Piotr de Alcântara Brazylijski
| ||||
 | ||||
 | ||||
| Głowa brazylijskiej rodziny cesarskiej | ||||
| Okres | od 14 listopada 1921 | |||
|---|---|---|---|---|
| Poprzednik | ||||
| Następca | ||||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | ||||
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1875 | |||
| Data i miejsce śmierci | 29 stycznia 1940 | |||
| Ojciec | Gaston Orleański | |||
| Matka | ||||
| Rodzeństwo | Luísa Vitoria de Orléans e Bragança, | |||
| Małżeństwo | Elżbieta Dobrzensky de Dobrzenicz | |||
| Dzieci | Izabella Orleańska-Bragança, | |||
| Odznaczenia | ||||
 .svg){kind=small} | ||||
 | Ten artykuł od 2021-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Książę Piotr de Alcantara Orleański-Bragança, właściwie: Pedro de Alcantara Luís Filipe Maria Gastão Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Orleans e Bragança (ur. 15 października 1875, w Petrópolis, zm. 29 stycznia 1940, tamże) - książę Grão Para, najstarszy syn Izabeli Brazylijskiej, księżniczki cesarskiej, i jej męża - Gastona Orleańskiego, hrabiego d'Eu (syna Ludwika Karola Orleańskiego i księżniczki Wiktorii Sachsen-Coburg-Kohary).
Piotr był wnukiem cesarza Brazylii – Piotra II i króla Francuzów – Ludwika Filipa I.
Życiorys
Wychował się w Pałacu Isabelle (obecnie Pałacu Guanabara), w Rio de Janeiro.
Piotr jako książę Grão Para, był uznawany za następcę tronu swojej matki, która dla monarchistów była Izabelą I, cesarzowa Brazylii. W 1908 Piotr chciał poślubić hrabiankę Elżbietę Dobrzensky de Dobrzenicz (1875–1951), pochodzącą ze starej austro-węgierskiej rodziny - córkę Johanna Dobrzensky de Dobrzenicz i Elżbiety von Kottulin und Krzischkowitz. Według matki Piotra Elżbieta była jednak zbyt nisko urodzona. 30 października 1908 Piotr zrzekł się więc swoich praw do tronu, aby móc ją poślubić (później ich najstarszy syn ogłosił się głową cesarskiej rodziny równocześnie ze swoim bratem ciotecznym - Piotrem (III)). Następcą Izabeli został jej drugi syn - Dom Luiz, który jednak zmarł rok przed matką.
Rodzina
14 listopada 1908, w Wersalu, we Francji, Piotr ożenił się z Elżbietą. Para miała 5 dzieci:
- księżniczkę Isabelę Marię Amelię de Orleans e Bragança (1911–2003), żonę Henryka Orleańskiego, hrabiego Paryża,
- księcia Pedro Gastão de Orleans e Bragança (1913–2007), tytularnego księcia Orléans e Bragança, pretendenta do tronu Brazylii z tzw. linii Petropolis,
- księżniczkę Marię Franciscę de Orleans e Bragança (1914–1968), żonę Duarte Nuno, księcia Bragança,
- księcia Joao Marię de Orleans e Bragança (1916–2005),
- księżniczkę Teresę Teodorę de Orleans e Bragança (ur. 1919).
Kilka lat przed swoją śmiercią Piotr stwierdził, że jego rezygnacja z praw do tronu była nieważna „z wielu powodów”.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Order Piotra I (order domowy)[1]
- Order Róży (order domowy)[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Report of the International Commission for Orders of Chivalry 2007. W: Register of orders of chivalry [on-line]. icocregister.org. s. XVII. [dostęp 2015-04-15].
Media użyte na tej stronie
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Imperial Order of Pedro I ribbon bar. Brazil.
Autor: Blackcat, Licencja: CC0
Ribbon bar of the Imperial Order of the Rose, a former chivalry order of Brazil
Coat of arms of the Imperial Prince of Brazil (from 1864 and on). It´s the traditional Imperial blazon with a small shield on its center presenting three fleur-de-lis (in refference to the Orleans branch), a label of the presumptive heir of the throne and the crown of imperial prince.
Portrait of Isabel of Brazil (1846-1921), her husband Gaston d'Orléans (1842-1922) and their son Pedro de Alcântara (1875-1940)
Prince Pedro de Alcântara of Orléans and Braganza.