Piroksferroit

Piroksferroit
	; Struktura
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(Fe2+; ,Ca)SiO; 3
Twardość w skali Mohsa	4,5-5,5
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	trójskośny
Gęstość minerału	3,68-3,76 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	bezbarwna, żółta, pomarańczowa, różowopomarańczowa
Rysa	biała
Połysk	szklisty
Inne	półprzezroczysty; wykazuje słaby pleochroizm

Piroksferroit^[3]^[4] – minerał z grupy krzemianów łańcuchowych o składzie chemicznym (Fe2+
,Ca)SiO
3. Został odkryty w skałach księżycowych przywiezionych na Ziemię w misji Apollo 11^[2]^[1].

Stwierdzono występowanie jego ziaren w księżycowych mikrogabrach i diabazach przywiezionych z Mare Tranquillitatis w misji Apollo 11 i z Oceanus Procellarum w misji Apollo 12. Później odkryto, że występuje także w ziemskich gabrach, np. w Japonii. Został nazwany ze względu na podobieństwo do piroksenów i obecność żelaza (łac. ferrum) obok magnezu. Tworzy szereg z piroksmangitem^[2]^[1].

Zobacz też

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Pyroxferroite (ang.). webmineral.com. [dostęp 2019-09-09].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Pyroxferroite. W: John W. Anthony, Richard A. Bideaux, Kenneth W. Bladh, Monte C. Nichols (red.): Handbook of Mineralogy. Chantilly, VA 20151-1110, USA: Mineralogical Society of America. (ang.)
↑ (...). „Postępy Astronautyki”. 14 i 15, 1972. [dostęp 2019-09-09].
↑ Kolejny księżycowy minerał występuje na Ziemi. W: Nauka w Polsce [on-line]. Polska Agencja Prasowa. [dostęp 2012-01-21].

Struktura
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(Fe2+ ,Ca)SiO 3
Twardość w skali Mohsa	4,5-5,5^[1]
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	trójskośny^[2]
Gęstość minerału	3,68-3,76 g/cm³^[2]^[1]
Właściwości optyczne
Barwa	bezbarwna, żółta, pomarańczowa, różowopomarańczowa^[1]
Rysa	biała^[1]
Połysk	szklisty^[1]
Inne	półprzezroczysty; wykazuje słaby pleochroizm^[2]