Piotrowice (powiat kłodzki)

Piotrowice
— wieś —
Kaplica MB Częstochowskiej w Piotrowicach Dolnych
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Bystrzyca Kłodzka
Wysokość	370-400[1] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	43[2]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-360
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0851519
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka Piotrowice
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Piotrowice
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Piotrowice
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Piotrowice
50°20′02″N 16°41′24″E/50,333889 16,690000

Kościół św. Rodziny w Piotrowicach Górnych

Piotrowice (niem. Herrnsdorf, Petersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka. Powstała z osad Piotrowice Dolne i Górne (do roku 1965 osobno^[1])^[3]. W roku 1938 nadano nazwę Herrnpetersdorf.

Położenie

Wieś leży w dolinie Piotrówki, na wysokości około 370-400 m n.p.m. i składa się z dwóch części: Piotrowic Górnych oraz Dolnych^[1].

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Piotrowice należą do najstarszych wolnych sędziostw na terenie Ziemi Kłodzkiej^[4]. Obie osady ulokowano w niezbyt dogodnych dla osadnictwa miejscach. Początkowo należały do dóbr w Starym Waliszowie^[1]. W roku 1482 wsie należały do Ottona von Pannwitza. Kolejnymi właścicielami byli Hannos Tolmetscher, Paul Ulrichsdorf oraz Anna i Barbara Smedczynne, a w roku 1488 Mertin Malen oraz Michael Kucze^[1]. Sędziostwa te leżały wówczas w obrębie dóbr gorzanowskich, ale przynależały do parafii w Ołdrzychowicach. W roku 1631 jako właściciel wsi występuje hrabia von Annaberg^[1]. W roku 1787 właścicielem części dolnej był hrabia von Bachstein. Cały czas osady były niewielkie, zamieszkiwane przez kilku kmieci i zagrodników^[1]. Większy rozwój nastąpił w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to ulokowano nowe przysiółki, m.in. Klein Hernnsdorf (zwany też Rausch od nazwiska właściciela, którym był senator W. Rausch). We wsi działały m.in. wapiennik, gorzelnia i młyn wodny^[4]. Wybudowano też kaplicę. W końcu XIX wieku, z uwagi na trudne warunki gospodarowania, wsie zaczęły się wyludniać. W roku 1933 obie części połączono w jedną całość^[4]. Po roku 1945, po wstępnym zasiedleniu polskimi osadnikami, proces wyludniania zaczął postępować od nowa^[1]. Przyczyną tego była niska jakość gleb, trudne warunki uprawowe, położenie na uboczu szlaków komunikacyjnych i ogólny brak perspektyw rozwojowych w przyszłości. Całkowitemu zanikowi wsi zapobiegło zatrudnienie części mieszkańców w lokalnych kamieniołomach, m.in. w pobliskim Romanowie^[1].

Atrakcje turystyczne

Do osobliwości turystycznych wsi należy kościół św. Rodziny w Piotrowicach Górnych (XVIII wiek, późny barok)^[4], kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej w Piotrowicach Dolnych (domkowa, barokowa, na rzucie prostokąta) oraz dość licznie reprezentowane stare domy, w tym część dużych zabudowań folwarcznych skupionych wokół wewnętrznych dziedzińców^[1]. Przy kapliczce Matki Boskiej Częstochowskiej w dolnej części osady stoi krzyż z figurą anioła, a także sosna papieska, wyhodowana z nasion sosen rychtalskich, poświęconych przez papieża Benedykta XVI podczas pielgrzymki do Polski w maju 2006, a posadzona 24 sierpnia 2008^[5].

Zobacz też

• Piotrowice

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ​ISBN 83-7005-341-6​
• WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .