Piotr Witold Lech

Piotr Witold Lech
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1966
Kraków

Dziedzina sztuki

literatura

Piotr Witold Lech (ur. 25 lutego 1966 w Krakowie) – pisarz fantasy i science fiction, historyk, historyk wędkarstwa.

Życiorys

Z wykształcenia historyk, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Debiutował w 1993 roku zbiorem opowiadań fantasy Dżamis. Tom nie znalazł uznania w oczach części krytyków[1][2], ale teksty Lecha zostały przyjaźnie przyjęte przez czytelników[3]

Opowiadania Lecha były publikowane w czeskich czasopismach Ikarie (1/2000), Dech Draka (6/1998), a także w antologii polskich opowiadań fantastycznych Maladie (Leonardo, 1996). A wydane przez wydawnictwo Leonardo autorskie zbiory opowiadań spotkały się w Czechach z pozytywnym przyjęciem zarówno krytyków, jak i czytelników[4][5][6].

Od końca lat 90. regularnie wydawany przez Nową Fantastykę i Fantastykę Wydanie Specjalne. Ostatnio pojawia się także na łamach olsztyńskiego magazynu fantastyki SFinks, najczęściej w charakterze autora prozy.

W 2020 większość opowiadań publikowanych przez Fantastykę znalazło się w zbiorze pt. "Cieć swojego software'u", wydanym przez Stalker Books, wydawnictwo Wojtka Sedeńki[7]

To samo wydawnictwo od roku 2020 wydaje cykl "Poliamoria Space Story" ( dotąd cztery tomy), którego zakończenie zaplanowano na 2022 r.

W AQQ i Krakersie ukazało się kilka komiksów, do których napisał scenariusze.

W 2009 roku opublikował książkę popularnonaukową o wojnach Władysława Łokietka z Zakonem Krzyżackim[8].

Jest też Lech działaczem i publicystą wędkarskim, związanym z magazynami „Sztuka Łowienia na sztuczną muchę”, "Wędkarstwo moje hobby" i "Wędkarstwo360" gdzie publikuje swoje artykuły dot. historii wędkarstwa, opowiadania wędkarskie, a także wywiady ze znanymi ludźmi parającymi się wędkarstwem muchowym (m.in. wywiad z Andrzejem Sapkowskim)[9][10][11].

W latach 2016 i 2020 ukazały się jego dwie książki o historii wędkarstwa na ziemiach polskich[12].

Twórczość

Książki

  • Dżamis, (nakładem autora, Kraków, 1993)[1]
  • Twierdza Kozic (PiT, Kraków, 1994)[2]
  • Rokhorm z ARON (PiT, 1996)[13]
  • Maladie - współautor (Leonardo, 1996)[14]
  • Jeszcze raz Abhum, (Eventus, 1999)[15]
  • Wizje Alternatywne 6 - współautor (Solaris 2009)[16]
  • Nanebevzeti Profesora Eberta, (Leonardo, Ostrawa, 2008)
  • Pierwsza wojna polsko-krzyżacka 1308-1343, (Marpress, 2009)[8]
  • Wędkarze Krajowego Towarzystwa Rybackiego w Krakowie 1879 -1950 ( Marpress, 2016 )[12]
  • Wędkarze II Rzeczypospolitej ( Wąbrzeskie Zakłady Graficzne, 2020)
  • Cieć swojego software'u, (Stalker Books, Olsztyn 2020)[7]
  • Poliamoria Space Story (Stalker Books, Olsztyn 2021)[17]
  • Łzy Koa, Poliamoria 2 (Stalker Books, Olsztyn 2021)[18]
  • Serce Hatannen, Poliamoria 3 (Stalker Books, Olsztyn 2021)[19]
  • Marsjanka, Poliamoria 4 (Stalker Books, Olsztyn 2022)[20]

Opowiadania

  • HEXY. (Nowa Fantastyka, 5/1994)
  • Bracia. (Złoty Smok, 3/1995)
  • Karim Gryf. (Nowa Fantastyka, 6/1998)
  • Pielęgniarka. (Nowa Fantastyka, 7/1999)
  • CWM. (Nowa Fantastyka, 8/2000)
  • Cieć swojego software'u. (Fantastyka – wydanie specjalne, 2/2006)
  • Spójrz przed siebie, Joe! (Fantastyka – wydanie specjalne, 2/2007)
  • Polecamy czynny wypoczynek. (antologia Wizje Alternatywne 6, 2007)
  • Ich cyberbarokowy sen (Fantastyka – wydanie specjalne, 1/2011)
  • Olympus trout (Sztuka Łowienia na sztuczną muchę, 5/2014)
  • Babciu, módl się za nami (Fantastyka – wydanie specjalne 2/2017)
  • Ten z naprzeciwka (Fahrenheit 6/2017)[21]
  • Skoczkowie (SFinks, Zima 2021)
  • Reedukacja Doskonała (SFinks, Jesień 2021)
  • Czerwcowe Słońce (SFinks, Lato 2022)

Przypisy

  1. ↑ a b Recenzja zbioru opowiadań Dżamis. „Nowa Fantastyka”. 11 (134) Listopad 1993, s. 69. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X. 
  2. ↑ a b Recenzja powieści Twierdza kozic. „Nowa Fantastyka”. 12 (147) Grudzień 1994, s. 71. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X. 
  3. ↑ Maciej Parowski. Notka biograficzna. „Nowa Fantastyka”. 06 (189) Czerwiec 1998, s. 52. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X. 
  4. ↑ Ondřej Jireš: Piotr W.Lech - Rokhorm z ARON. [w:] Fantasy Planet [on-line]. 2000-07-24. [dostęp 2010-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-26)]. (cz.).
  5. ↑ Roman Paulík: Nanebevzetí profesora Eberta. [w:] FANTASYA [on-line]. [dostęp 2010-06-02]. (cz.).
  6. ↑ Otomar Dvořák: Nanebevzetí profesora Eberta. [w:] Pevnost 06/2008 [on-line]. [dostęp 2010-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (cz.).
  7. ↑ a b Cieć swojego software'u, eSeF.com.pl Najlepsza fantastyka [dostęp 2020-10-03] (pol.).
  8. ↑ a b Książka w katalogu wydawnictwa, dostęp 2010-05-25.
  9. ↑ Sztuka Łowienia NR 3 - „Mokra Mucha”. Spis treści.. [w:] Sztuka Łowienia na sztuczną muchę [on-line]. [dostęp 2010-11-17].
  10. ↑ Sztuka Łowienia NR 5 - „Morskie Łowy”. Spis treści.. [w:] Sztuka Łowienia na sztuczną muchę [on-line]. [dostęp 2010-11-17].
  11. ↑ Nr 150 (marzec 2019) - WMH, wmh.pl [dostęp 2019-03-13] (pol.).
  12. ↑ a b OpenSolution.org, LECH Piotr Witold, Wędkarze Krajowego Towarzystwa Rybackiego w Krakowie (1879-1950) - Wydawnictwo Marpress - Książki o Gdańsku, księgarnia internetowa, www.marpress.pl [dostęp 2016-12-08].
  13. ↑ Piotr Witold Lech, Rokhorm z Aron, Kraków: PiT, 1996, ISBN 83-86219-23-8, OCLC 39318286.
  14. ↑ Maladie, www.goodreads.com [dostęp 2020-03-14].
  15. ↑ Piotr Witold Lech, Jeszcze raz Abhum, Kraków: „Eventus”, 1999, ISBN 83-87997-02-1, OCLC 751337331.
  16. ↑ Wizje alternatywne 6, Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-03-14].
  17. ↑ Poliamoria space story, eSeF.com.pl Najlepsza fantastyka [dostęp 2021-02-15] (pol.).
  18. ↑ Łzy koa, eSeF.com.pl Najlepsza fantastyka [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  19. ↑ Serce hatannen, eSeF.com.pl Najlepsza fantastyka [dostęp 2021-10-06] (pol.).
  20. ↑ Marsjanka, eSeF.com.pl Najlepsza fantastyka [dostęp 2022-07-03] (pol.).
  21. ↑ Piotr Witold Lech, Ten z naprzeciwka, Fahrenheit, 19 czerwca 2017.

Bibliografia

  • Maciej Parowski. Notka biograficzna. „Nowa Fantastyka”. 05 (140) Maj 1994, s. 43. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X
  • Maciej Parowski. Notka biograficzna. „Nowa Fantastyka”. 08 (215) Sierpień 2000, s. 50. Maciej Parowski – redaktor naczelny. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-132X
  • Notka biograficzna. „Fantastyka – wydanie specjalne”. 2 (15) 2007, s. 78. Paweł Ziemkiewicz – redaktor prowadzący. Warszawa: Prószyński Media. ISSN 1731-7134