lata nauki w gimnazjum i liceum, a podczas wakacji jeździł na warsztaty teatralne. Po maturze zdawał egzaminy wstępne do szkół aktorskich w Krakowie i w Warszawie, ale się nie dostał[2]. W 2004 zdobył tytuł Talentu Roku Województwa Śląskiego – w konkursie organizowanym przez Pałac Młodzieży w Katowicach[2], a także Grand Prix Tyskich Spotkań Teatralnych, zakwalifikował się do udziału w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Malta i otrzymał nagrodę na FECIE (Festiwalu Ewentualnych Talentów Aktorskich we Wrocławiu)[2]. W 2009 ukończył PWSFTviT w Łodzi na wydziale aktorskim, a w 2010 otrzymał dyplom.

Kariera teatralna

Powrócił do rodzimego teatru „Za lustrem” Tarnogórskiego Centrum Kultury w realizacjach Ewy Wyskoczyl: w debiucie dramatopisarskim Michała Walczaka Piaskownica (2005) jako Piotr, sztuce Piotra Żebry Zarah (2007) w roli Serdeńka, przedstawieniu granym w śląskich autobusach Silesia Bus --- Lepsi (2007) na bazie dramatu Jekateriny Narszi jako ostatni z romantyków, balladzie Goethego Król Olch (2010) i monodramie Portret Doriana Gray’a (2013) według prozy Oskara Wilde’a i powieści Trumana Capote Wysłuchane modlitwy w roli tytułowej[3][4].

W 2007 wystąpił na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi w roli Konrada-Maski w Wyzwoleniu w reż. Waldemara Zawodzińskiego. W 2009 na XXVII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi został uhonorowany pierwszą nagrodą aktorską za rolę Basiniego w spektaklu Cztery w oparciu o powieść Roberta Musila Niepokoje wychowanka Törlessa w reż. Szymona Kaczmarka. Był Jezusem w przedstawieniu Ewangelia – Biblia (2009) w reż. Szymona Kaczmarka w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Współpracował jako choreograf i wykonawca z Tomaszem Bazanem w projekcie Wake Up In The Evening (2010) na scenie Teatru Maat Projekt w Lublinie.

W sztuce Thorntona Wildera Nasze miasto (2011) w reż. Szymona Kaczmarka w Teatrze IMKA grał jednego z mieszkańców Grover’s Corner. W 2012 otrzymał Złotą Maskę, nagrodę łódzkich dziennikarzy za debiut teatralny za rolę Ifigenii w Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa w reż. Tomasza Bazana w łódzkim Teatrze Nowym, z którym był związany w latach 2011–2017. W Teatrze Nowym wystąpił w przedstawieniach: Karzeł, Down i inne żywioły (2012) Jolanty Janiczak w reż. Wiktora Rubina jako Właściciel/Generał, Antygona (2013) Sofoklesa w reż. Marcina Libera w roli Haimona, Klajster (2014) Tomasza Cymermana w reż. Wojciecha Klemma jako Ja=Artur, Lśnię (2015) Marcina Cecki w reż. Tomasza Bazana i Melancholia. Violetta Villas (2015) Artura Pałygi w reż. Tomasza Wygody.

W ramach programu Młody TR w sezonie artystycznym 2014/2015 zrealizował dokument/dramat swojego autorstwa i w reżyserii Grind/r w TR Warszawa. W 2017 reżyserował sztukę swojego autorstwa Na obraz i podobieństwo swoje w Teatrze Nowym w Poznaniu.

Występował we współczesnej adaptacji sztuki Piotruś Pan (2016) na podstawie powieści Jamesa Matthew Barrie’ego w reż. Łukasza Kosa w tłumaczeniu Aleksandra Brzózki i Macieja Słomczyńskiego w Nowym Teatrze. Grał w Strachu (2018) Roberta Bolesty w reż. Małgorzaty Wdowik[5] w TR Warszawa i Królu-Duchu (2018) Juliusza Słowackiego w reż. Łukasza Kosa w Teatrze Polskim w Warszawie. Zebrał pozytywne recenzje i zaskarbił sobie życzliwość widzów dzięki tytułowej roli suczki bulterierki Kluski w holy-hop-dog musicalu Święta Kluska (2018) w reż. Agnieszki Smoczyńskiej wystawianym na scenie Komuny Warszawa i Nowego Teatru[6][7].

W latach 2015–2017 był wykładowcą Szkoły Aktorskiej Haliny i Juliusza Machulskich w Warszawie. W 2018 ukończył Studio Prób przy Wajda School w Warszawie na kursie reżyserii.

Role ekranowe

Piotr Trojan (2022)

Występował gościnnie w wielu popularnych serialach telewizyjnych, w tym Czas honoru (2009), Siostry (2009), M jak miłość (2010), Hotel 52 (2010), Ojciec Mateusz (2011, 2015, 2016), Instynkt (2011), Na dobre i na złe (2013) i Komisarz Alex (2016). W dramacie Macieja Pieprzycy Chce się żyć (2013) zagrał niewielką rolę Marka, współlokatora Mateusza (Dawid Ogrodnik) w ośrodku. W kryminalno–sensacyjnym serialu TVN Pułapka (2018) pojawił się w trzech odcinkach jako Arek, portier w domu dziecka w Borowinie. W dostępnym na Netflixie drugim sezonie Znaków (2018–2019) wcielił się w postać sierżanta Krzysztofa Sobczyka, policjanta na Posterunku Policji w Sowich Dołach. Serial został zauważony na festiwalu Los Angeles Film Awards (LAFA), gdzie zwyciężył w kategorii „Najlepsza seria internetowa”, a podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego THE BUDDHA (The Buddha International Film Festival) zajął pierwsze miejsce w kategorii „najlepszy serial telewizyjny”.

W dramacie biograficznym Michała Węgrzyna Proceder (2019) o życiu tragicznie zmarłego rapera Tomasza Chady wystąpił jako Vienio. W 2020 został zaangażowany do tytułowej roli Tomasza Komendy, niewinnie skazanego na 25 lat więzienia za wyjątkowo brutalną zbrodnię w filmie Jana Holoubka 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy, za którą otrzymał Orła za najlepszą główną rolę męską oraz nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską[8][9].

W 2021 widzowie mogli go zobaczyć w wielu nagradzanych produkcjach. W obrazie Wszystkie nasze strachy (reż. Łukasz Ronduda) wcielił się w postać księdza z małej prowincjonalnej parafii. Z kolei w dramacie Hiacynt (reż. Piotr Domalewski) zagrał postać Kamila Barczyka – chłopaka prześladowanego w ramach akcji władz PRL skierowanej przeciwko środowisku LGBT.

We wrześniu 2022 na ekrany kin wszedł Johnny w reż. Daniela Jaroszka. To oparta na prawdziwych wydarzeniach historia z życia ks. Jana Kaczkowskiego (w tej roli Dawid Ogrodnik), opowiedziana z perspektywy jego podopiecznego, Patryka Galewskiego. To właśnie za tę rolę otrzymał po raz drugi nagrodę w kategorii pierwszoplanowa rola męska podczas FPFF w Gdyni[10]. Popularność przyniosła mu także rola Maćka w 4. sezonie serialu kryminalnego Szadź w reż. Anny Kazejak oraz rola w dramacie katastroficznym Wielka woda w reż. Jana Holoubka. Serial nawiązuje do tragicznych wydarzeń z lipca 1997, kiedy wielka fala powodziowa zbliżała się do Wrocławia.

Debiut reżyserski

Podczas 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (2021) otrzymał wyróżnienie w Konkursie Filmów Krótkometrażowych za film Synthol, w którym wystąpił w potrójnej roli: scenarzysty, reżysera i aktora[11]. Historia trzydziestotrzyletniego Eryka prowadzącego wideobloga ze swoich przygotowań do startu w debiutach kulturystycznych zagwarantowała mu także I nagrodę podczas Międzynarodowego Konkursu Filmów Krótkometrażowych BNP Paribas Dwa Brzegi[12]. Jury doceniło Synthol jako kino wielkich paradoksów: ironiczne i empatyczne, bezpretensjonalne i pełne kulturowych kontekstów, efektowne w formie i kameralne w nastroju. Film otrzymał dofinansowanie ze Studia Munka zajmującego się produkcją krótkometrażowych i pełnometrażowych debiutów filmowych.

Życie prywatne

Wychowywał się i dorastał w Tarnowskich Górach jako jeden z trzech braci[13]. Często podkreśla swoje przywiązanie do Śląska i rodziny, a zwłaszcza do babki Teresy, z którą łączyła go wyjątkowa relacja. To właśnie atmosfera typowego śląskiego domu, a także pierwszy kontakt z lokalnym środowiskiem aktorskim w dużym stopniu ukształtowały go jako artystę[14].

Przywiązanie do rodzinnego miasta sprawia, że regularnie wraca tam i angażuje się w projekty skierowane do dzieci i młodzieży[14]. Jest pomysłodawcą i organizatorem cyklu warsztatów filmowych „Just do it”, podczas których najmłodsi mieli dotychczas szansę nauczyć się pracy z kamerą, tekstem czy dowiedzieć czegoś o kreowaniu bohatera i pracy nad rolą. Podsumowaniem projektu w 2021 był krótkometrażowy film „TG Story”, przygotowany w konwencji horrorów klasy B, w którym wystąpili uczestnicy warsztatów[15]. Część zdjęć do filmu zrealizowano w tarnogórskiej kopalni zabytkowej oraz sztolni[16]. W 2022 celem warsztatów było przygotowanie słuchowiska radiowego dotyczącego mrocznych legend i opowieści. W ramach projektu młodzi adepci sztuki filmowej odpowiadali m.in. za montaż dźwięku czy przygotowanie muzyki w profesjonalnym studiu nagrań[17]. Projekt „Just do it”, realizowany we współpracy z Tarnogórskim Centrum Kultury i Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej, otrzymał dofinansowanie od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Śląskiego[18][19].

Mieszka w Warszawie[14]. Jest gejem. W 2016 udzielił kilku wywiadów, w których oficjalnie odniósł się do plotek dotyczących swojej orientacji jednocześnie zamykając temat[20][21].

Filmografia

Filmy

RokTytułRolaReżyserUwagi
2008KanaliePaweł Siedlik
2012MiłośćMarek, kierowca prezydentaSławomir Fabicki
2013Chce się żyćMarek, współlokator Mateusza w ośrodkuMaciej Pieprzyca
2014Kebab i horoskopsyn kasjerkiGrzegorz Jaroszuk
2017Tarapaty„Szczapa”Marta Karwowska
PolandJazezowaty drabCyprian T. Olencki
2019ProcederVienioMichał Węgrzyn
2020Ziejakierowca NysyRobert Gliński
Bliscy„Winner”Grzegorz Jaroszuk
25 lat niewinności. Sprawa Tomka KomendyTomasz KomendaJan HoloubekOrzeł za najlepszą główną rolę męską
nagroda Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za pierwszoplanową rolę męską
nagroda za rolę męską na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”
2021Wszystkie nasze strachyproboszcz KurówkaŁukasz Ronduda, Łukasz Gutt
SyntholErykPiotr Trojan
HiacyntKamil BarczykPiotr Domalewski

Seriale telewizyjne

RokTytułRolaUwagi
2009SiostryRobert Dziubasodc. 5–6, 8, 12
Czas honorupatriotaodc. 26
2010Hotel 52barmanodc. 21
M jak miłośćRadek Zawadzkiodc. 764–765, 779, 781, 789
2011Ojciec MateuszMarcin Ankwiczodc. 73
InstynktPrzemek Skibaodc. 6
2013Na dobre i na złePatrykodc. 516
2015Ojciec MateuszTadzikodc. 168
Strażacypracownik fabrykiodc. 2
ProkuratorOliwier Brończykodc. 6
2016Komisarz AlexMarcin Fabisiakodc. 99
Ojciec MateuszBartek Majewskiodc. 202
2017Watahaczłowiek Cinkaodc. 7
Na WspólnejMarcin
2018–2019ZnakiKrzysztof Sobczykodc. 1–15
2018Wojenne dziewczynyKurtodc. 25–26
PułapkaArekodc. 1–3
2019Echo sercaJanuszodc. 4
2019–2020Pierwsza miłośćIgor Zdaniecki
2020Królfalangistaodc. 1, 4–7
202125 lat niewinności. Sprawa Tomka KomendyTomasz Komenda
Rojst ‘97Darekodc. 5–6

Etiudy szkolne

  • 2005: Członek gangu – gangus
  • 2007: Żeby nie było niczego – kochanek
  • 2007: Epizod kresowy 1939 – mieszkaniec kresów
  • 2008: Złość – więzień
  • 2011: Opowieści z chłodni – pracownik supermarketu
  • 2012: Byk – chłopak
  • 2014: Brat bratu bratem – Łukasz
  • 2015: Wyjście – ochroniarz
  • 2015: Trzecia – Wojtek
  • 2016: Niech żyje Emma – Karol
  • 2016: Ciepło zimno – ulotkarz
  • 2019: Love machines – Oskar

Spektakle telewizyjne

  • 2006: Pod mlecznym lasem – barman
  • 2009: Cztery – Bassini
  • 2021: Polowanie na karaluchy – On

Nagrody

Przypisy

  1. ↑ Piotr Trojan z nagrodą za główną rolę męską podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, Gwarek.com.pl, 18 września 2022.
  2. ↑ a b c d Katarzyna Wolnik (2006-05-25): V Festiwal Talentów i Niezwykłych Umiejętności Dzieci i Młodzieży Województwa Śląskiego. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  3. ↑ Premiera Teatru ZL: „Portret Doriana Gray’a”. Silesia Kultura. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  4. ↑ Krzysztof Szendzielorz (2013-06-04): Premiera Teatru ZL: Spektakl „Dorian” w reżyserii Ewy Wyskoczyl. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  5. ↑ Jacek Wakar (2018-04-28): Pod skórą. „Strach” Roberta Bolesty, reż. Małgorzata Wdowik, TR Warszawa. Onet.pl. [dostęp 2020-07-29]. (pol.).
  6. ↑ Jacek Tomczuk, Być jak bulterier, „Newsweek”, Nr 40/2018-10-28.
  7. ↑ Wojciech Majcherek (2018-10-27): „Święta Kluska”, czyli uwaga: pies. Onet.pl. [dostęp 2020-07-29]. (pol.).
  8. ↑ Orły 2021: „Zabij to i wyjedź z tego miasta” najlepszym filmem.
  9. ↑ Piotr Trojan nagrodzony na festiwalu w Gdyni za główną rolę męską. Gwarek Śląski. [dostęp 2020-12-12].
  10. ↑ Gdynia 2022: Piotr Trojan z nagrodą za najlepszą rolę męską, Interia.pl, 18 września 2022.
  11. ↑ 46. FPFF w Gdyni – Młoda Gala. Laureaci, Kronika24.pl, 26 września 2021.
  12. ↑ WYDARZENIA 6.08.202216. BNP Paribas Dwa Brzegi. Triumf Piotra Trojana, Sfp.org.pl, 6 sierpnia 2022.
  13. ↑ Łukasz Knap, Piotr Trojan: Komenda przeszedł przez piekło, Vogue.pl, 19 września 2020.
  14. ↑ a b c Martyna Urban, Aktor Piotr Trojan z drugą nagrodą na festiwalu w Gdyni. „Każda rola uczy czegoś innego”, Slazag.pl, 18 września 2022.
  15. ↑ TG Story – Piotr Trojan zrobił film o dziecięcych lękach. Premiera w sobotę, Radiopiekary.pl, 22 stycznia 2021.
  16. ↑ Marta Odziomek, Film o lęku, czyli „tg story” Piotra Trojana. Premiera na YouTube Tarnogórskiego Centrum Kultury, Cojestgrane24.pl, 21 stycznia 2021.
  17. ↑ Uczył się gotować i pracował w hospicjum. „Johnny”, nowy film Piotra Trojana, Gwarek.com.pl, 15 sierpnia 2022.
  18. ↑ Szymon Bijak, Młodzi mieszkańcy Tarnowskich Gór stworzyli film. Pomagał im aktor Piotr Trojan, Tarnowskiegory.naszemiasto.pl, 22 stycznia 2021.
  19. ↑ Dominika Czerniszewska, Piotr Trojan zabrał dzieci nocą do lasu. Miał ku temu ważny powód, Dziendobry.tvn.pl, 7 grudnia 2020.
  20. ↑ “Grindr” teraz. Wpadasz?. Replika, maj 2016. [dostęp 2020-09-19].
  21. ↑ Aby wcielić się w Tomka Komedę, musiał schudnąć. „Głód był straszny”. Kim jest Piotr Trojan?. plejada.pl, 16 września 2020. [dostęp 2020-09-19].
  22. ↑ Nagrody Kina 2020/2021 rozdane, Nagrodacybulskiego.pl, 30 listopada 2021.

Linki zewnętrzne

Polskie Nagrody Filmowe za najlepszą główną rolę męską
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029

Media użyte na tej stronie

Photo of Piotr Trojan 1 (2022).jpg
Autor: Magdalena Michalak, Licencja: CC BY-SA 4.0
A picture of Piotr Trojan sitting on a chair
Photo of Piotr Trojan 2(2022).jpg
Autor: Magdalena Michalak, Licencja: CC BY-SA 4.0
A picture of Piotr Trojan sitting on a chair