Piri Weepu

Piri Weepu
Ilustracja
Pełne imię i nazwiskoPiri Awahou Tihou Weepu
PseudonimPow[1]
Data i miejsce urodzenia7 września 1983
Lower Hutt, Nowa Zelandia
Wzrost178 cm
Masa ciała94 kg
Rugby union
Pozycjałącznik młyna, łącznik ataku
Kariera seniorska[a]
LataZespółWyst.(Pkt.)
2004–2006HOBM (klub)[2]
2006–2012Wainuiomata (klub)[3]27(226)
2003–2011Wellington (NPC)55(249)
2004–2011Hurricanes (Super Rugby)84(250)
2012–2014Blues (Super Rugby)39(53)
2012–2013Auckland (NPC)9(27)
2013Maungarua RFC (klub)
2014–2015London Welsh15(0)
2015Wasps3(0)
2015Oyonnax8(5)
Reprezentacja narodowa[b]
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
2004 Nowa Zelandia U-21
2005Nowa Zelandia Junior All Blacks3(?)
2005, 2008Nowa Zelandia New Zealand Māori7(16)
2004–2013 Nowa Zelandia71(103)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2015-12-16.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2015-12-16.

Piri Weepu (ur. 7 września 1983 w Lower Hutt w Nowej Zelandii) – nowozelandzki rugbysta, grający na pozycji łącznika młyna i łącznika ataku, reprezentant kraju. Zdobywca Pucharu Świata 2011, sześciokrotny zwycięzca Pucharu Trzech Narodów i mistrz świata U-21 z 2004.

Grał przede wszystkim na pozycji łącznika młyna, jednak od 2007 roku wykorzystywany był również jako łącznik ataku w drużynach regionalnych i Super Rugby, a także kilkukrotnie w reprezentacji kraju[4][5][6]. Uważany za gracza o doskonałym przeglądzie gry, potrafiącego stworzyć i wykorzystać luki w obronie przeciwnika, a ponadto doskonale kopiącego, zarówno na słupy, jak i taktycznie[7]. W opinii selekcjonerów kadry idealny rezerwowy, mogący swym wejściem rozstrzygnąć losy meczu, a dodatkowo posiadający zmysł analityczno-taktyczny[8]. We wcześniejszym okresie kariery miewający problemy z dyscypliną i podejściem do gry, stał się dojrzałym, zespołowym graczem.

Podczas kariery reprezentacyjnej „etatowy” prowadzący przedmeczowy taniec wojenny haka, zarówno Ka mate, jak i Kapa o Pango[9].

Młodość

Weepu urodził się w maoryskiej rodzinie, a jego dziadek pochodził z Niue[10][11]. Wychowywał się w położonej w aglomeracji Wellington miejscowości Wainuiomata – ostoi rugby trzynastoosobowego – gdzie z miejscowym klubem była związana duża część jego rodziny[12]. Młody Piri rozpoczął zatem treningi w drużynie U-7 prowadzonej przez jego matkę[13].

W latach 1997–2001 uczęszczał, w ślady ojca i brata, do maoryskiej szkoły z internatem, Te Aute College, w której następnie został przewodniczącym (Head Boy)[14][15]. Tam pierwszy raz zetknął się z rugby piętnastoosobowym i po zakończeniu szkoły, rozważając wzorem brata karierę w rugby league w Australii, pozostał w Wellington i został objęty szkoleniem akademii Hurricanes[12].

Kariera klubowa

W 2003 roku zadebiutował w drużynie Wellington meczem z Otago w krajowych rozgrywkach National Provincial Championship, natomiast w następnym sezonie znalazł się również w składzie Hurricanes reprezentującego tę prowincję w Super 12. Spędziwszy inauguracyjną kolejkę na ławce rezerwowych, swój pierwszy występ zanotował w meczu drugiej kolejki przeciwko Bulls, zaliczając cztery punkty z podwyższeń[16].

W roku 2006 był w składzie, który doprowadził Hurricanes do jedynego w historii klubu finału Super 14. Mecz, ironicznie nazwany Goryle we mgle[17], rozegrany został w trudnych warunkach atmosferycznych, górą z niego wyszli gracze Crusaders, a sam Weepu doznał wstrząśnienia mózgu[18].

Podczas dziewięciu lat gry w Wellington jego drużyna sześciokrotnie gościła w finale NPC – w latach 2003-2009 opuszczając tylko finał z 2005 – nie wygrywając jednak żadnego z tych pojedynków. Dodatkowo pod wodzą Weepu, mianowanego kapitanem na sezon 2008[19], 20 września 2008 r. pierwszy raz od dwudziestu sześciu lat zdobyła Ranfurly Shield wygrywając mecz z Auckland[20], w kolejnym roku tracąc to trofeum na rzecz Canterbury[21], jednak Weepu nie zagrał w tym meczu, odnosząc kilka dni wcześniej kontuzję kostki, która zakończyła się sześciotygodniową kuracją[22]. Z zespołem rugby siedmioosobowego Wellington brał także udział w New Zealand National Rugby Sevens Tournament[23][24][25].

W 2008 roku jego nazwisko wiązano z wyjazdem do klubów europejskich, a nawet z powrotem do rugby league, w związku z jego treningami z drużyną Newcastle Knights, ostatecznie jednak wybrał dwuletnią opcję pozostania w Nowej Zelandii[26][27]. Podobnie w 2010 roku rozważał oferty z francuskich klubów[28], jednakże i tym razem przedłużył umowę z NZRU oraz klubami z Wellington[29]. Pod koniec marca 2010 roku został szóstym zawodnikiem Hurricanes, który w barwach tego klubu zdobył 200 punktów w rozgrywkach Super Rugby[30]. W październiku tego roku w meczu przeciwko Taranaki doznał poważnej kontuzji prawej kostki, która wyeliminowała go z gry na sześć miesięcy[31][32]. Po rehabilitacji wracał do formy rozgrywając mecze dla lokalnego klubu Wainuiomata[33][34] oraz zagrał w pięciu ostatnich meczach sezonu Super Rugby[35].

Pod koniec lipca 2011 roku, pomimo oferty pozostania w Hurricanes[36][37], zdecydował się podpisać kontrakt z drużyną Blues z Auckland[38], gdzie przymierzany był do występowania na pozycji łącznika ataku[39][40]. Sezon rozpoczął z nadwagą i w słabej kondycji fizycznej[41][42], z problemami grał następnie na obu pozycjach łączników[43], trafiając również na ławkę rezerwowych lub w ogóle nie mieszcząc się w składzie[44][45]. W lipcu tego roku przedłużył jednak kontrakt[46]. W związku z przeniesieniem się do Auckland został przydzielony do lokalnego klubu Maungarua[47][48], w 2012 roku jednak w nim się nie pojawił, rozgrywał natomiast spotkania dla Wainui, gdy nie mieścił się w składzie Blues[49][50][51]. Na poziomie NPC związał się wówczas z Auckland, debiut zaliczając w meczu przeciw Canterbury w sierpniu 2012 roku[52].

Rok 2013 rozpoczął w lepszej kondycji fizycznej[53] i we własnej opinii był to jeden z jego najlepszych sezonów[54]. Zaliczył w nim swój setny występ w Super Rugby[55], a po początkowej zwyżce jego forma zaczęła opadać, podobnie jak i drużyny[56]. Z uwagi na brak powołania do kadry w drugiej części sezonu występował w barwach Auckland[57][58]. W marcu 2014 roku doznał udaru mózgu[59][60][61] spowodowanego przez wymagającą zabiegu chirurgicznego wadę serca[62][63]. Pod koniec sezonu jako kapitan[64] doprowadził zespół Blues do triumfu w międzynarodowym turnieju rugby dziesięcioosobowego[65].

Pożegnał się następnie z nowozelandzkimi kibicami[66] podpisując kontrakt z promowanym do English Premiership zespołem London Welsh[67]. W znajdującym się na dnie ligowej tabeli klubie wykorzystywany był na obu pozycjach łączników[68][69][70][71], nie dotrwał w nim jednak do końca sezonu uruchomiwszy klauzulę odejścia[72] i pod koniec lutego 2015 roku dołączył do Wasps[73][74]. Jednocześnie ogłosił, iż w nowym sezonie przeniesie się do Francji do zespołu Oyonnax Rugby[75].

Kariera reprezentacyjna

Weepu znajdował się w składzie drużyny U-21, która w 2004 zdobyła mistrzostwo świata w tej kategorii wiekowej[76][77][78].

W seniorskiej kadrze narodowej dzięki dobremu sezonowi w NPC zadebiutował podczas jesiennej serii meczów na północnej półkuli – w wygranym meczu z Walią na Millennium Stadium w Cardiff 20 listopada 2004 r. Kolejny sezon międzynarodowy był dla Weepu pracowity: otrzymał bowiem powołania na dwa mecze do składu New Zealand Māori[79] oraz do Junior All Blacks na trzy mecze przeciwko Queensland Reds i Australii A[80][81]. Dodatkowo w trakcie tournée British and Irish Lions po Nowej Zelandii, zagrał przeciw nim w dwóch meczach: raz wygrywając w składzie wspomnianych Māori[82], przegrywając natomiast w drugim wraz z Wellington[83][84]. Te występy zagwarantowały mu miejsce w składzie na wszystkie mecze zwycięskiego Pucharu Trzech Narodów i na trzy spotkania podczas pierwszego od 1978 roku, a drugiego w historii All Blacks, Wielkiego Szlema po zwycięstwach nad czterema reprezentacjami z Wysp Brytyjskich[85].

Sezon 2006 przyniósł występy w jednym z trzech czerwcowych meczów kadry (z Argentyną), czterech z sześciu spotkań w zwycięskim Pucharze Trzech Narodów oraz udział w dwóch spośród czterech wygranych listopadowych meczów Nowozelandczyków w Europie. W kolejnym roku w letnim okienku międzynarodowym opuścił jedno spotkanie, podobnie jak w wygranym trzeci rok z rzędu Pucharze Trzech Narodów. W tym roku był również objęty programem przygotowawczym do Pucharu Świata, jednak przy konkurencji ze strony takich zawodników jak Brendon Leonard, Byron Kelleher, Andrew Ellis i Jimmy Cowan nie znalazł się w składzie na ten turniej[86][87]. Dodatkowymi argumentami przedstawianymi przez selekcjonerów kadry była słabsza forma w ostatnich meczach, niezachowywanie diety oraz brak zdyscyplinowania – Weepu jako jeden z kilku graczy został ukarany finansowo za noc spędzoną w barze i zbyt późny powrót do hotelu podczas zgrupowania.

Po roku od ostatniego występu w kadrze, ominąwszy dwanaście meczów All Blacks, powrócił do gry w trakcie Pucharu Trzech Narodów 2008[88], a Nowozelandczycy utrzymali zarówno to trofeum, jak i Bledisloe Cup[89]. Powrót do kadry umożliwiły mu zarówno kontuzje dwóch podstawowych łączników młyna[90], dobry sezon Super 14 zakończony na półfinale, gdzie zagrał we wszystkich meczach swojego zespołu, oraz zwycięska kampania w Pucharze Narodów Pacyfiku z New Zealand Māori, podczas której był podstawowym zawodnikiem tej drużyny[91][92]. Rozpoczął tym samym serię piętnastu z rzędu występów w narodowych barwach, jednakże tylko w jednym meczu wybiegł na boisko w podstawowym składzie. Listopadowa wyprawa Nowozelandczyków do Europy zaowocowała natomiast zdobyciem drugiego w karierze Weepu Wielkiego Szlema[93]. Podczas tego tournée na mecz z Munster Rugby po raz pierwszy w karierze został mianowany kapitanem All Blacks[94], a w grudniu został uhonorowany nagrodą dla najlepszego zawodnika pochodzenia maoryskiego[95]. Przedłużył też kontrakt z NZRU, eliminując tym samym pogłoski o przejściu do rugby league[96].

W 2009 roku otrzymał szansę gry podczas trzech czerwcowych spotkań międzynarodowych z Francją i Włochami na fali dobrych występów w Super 14 ponownie zakończonych na półfinale. Został także wybrany do składu All Blacks na Puchar Trzech Narodów, jednakże zagrał jedynie w trzech meczach, gdyż odniesiona w czasie treningu kontuzja kostki wykluczyła go z dalszego udziału w tym turnieju[97]. Po dwumiesięcznej przerwie rozpoczął treningi, mając nadzieję na udział w kończących rok meczach na północnej półkuli, jednak kontuzja okazała się poważniejsza, wymagając operacji, czym wyeliminowała go z gry do końca roku[98][99].

Po rozmowach z trenerami kadry, mając w perspektywie szansę występu na Pucharze Świata zawodnik podjął intensywny trening i współpracę z dietetykiem[100]. Zaowocowało to powołaniem do reprezentacji po ośmiu meczach przerwy na czerwcowe spotkania przeciwko Irlandii i Walii, a następnie na Puchar Trzech Narodów 2010. Nowozelandczycy zdobyli to trofeum nie przegrywając żadnego z sześciu meczów, a Weepu zagrał we wszystkich meczach trzykrotnie wychodząc na boisko w podstawowym składzie[101][102]. Na dzień przed ogłoszeniem składu na jesienne europejskie tournée, które ostatecznie zakończyło się kolejnym Wielkim Szlemem dla Nowozelandczyków, złamał nogę w kostce, co oznaczało wielomiesięczną przerwę w grze[103][104].

Na początku lipca 2011 roku powołany do kadry narodowej[105] po zaledwie kilku grach na poziomie klubowym najpierw rozwiał wątpliwości co do swojej formy półgodzinnym występem przeciw Fidżi[106], a następnie wziął udział w Pucharze Trzech Narodów, pogodziwszy się z rolą rezerwowego – przed rozpoczęciem sezonu 2011 wystartował jedynie w 16 z 44 meczów, w których wystąpił[107].

Niepewny co do swoich szans[108], został ostatecznie powołany 23 sierpnia do składu na Puchar Świata w Rugby 2011[109][110]. Zagrał we wszystkich meczach swojej drużyny, początkowo jako rezerwowy, a następnie wychodząc w pierwszym składzie[111][112]. Po kontuzji Dana Cartera przejął na siebie obowiązki kopacza All Blacks[113] i w ćwierćfinałowym spotkaniu z reprezentacją Argentyny zdobył 21 punktów trafiając celnie wszystkie siedem karnych, co było rekordowym wynikiem tej imprezy, a dodatkowo otrzymując wyróżnienie dla najlepszego zawodnika meczu[114][115]. Po meczu tym media i kibice okrzyknęli Weepu „zbawcą” reprezentacji[116][117][118][119][120]. W finale zawodnik zaliczył najsłabszy mecz na tej imprezie i został zmieniony w 50 minucie[121], lecz All Blacks wytrzymali napór Francuzów i zwyciężyli 9-8 zdobywając po raz drugi w historii Puchar Webba Ellisa[122]. Po spotkaniu okazało się, iż Weepu na przedmeczowym treningu nadwerężył sobie mięsień w pachwinie[123][124]. Po jedynym sezonie, w którym zagrał we wszystkich meczach All Blacks otrzymał nominację do tytułu najlepszego zawodnika roku 2011 na świecie[125], a także drugi raz w karierze odebrał nagrodę dla najlepszego maoryskiego rugbysty[126].

Pomimo słabej formy ligowej w 2012 roku[127][128] z uwagi na doświadczenie otrzymał powołanie do kadry na trzy czerwcowe testmecze z Irlandią[129][130]. Pełnił wówczas rolę zastępcy Aarona Smitha, a jedyny występ w podstawowej piętnastce zaliczył przeciw Springboks w zakończonej triumfem inauguracyjnej edycji The Rugby Championship[43][131]. Przed kończącymi sezon reprezentacyjny meczami w Europie otrzymał od szkoleniowców ultimatum dotyczące kondycji fizycznej i wkładu pracy[132].

W 2013 roku otrzymał powołanie na trzymeczową serię z Francją[133] i wystąpił w dwóch z nich. Z powodu braku kondycji i szybkości oraz stylu gry nie pasującego do nowych założeń nie znalazł się następnie w składzie na The Rugby Championship 2013[134][135][136][137], a choć z powodu kontuzji TJ Perenary poleciał z kadrą do RPA i Argentyny[138][139], nie pojawił się jednak na boisku. W listopadzie tego roku udał się z zespołem New Zealand Māori na tournée po Ameryce Północnej[140], z obu spotkań wyeliminowała go jednak kontuzja kolana[141].

Życie prywatne

  • Pochodzi ze sportowej rodziny, ojciec grał w rugby league, matka natomiast w softball, netball i wraz z siostrami także w rugby league[142].
  • Żonaty z Candice, córki Keira i Taylor[143][144].
  • Jego brat, Billy Weepu, był graczem rugby trzynastoosobowego, m.in. w australijskim zespole Manly Sea Eagles[145].
  • Reprezentował Nową Zelandię w netballu w grupie wiekowej U-21.
  • W 2012 roku ukazała się jego autobiografia, Piri, straight up: cups, downs and keeping calm, napisana we współpracy z Heather Kidd (ISBN 978-1-86971-275-4)[146]. Trzy lata później przez nowozelandzki oddział Penguin Books wydana została książka dla dzieci Piri's Big All Black Dream (ISBN 978-0-14-350701-7) zachęcająca na przykładzie Piriego do dążenia do realizacji swoich marzeń[147].

Osiągnięcia

Przypisy

  1. ↑ Weepu’s - and nation’s - prayers answered (ang.). odt.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  2. ↑ NZ Marist Honours (ang.). maristrugby.org.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)].
  3. ↑ Wainuiomata: Piri Weepu (ang.). clubrugby.co.nz. [dostęp 2013-11-24].
  4. ↑ Weepu to captain Wellington (ang.). allblacks.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-03-07].
  5. ↑ Weepu shifts to first-five for Lions vs Stags semi-final (ang.). 3news.co.nz. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  6. ↑ Weepu at first five (ang.). sportal.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  7. ↑ Weepu’s year keeps getting better with All Blacks start (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)].
  8. ↑ Bench king Weepu is priceless - Henry (ang.). 3news.co.nz. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  9. ↑ How do All Blacks choose haka leader? (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)].
  10. ↑ Haka leader Piri Weepu becomes the focus of attention in New Zealand’s battle (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-31)].
  11. ↑ Lunch for New Premier of Niue (ang.). gg.govt.nz. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-14)].
  12. ↑ a b Laid-back path of the accidental All Black (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-12)].
  13. ↑ Piri Weepu answers New Zealand’s cry for help (ang.). guardian.co.uk. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  14. ↑ Te Aute’s glories now in print (ang.). hawkesbaytoday.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)].
  15. ↑ Piri Weepu: Mum’s my inspiration (ang.). nzwomansweekly.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)].
  16. ↑ Bulls vs Hurricanes 28 February 2004 (ang.). sarugby.net. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)].
  17. ↑ 15 biggest bloopers broadcast on FOX SPORTS in the past 15 years (ang.). foxsports.com.au. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-18)].
  18. ↑ Crusaders claim inaugural Super 14 title (ang.). sportsaustralia.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-21)].
  19. ↑ Piri Weepu named Lions' captain for Air New Zealand Cup (ang.). 3news.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  20. ↑ 26 years and 11 challenges later… (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  21. ↑ Ranfurly Shield blowout: Cantabs toy with stuffed Lions (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  22. ↑ Weepu set to miss Ranfurly Shield clash (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  23. ↑ The teams (ang.). nz7.co.nz @ web.archive.org. [dostęp 2015-03-07].
  24. ↑ Weepu's Wellington shock Auks at Sevens (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-03-07].
  25. ↑ North Harbour win exciting sevens final (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  26. ↑ Recalled Weepu sticks with New Zealand rugby (ang.). nz.sports.yahoo.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-04)].
  27. ↑ Weepu extends NZRU contract (ang.). espnstar.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  28. ↑ Piri Weepu admits to tempting French offer (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-18)].
  29. ↑ Weepu signs on for RWC (ang.). sport24.co.za. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  30. ↑ Sharks beat Hurricanes with last-gasp penalty (ang.). hurricanes.co.nz. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-16)].
  31. ↑ All Blacks halfback Piri Weepu breaks leg - report (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].
  32. ↑ Weepu stays focused amid pain and tears (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  33. ↑ Weepu signs Wainuiomata jersey for RWC2011 (ang.). wrfu.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-08)].
  34. ↑ All Black Weepu ribbed over comeback hoof (ang.). uk.reuters.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  35. ↑ Weepu tempers expectations (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  36. ↑ Weepu offered new Hurricanes contract (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  37. ↑ Piri Weepu's book details rift with Hammett (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  38. ↑ Weepu signs with the Blues (ang.). theblues.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-12)].
  39. ↑ Piri Weepu firms as 'logical' first-five cover (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  40. ↑ Blues still to make positional call on Piri (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  41. ↑ Weepu returns home to star in club rugby (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-09)].
  42. ↑ Piri Weepu 'let the Blues down' - Mealamu (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  43. ↑ a b Weepu back in starting role (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  44. ↑ Blues bench Weepu (ang.). keo.co.za. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  45. ↑ Weepu picked over of Ellis in All Blacks squad (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-24)].
  46. ↑ Weepu extends Blues contract (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)].
  47. ↑ Weepu homesick and blue (ang.). odt.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  48. ↑ Welcome Piri Weepu! (ang.). tp.org.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  49. ↑ Wainui welcomes back 'favourite son' Weepu (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  50. ↑ Piri Weepu outshone on the field (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  51. ↑ Lam gives Weepu blessing to play for Wainui (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  52. ↑ Auckland team to face Canterbury (ang.). aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-30)].
