Piotr Zajlich

Grób Piotra Zajlicha na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Piotr Zajlich (ur. 26 czerwca 1884 w Warszawie, zm. 18 kwietnia 1948 w Piasecznie k. Warszawy) – polski tancerz i choreograf.

Życiorys

Uczęszczał do warszawskiej szkoły baletowej, gdzie był uczniem Jana Walczaka i Rafaela Grassiego. Występował między innymi z zespołem Siergieja Diagilewa i Anny Pawłowej[1]. W latach 1917–1934 był dyrektorem baletu Teatru Wielkiego w Warszawie. Do jego najbardziej znanych inscenizacji zalicza się Pana Twardowskiego Ludomira Różyckiego, Świteziankę Eugeniusza Morawskiego, Pieśni miłosne Hafiza Karola Szymanowskiego. Dyrektor warszawskiej szkoły baletowej[2].

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-4-1)[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Piotr Zajlich, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2019-09-13].
  2. ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie, praca zbiorowa: Zofia Czyńska, Danuta Jendryczko, Barbara Olszewska, Hanna Szwankowska, Jerzy Waldorff, Warszawa 1984, s. 146.
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: PIOTR ZAJLICH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-10-12].
  4. ↑ M.P. z 1933 r. nr 44, poz. 57 „za zasługi na polu polskiej sztuki baletowwej i propagandę zagranicą”.

Media użyte na tej stronie

Piotr Zajlich grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Piotra Zajlicha na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie