Piotr Wawrzyk

Piotr Wawrzyk

Piotr Wawrzyk (2022)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1967 Kielce
Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: prawo wspólnotowe, europejskie procedury decyzyjne, polityka wewnętrzna i wymiar sprawiedliwości UE, polityka azylowa i migracyjna UE
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	2006 – nauki o polityce Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku
Habilitacja	2014 – nauki o polityce Uniwersytet Warszawski
Nauczyciel akademicki
instytut	Instytut Europeistyki Uniwersytetu Warszawskiego
Sekretarz stanu w MSZ
Okres spraw.	2019

Piotr Wawrzyk w Sejmie RP (2018)

Piotr Sylwester Wawrzyk (ur. 31 grudnia 1967 w Kielcach^[1]) – polski politolog, prawnik, nauczyciel akademicki, publicysta i polityk, doktor habilitowany nauk społecznych. W latach 2018–2019 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a od 2019 sekretarz stanu w tym resorcie. Poseł na Sejm IX kadencji, wykładowca Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Ukończył studia na kierunkach stosunki międzynarodowe i prawo na Uniwersytecie Warszawskim^[2]. W 2006 został doktorem nauk humanistycznych na podstawie rozprawy pt. Polityka wewnętrzna Unii Europejskiej, stopień ten uzyskał w Wyższej Szkole Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku^[3].

W trakcie pierwszego przewodu habilitacyjnego pojawiły się zarzuty, że w 2011 w pracy Sądy cywilne w procesie integracji europejskiej, mającej być jego rozprawą, skopiował jeden z rozdziałów bezpośrednio z pracy swojej studentki^[4]. Powołana na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW komisja kierowana przez Tadeusza Mołdawę uznała, że sporny fragment miał tylko wartość informacyjną, a nie naukową, a tym samym trudno określać to jako plagiat^[5]. W 2013 rada wydziału podjęła uchwałę o zamknięciu przewodu habilitacyjnego^[4].

Stopień doktora habilitowanego nauk społecznych Piotr Wawrzyk uzyskał na tym wydziale w 2014 na podstawie rozprawy pt. Problemy modernizacji procesów integracji europejskiej w ramach działań Unii na rzecz współpracy państw członkowskich w zwalczaniu przestępczości międzynarodowej^[3]. Został adiunktem w Instytucie Europeistyki na Wydziale Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował również na uczelniach w Kielcach i Pułtusku^[3].

W pracy naukowej i badawczej specjalizuje się w problematyce współpracy międzynarodowej i europejskiej w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego, międzynarodowego, a także europejskiego prawa cywilnego i rodzinnego oraz systemów prawnych państw europejskich^[6].

Pracował m.in. w Biurze Komisji Sejmowych Kancelarii Sejmu oraz Zespole Prawnym Departamentu Integracji Europejskiej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Uczestniczył w negocjacjach akcesyjnych z Unią Europejską^[2], pełnił funkcję eksperta do spraw realizacji zobowiązań akcesyjnych. Współpracował z Departamentem Legislacji Europejskiej Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Brał udział w pracach komisji sejmowych i senackich zajmujących się wdrażaniem prawa Unii Europejskiej do polskiego porządku prawnego. Do 2009 był ekspertem Komisji do Spraw Unii Europejskiej^[7].

Był częstym komentatorem w głównym wydaniu Wiadomości, w wieczornym paśmie informacyjnym TVP Info oraz w Telewizji Republika. W prasie jego felietony pojawiały się na łamach tygodnika „Sieci” oraz dzienników „Rzeczpospolita” i „Super Express”.

Przez kilkanaście lat należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego^[8]. 2 lutego 2018^[9] został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, odpowiadał za sprawy parlamentarne, prawne, traktatowe, konsularne, dotyczące Narodów Zjednoczonych oraz praw człowieka^[2]. W wyborach parlamentarnych w 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu kieleckim, otrzymując 6750 głosów^[10]. W związku z tym wyborem ustąpił z funkcji w MSZ. 27 listopada 2019 powrócił do MSZ w randze sekretarza stanu. Powierzono mu sprawy związane z członkostwem Polski w UE, prawne, prawno-traktatowe, dotyczące Narodów Zjednoczonych oraz konsularne i parlamentarne^[11].

W grudniu 2020 został kandydatem na stanowisko rzecznika praw obywatelskich rekomendowanym przez Prawo i Sprawiedliwość^[12]. 21 stycznia 2021 jego kandydatura została zaakceptowana przez Sejm („za” zagłosowało 233 posłów, „przeciw” 219, a 1 wstrzymał się od głosu)^[13]. Senat odrzucił jego kandydaturę 18 lutego 2021 („przeciw” zagłosowało 51 senatorów, „za” 48, a 1 wstrzymał się od głosu)^[14]. W marcu 2021 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości^[15].

Wybrane publikacje

• Sprawy wewnętrzne i wymiar sprawiedliwości w Unii Europejskiej, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2006, ISBN 83-7059-741-6.
• Polityka UE w obszarze spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60501-37-5.
• Współpraca celna w Unii Europejskiej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60807-71-2.
• Współpraca policyjna a system informacyjny Schengen II, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60807-63-7.
• Bezpieczeństwo wewnętrzne Unii Europejskiej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61408-51-2.
• Sądy cywilne w procesie integracji europejskiej, Aspra, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7545-283-9.
• Przestrzeń wolności bezpieczeństwa i sprawiedliwości Unii Europejskiej, Poltex, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7561-256-1.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wawrzyk Piotr. WNPiSM UW. [dostęp 2020-06-19].