  53. ↑ Weepu looking forward to first run of year (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  54. ↑ Bar is lifted, I have to catch up - Piri Weepu (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  55. ↑ Weepu hits a century (ang.). rugby365.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-27)].
  56. ↑ All Blacks squad: Piri Weepu loses his place (ang.). scotsman.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-08)].
  57. ↑ Auckland ITM Cup squad announced (ang.). aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-08)].
  58. ↑ Auckland name Piri Weepu among 10 Blues (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  59. ↑ Medical update on Piri Weepu (ang.). theblues.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-29)].
  60. ↑ Piri Weepu out for four weeks after strok (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  61. ↑ Piri Weepu reveals life-threatening stroke horror as World Cup-winning All Black prepares for London Welsh debut (ang.). dailymail.co.uk. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-07)].
  62. ↑ Weepu back in action and raring to go (ang.). theblues.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  63. ↑ Piri Weepu diagnosed with hole in heart (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  64. ↑ Blues squad named to compete in World Club 10s (ang.). theblues.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  65. ↑ Blues crowned World Club 10s champions (ang.). theblues.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  66. ↑ Weepu farewells NZ rugby with special shout out to fans (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  67. ↑ London Welsh confirm signing of Piri Weepu (ang.). london-welsh.co.uk. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  68. ↑ Piri Weepu can be a perfect 10 for Exiles (ang.). standard.co.uk. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  69. ↑ Burnell considering Weepu No.10 switch (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-16)].
  70. ↑ Piri Weepu does not regret Exiles move (ang.). bbc.com. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-01)].
  71. ↑ Piri Weepu enthusiasm not dimmed by winless London Welsh (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  72. ↑ Former All Black Piri Weepu to leave London Welsh after signing deal with French club Oyonnax (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  73. ↑ Wasps add Weepu and Thomas until the end of the season (ang.). wasps.co.uk. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  74. ↑ London Welsh confirm Piri Weepu joins Wasps (ang.). london-welsh.co.uk. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  75. ↑ Piri Weepu rejoint l'USO ! (fr.). usorugby.com. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)].
  76. ↑ 2004 NZRU Annual Report (ang.). allblacks.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-14)].
  77. ↑ NEW ZEALAND (ang.). irbu21.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-11-24].
  78. ↑ Koonwaiyou hat-trick seals World Cup for Colts (ang.). heartlandchampionship.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-19)].
  79. ↑ Rep Honours – May 2005 (ang.). hurricanes.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-07)].
  80. ↑ Junior All Blacks for Australia tour named (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
  81. ↑ 2005 NZRU Annual Report (ang.). allblacks.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-14)].
  82. ↑ New Zealand Maori 19 v 13 British & Irish Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  83. ↑ Wellington 6 v 23 British & Irish Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  84. ↑ Weepu rates Lions forward effort (ang.). allblacks.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-28)].
  85. ↑ Grading the All Blacks' Grand Slams (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  86. ↑ Henry names All Blacks World Cup squad (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-17)].
  87. ↑ Rejected Weepu stays silent (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  88. ↑ Smith: Weepu deserves to be back in black (ang.). nz.sports.yahoo.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  89. ↑ All Blacks retain Tri-Nations, Bledisloe (ang.). news.theage.com.au. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-21)].
  90. ↑ Weepu to join squad for return Bledisloe test (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  91. ↑ A proven breeding ground for talent (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-28)].
  92. ↑ 2008: Maoris survive late scare to take title (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  93. ↑ Pride of Te Aute College (ang.). hawkesbaytoday.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)].
  94. ↑ Weepu handed All Black captaincy against Munster (ang.). nz.sports.yahoo.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  95. ↑ 2008 Steinlager Rugby Awards Winners Announced (ang.). nzrpa.co.nz @ web.archive.org. [dostęp 2011-12-11].
  96. ↑ Weepu extends NZRU contract (ang.). odt.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  97. ↑ Weepu injury scare (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  98. ↑ Weepu considering ankle surgery (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-19)].
  99. ↑ Weepu in battle for All Blacks tour spot (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  100. ↑ Piri Weepu tells of plan that saved career (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-14)].
  101. ↑ Weepu follows the scent of a Cup starting spot (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)].
  102. ↑ Weepu returns to All Blacks starting lineup against Wallabies (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].
  103. ↑ Weepu extends contract with NZRU (ang.). news.smh.com.au. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  104. ↑ Carter’s exit gives restored Weepu his head (ang.). irishtimes.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-04)].
  105. ↑ All Blacks squad named for 2011 Investec Tri Nations (ang.). allblacks.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-13)].
  106. ↑ Weepu likely to ride the pine (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  107. ↑ Weepu relishes belated World Cup selection (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-07)].
  108. ↑ All Black Weepu grows into his Rugby World Cup role (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)].
  109. ↑ All Blacks squad named for 2011 Rugby World Cup (ang.). allblacks.com. [dostęp 2012-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)].
  110. ↑ Henry happy with All Blacks blend for RWC (ang.). rugbyworldcup.com. [dostęp 2012-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].
  111. ↑ Piri Weepu – Rugby World Cup 2011 Profile (ang.). rugbyworldcup.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-16)].
  112. ↑ Piri Weepu gets halfback nod for France test (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-19)].
  113. ↑ Calm before the storm for All Blacks (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)].
  114. ↑ Tough battle as All Blacks forced to dig deep by plucky Argentina (ang.). smh.com.au. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-15)].
  115. ↑ Weepu proves lethal with the boot (ang.). rugbyworldcup.com @ web.archive.org. [dostęp 2011-12-11].
  116. ↑ Piri Weepu - the saviour of the nation (ang.). odt.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  117. ↑ Can Weepu save the All Blacks? (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].
  118. ↑ Weepu, le sauveur (fr.). lindependant.fr. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  119. ↑ Weepu ducks 'Mr Fix-it' tag in semi build-up (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-10)].
  120. ↑ Weepu mania peaks before RWC final (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-23)].
  121. ↑ Rugby World Cup final: All Black aristocrats survive French revolution (ang.). guardian.co.uk. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  122. ↑ Script writer’s dream as Donald saves NZ (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-12)].
  123. ↑ Weepu played through the pain (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  124. ↑ Piri Weepu was another victim of injury curse (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)].
  125. ↑ Blues flanker Jerome Kaino and new recruits Piri Weepu and Ma’a Nonu nominated (ang.). theblues.co.nz. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-12)].
  126. ↑ 2011 Steinlager Rugby Awards winners announced (ang.). allblacks.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-03)].
  127. ↑ Hansen's first big call: To axe woeful Weepu (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  128. ↑ Ellis and Weepu get nod as halfbacks (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  129. ↑ All Blacks: Trust, experience get Weepu over line (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  130. ↑ All Blacks squad 2012 annouced: Piri Weepu in, no room for Andy Ellis (ang.). 3news.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  131. ↑ No 9 Piri Weepu's gain is Aaron Smith's pain (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  132. ↑ Last-chance saloon for halfback Piri Weepu (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  133. ↑ Steve Hansen names six debutants (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].
  134. ↑ Piri Weepu dumped by All Blacks (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  135. ↑ Steve Hansen leaves scrum-half Piri Weepu out of All Blacks' squad (ang.). www1.skysports.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  136. ↑ All Blacks: Why Weepu and Vito were cut (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  137. ↑ Pressure on Piri Weepu to retain his place (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)].
  138. ↑ Rugby Championship: Piri Weepu returns for All Blacks, Richie McCaw included (ang.). www1.skysports.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-29)].
  139. ↑ All Blacks recall Piri Weepu (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  140. ↑ Maori All Blacks squad for North America Tour named (ang.). allblacks.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)].
  141. ↑ Piri Weepu, Hika Elliot return home after injuries (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  142. ↑ Twelve Questions: Piri Weepu (ang.). nzherald.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  143. ↑ Brave Piri’s World Cup pledge (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  144. ↑ Pulling Piri Weepu bottle-feeding an 'anti-father sentiment' (ang.). tvnz.co.nz. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
  145. ↑ Weepu family’s dilemma on Sunday night (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
  146. ↑ Piri, straight up: cups, downs and keeping calm (ang.). worldcat.org. [dostęp 2013-11-24].
  147. ↑ All Blacks-endorsed picture book inspires kids to follow Piri Weepu's example (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2015-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)].

Bibliografia

Skład reprezentacji Nowej Zelandii na Pucharze Świata 2011
Młyn
  • Afoa
  • Boric
  • Flynn
  • B. Franks
  • O. Franks
  • Hore
  • Kaino
  • McCaw
  • Mealamu
  • Read
  • Thomson
  • Thorn
  • Vito
  • Whitelock
  • A. Williams
  • Woodcock
Atak
Trener

Flag of New Zealand.svg

Media użyte na tej stronie

Rugby union pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
USO - UBB - 20150829 - Piri Weepu.jpg
Autor: Clément Bucco-Lechat, Licencja: CC BY-SA 3.0
USO - UBB - 20150829 - Piri Weepu