Pismo khmerskie

Nazwa „Kambodża” w piśmie khmerskim
Starożytna inskrypcja khmerska

Pismo khmerskie (khm. អក្សរខ្មែរ) – alfabet sylabiczny wywodzący się z brahmi poprzez vatteluttu, używany do zapisywania głównie języka khmerskiego. Najstarsze znane zabytki pochodzą z VII w. Ze starożytnego pisma khmerskiego wyodrębniło się również pismo tajskie i laotańskie[1].

Podobnie jak w innych abugidach pochodzenia indyjskiego, samogłoski zaznacza się przy pomocy znaków diakrytycznych.

Sposób zapisu samogłosek w piśmie khmerskim

Część znaku w kolorze pomarańczowym w poniższej tabelce oznacza spółgłoskę „k”, natomiast część zaznaczona na czarno dodatkowe, niesamodzielne znaki służące do zapisania poszczególnych samogłosek. Kombinacja tych dwóch elementów tworzy sylabę.

Khmer vowels.png

Przypisy

  1. Khmer (Cambodian) alphabet, pronunciation and language, www.omniglot.com [dostęp 2017-11-26].

Bibliografia

  • Franklin Huffman. 1970. Cambodian System of Writing and Beginning Reader. Yale University Press. ISBN 0-300-01314-0 (ang.).
  • Judith Jacob. 1974. A Concise Cambodian-English Dictionary. London, Oxford University Press (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

RomanA-01.svg
This image can't have copyright.
AncientKhmerScript.jpg
Ancient Khmer Script
書.svg
The Chinese character , in semi-cursive script. The meaning in English: "book", "writing", "calligraphy".
This file is used as the logo of WikiProject Writing systems on the English Wikipedia.
Khmer vowels.png
vowel symbols in Khmer script